Haluk Levent-Mülteci

Aşkın sanki sürgün yeri sonsuza kadar
Bir kaçak göçmen misali ruhumu sarar
Şaşırsam çalsam kapını hayalin açar
Damla damla kalbime yokluğun batar.

Bu yaraları ben açmadım ki
Kaybetmekten korkmadım ki
Kendi kendime susmadım ki

Ama bilirim en sonunda
Mülteciyim ben sana
Sığınacak bir yerim yok
Ellerinden başka

Sana bıraktığım acımı
Kaçtım hasret yollarından
Bir küçük gülüşün için
Düşünmeden geçtim canımdan