Kapalıya doğru yürüyor… Saat gece yarısını çoktan geçmiş…Beyni İhtiyar bedenine güçlükle hükmedebiliyor… Yarın Beşiktaşının, hayattaki tek aşkının maçı var…Sokaklar sessiz, Dolmabahçeye doğru aşkına doğru emin adımlarla yürüyor, yürüyor…Kışın tam ortası...Ellerinin titrmesine engel olmaya çalışıyor… Hava, Remzi Amcaya ve aşkına isyan edercesine İstanbula tarihinin en soğuk kışını yaşatıyor…Meydandaki termometreye gözü çarpıyor ‘’-12’’… Gençliğini hatırlıyor Remzi Amca… Aynı anda gözlerinden iki damla yaş süzülüyor… Öğretmenlik yaptığı Doğubeyazıtta Teröristler tarafından önlerinin kesilmesi, Eşinin ve çocuğunun öldürülmesi ve sonrasında öğretmenliği bırakarak canı kadar sevdiği Beşiktaş semtine yerleşmesi …Soğuk, Remzi Amcanın hayellerine dur dercesine iliklerine işliyor… Ve nihayet Kapalıya ulaşıyor… Gecenin siyahlığına inat Beyaz diye haykırıyor… Simsiyah bir gecede Uzun zaman sonra Beyazı yaşıyor işte…Siyahın zindanı, beyazın aydınlığına karışıyor… Tek sorun yarınki maça bilet bulabilmesi… Cebinde beş kuruş parası olmayan Remzi amca, İsyan ediyor hayata… Önce eşi ve çocuğu sonra Beşiktaşına kavuşamamak…Tam bu sırada İnönünün duvarına yazılmış bir yazı çarpıyor gözüne ‘’BEŞİKTAŞLILIK BİR EŞKİYANIN HAYAT İTİRAZIDIR.. SUSARSA ÇATIŞMA, KONUŞURSA SAVAŞ, SEVERSE DEVRİM OLUR … Hayır hayır bu sefer Maddiyat sevginin önüne geçemeyecek dedi Remzi Amca. Saat sabaha karşı 4 olmuştu…
Dolmabahçe önünde mahşeri bir kalabalık toplanmıştı… Polis emniyet şeridi çekiyordu… Bu sırada orada bulunan meraklı bir vatandaş sordu Polise ;’’Amirim hayrola ne olmuş bu adamcağıza’’… Valla bilmiyorum araştırıyoruz soğuktan donmuş üstü incecikti ne ceketi vardı, ne paltosu… Bu sırada oradan geçen genç bir adam haykırdı… ‘Memur bey ben bu adamı tanıyorum. Sabaha karşı bana ceketini sattı. Adı sanırım Remziydi. Ona havanın çok soğuk olduğunu kalıcak yerinin olup olmadığını sordum… bana ‘’eğer bu ceketi alırsan beni çok mutlu edersin sevenler ayıma evlat’’ dedi… Sanırım bilet almak için ceketini sattığını söylemişti… Bu sırada Polisler Remzi amcanın cebinde bir not buldular… Notta şunlar yazılıydı.’’EĞER Kİ OLUR DA BİRGÜN İHTİYAR BEDENİM BENİ TAŞIMASSA, BENİ İNÖNÜYE YAKIN BİR YERE GÖMÜN… SON DİLEĞİM BUDUR. BENİ AŞKINI HAYKIRAN İNSANLARIN AHENKLİ KOROSUNDAN MAHRUM ETMEYİN
Cihan Altaş
Dolmabahçe önünde mahşeri bir kalabalık toplanmıştı… Polis emniyet şeridi çekiyordu… Bu sırada orada bulunan meraklı bir vatandaş sordu Polise ;’’Amirim hayrola ne olmuş bu adamcağıza’’… Valla bilmiyorum araştırıyoruz soğuktan donmuş üstü incecikti ne ceketi vardı, ne paltosu… Bu sırada oradan geçen genç bir adam haykırdı… ‘Memur bey ben bu adamı tanıyorum. Sabaha karşı bana ceketini sattı. Adı sanırım Remziydi. Ona havanın çok soğuk olduğunu kalıcak yerinin olup olmadığını sordum… bana ‘’eğer bu ceketi alırsan beni çok mutlu edersin sevenler ayıma evlat’’ dedi… Sanırım bilet almak için ceketini sattığını söylemişti… Bu sırada Polisler Remzi amcanın cebinde bir not buldular… Notta şunlar yazılıydı.’’EĞER Kİ OLUR DA BİRGÜN İHTİYAR BEDENİM BENİ TAŞIMASSA, BENİ İNÖNÜYE YAKIN BİR YERE GÖMÜN… SON DİLEĞİM BUDUR. BENİ AŞKINI HAYKIRAN İNSANLARIN AHENKLİ KOROSUNDAN MAHRUM ETMEYİN
Cihan Altaş