SuskunDervis
Kayıtlı Üye
MİNA
Son ve en uzun kalış Minadadır!Bu,ümit,istek,ideale varmayı ve sevgiyi simgeler!Aşk, bilgi ve bilinçten sonra son bölümdür.Doğu zühd ve marifet yoluna bağlı olan Dante,İlahi Komedyasında yalnızca iki bölüm tanır; akıl(Virgil) ve aşk(Beatrice).Ama İlahi Hacc Tiyatrosunda üç sahne vardır;bilgi,bilinç ve aşk!
Haccın en büyük anı,Kurban Bayramının rastladığı onuncu gün gelmiş bulunuyor. Meşarda doğan günün ışıkları insanları uykularından uyandırıyor.Yavaş yavaş çeşitli köşelerden gelen bölükler birleşip büyük bir ırmak oluyorlar.Kuvvetli ve sağlam bir ordu halinde Meşarı terk edip, Minadaki ikinci duraklarına gitmeye hazırlanıyorlar.
Tevhid Ordusu bütün geceyi silah toplayarak geçirdi.Meşarın abidleri, Minanın aslanları haline geliyor!Kızgın ve kalpleri tamamen aşkla dolu olarak,Minaya doğru hücum ediyorlar.
Kafirlere karşı şiddetli,kendi aralarında merhametli.(Fetih,29)
Ordu,Minanın batı yakasında manevra yapıyor.Bayram güneşinin gülücükleri, herkesi yerinde duramaz hale getirmiş.Askerler çok dar bir geçit olan Muhasser Boğazını geçerken daha bir sıkışıp bütünleşiyorlar. Güneş, başkumandan gibi,askerlere hareket etmelerini,ağır ve hızlı adımlarla koşmalarını,bir arada durmalarını ve çabuk olmalarını emrediyor!Meşarda sezgi ve sessizlik içinde olanlar ansızın Minaya koşan çevik ve yerinde duramaz kişiler oluyorlar.Birden bire büyük,geçit vermeyen bir setle karşılaşmışlar gibi duruyorlar!Bir daha ileri gidemeyecekmişçesine oturuyorlar.Kalabalığın en ucunda bir iki kımıldama gözüküyor yalnızca.
Ne oldu acaba???
Dünya üzerindeki hangi setin böylesine kükreyen bir ırmak kadar gücü var?Burada durmak için kim kesin emir verebilir???Güneşin doğuşu!!!Güneş kumandandır.
Şu anda ordu Mina cephesindedir.Allahtan başka herhangi bir güce itaat etmeyi reddeden milyonlarca hürriyet savaşçısı,kalabalık uzun saflar oluşturuyorlar.Kimsenin bir adım ayrılmaya cesaret edemediği hayali bir çizgi vardır;bu görünmez duvar Meşar ile Minayı ayırıyor.Hiçbir kimse ve hiçbir güç bu güvenlik duvarını yarıp geçemez,İbrahim(s) ve Muhammed (saa) bile.Böyle bir sınırlama,bir kural veya bir özleşme değil,bir sünnettir. Bütün evreni idare eden aynı sistemin(Allah) emridir.
Sen Allahın sünnetinde asla bir değişiklik bulamazsın.Sen Allahın sünnetinde asla bir döneklik de bulamazsın.(Fatır,43)
Nasıl yer çekimi kuvveti varsa,hayat ve ölüm gerçekse,işte güneş de burada öylesine kumandandır!Bırak doğsun!Nazik ışıklarıyla duvarı delecek ve bir gölgenin ışıkta kaybolması gibi,ordunun geçmesi için yol açacak.Orduyu durduran beton duvar biraz sonra sabahın gülümsemesiyle yıkılacak!! Görünmez duvarın arkasında kaynaşan silahlı askerler bütün gece güneşin doğmasını ve geç emrini beklediler.Her ne kadar gece sona ermiş ve ışık huzmeleri her tarafa yayılmışsa da güneşin doğudan görünmesine birkaç dakika daha var.
Yeryüzünün hiçbir yerinde,hiçbir zaman ve hiçbir ulus üzerinde güneşin doğuşu böylesine bir yetkiye sahip değildir!Son derece derin ve heyecanlı bir sessizlik içinde milyonlarca göz ve kalp güneşin doğumunu görmek için emir bekliyor.Ümitsizlik ve bekleyişlerinden dolayı bazıları onu daha erken duyar!Niçin???Yeryüzünde tevhidin gücünü sembolize eden orduya verilen emirdir o.Burada,tarihte güneş tarafından yönetilen tek orduyu ve güneş ile sabahın koyduğu kurallara göre davranmayı onaylayan tek ümmeti bulacaksın!!
Arafatta güneş doğuyor ve dağların arkasından yükseliyor.Şafak,karanlığın şer çadırını söküp atmış ve zalimler veya kafirler tarafından şehid edilenlerin kanlarını Bayramın yüzüne saçmıştır.Bu noktada güneş,Tevhid Ordusuna,tarihin üç tağutunun köklerine hücum ederek intikam almasını emrediyor.
Ne şahane anlar!Güneş ışığıyla alacakaranlık delici şualarıyla ve sabah tatlı rüzgarıyla herkesi yerinde duramaz yapıyor.Mutluluk,ümit ve inancın niteliklerini ortaya koyan Allahın kutsal işaretleri savaş emrini ve zafer sonuçlarını verecek görünüyor.Burada sana putları yıkmanı emrediyorlar. Bugün,Şeytanın yeryüzündeki en büyük üssü dağıtılacak. Bugün şirk yok edilecek.Bugün sevgi,tevhid ve sadakat muhteşem yüzlerini açığa vuracaklar; bir başka söyleyişle,gerçek özlerini ortaya koyacaklar!
Birden,güneşin doğuşuyla yol aydınlanıyor ve askerlere hareket emri veriliyor.Mutluluk sesleri,güneş ışıkları ve insan seli birleşip Mina Boğazına doğru akıyorlar.Kalabalık artık beyaz barış kuşlarından değil,silahlı hürriyet savaşçılarından oluşuyor.Emirlere uyulması ve disiplin içinde olunması gereğinin nedeni bu.
Şafakla birlikte Mina sınırında olman gerekir.Bu sınırı geçmek için onuncu günün güneşini gözlemelisin.Arafat doğuya doğruyken Mina batıya doğrudur. Ordu yüzünü Minaya döner; güneş,Arafat tepelerini geçer ve güneş Mina Boğazına girer.Görülüyor ki,güneş de haccediyor.Arafatta doğuyor, Meşardan geçiyor ve Minaya giriyor.
Sevgi ordusu cihad için hazırdır.Arafattan gelen,geceyi Meşarda geçirerek silah toplayan ve inançlarını kuvvetlendiren bu hürriyet savaşçıları Mina girişinde beklemek zorundadırlar. Nerede?Şehadet merkezi ve aynı zamanda savaş alanı olan bir şehrin dışında!Bekle ve güneşe uy!Nasıl?
Hazırlan,gece silahlarını topla!
Güneş doğmadan önce Minaya girme,çünkü gece,kararlaştırılan zaman süresince Meşarda kalmak içindir.
Güneş doğduktan sonra Meşarda durma,çünkü gündüz ilk Minada olma vaktidir.
Güneşin doğuşuyla birlikte hücuma geç.
Hangi güneşin doğuşu?Zilhiccenin onuncu gününün
Hücum vakti girdiği zaman,güneşin emri zamanın emridir.
Bu emre uy.
Yalnızca güneşe kulak ver.
Ve onuncu günün güneşini,Bayram güneşini gözle.
Ey Allahım!Mina sınırıyla şeytanların üsleri arasında bayağı mesafe var.Savaş alanı Mina girişinden uzakta.Yine de,şeytanları taşlayıp yendikten sonra ve zafere ulaştıktan sonra Bayramın kutlanması gerekiyor.Fakat şu tevhid halkına ve geleneğine bak.Bayram,savaş başlamadan önce kutlanmış!
Bu demektir ki:Bir kez karar verdikten sonra kazanan sizsiniz!
Bu demektir ki:Mina sınırına girdiniz mi savaşı siz kazandınız!
Ve Ne deniyor?Ey Rabbim!Bu sade ümmeti anlamak ne kadar güç?Bu yola yatkın insanları tanımak ne zor?!
Bu şu demektir:Eğer zamanında ise kazanacaksınız.
Nedir zamanı?
Eğer,Arafattan gelmişseniz.
Eğer düşünerek ve Bayram sabahı için silah toplayarak Meşarda kalmışsanız.
Hayır,hayır!En önemli eğerler söylenmedi!Hacc,tabiat gibidir;sözlerdeki İslamın değil, hareketteki İslamın eşsiz bir portresidir!Bir semboldür.Bu denizde ne kadar derine dalarsan dal,yine de dibe varamaz,daldıkça dipten uzaklaşırsın;sonsuzdur o!Anlayabildiğin kadar demektir.Her şeyi anladığını söyleyen hiçbir şey anlamayandır!En önemli eğerler atlanmıştı:
Eğer hacc mevsiminde gelmişsen.
Eğer Mikata gitmişsen,
Eğer ihrama girmişsen.
Ne deniyor?
Sen kimsin?
Ben kimim?
Bir kişi hiçbir şey yapamaz!Kuran-ı Kerimde bir kişinin değil,insanların sözü edilir. Ne güzel bir kelime kullanılıyor:Nas(insanlar).Çoğul bir kelime,tekili yok!
Hareket,tamlık,dünyada Allahın temsili zaferi ve hepsi insanların kaderinde yazılıdır. Allahın değişmez kanunu topluma en geniş anlamda yardım eder.Takdir insanın yaratılışında Sünnetullahı kabule doğru gidiyor.Senin ve benim yapabileceğimiz,bu sünneti keşfetmek ve yazılı kaderde Allahın belli bir zamandaki iradesi,insan hayatının gayesi ve evrensel barışa doğru sürekli devrimde doğru olan seçimde bulunmaktır!
Çünkü O,Kuran-ı Kerimde:Muhakkak yeryüzüne Salih kullarım varis olur.(Enbiya,105) Biz diliyoruz ki,yeryüzünde zayıf bırakılmışlara lütf edelim;onları imamlar yapalım,onları varisler kılalım.(Kasas,5) diye söz veren İbrahimin Rabbı ve insanların Yaratıcısıdır.
İnsanı zayıflatan ve kendinden uzaklaştıran her şeyi içine alan savunmasızlık,insanın bütün maneviyatını ve fiziki güçlerini yok edecektir. Bu,insanlığın düşmanları tarafından kullanılan bütün yol ve şekilleri tanımlayan bir kelimedir;sömürü,baskı,köleleştirme veya gelecekte kullanılabilecek herhangi bir terim.Bırak,kendilerini sevindiren ne varsa söylesinler!Düşünme,Allah zulmün kurbanlarını kurtaracağını vaad ediyor. Üstelik insan toplumunun gelecekteki liderliğini taahhüd ediyor.Her zaman ve her yerde insanlık haklarından yoksun bırakılan insan sınıfı,kuvvet saraylarına,servet hazinelerine ve eğitim nimetlerine varis olacaktır! Mustazafin(dünyanın mazlum halkı) ve Frantz Fanonun bir kitabının ismi olan Mağdubin(yeryüzünün lanetlileri) kelimeleri arasında nasıl da bir benzerlik var.Allahın memurlarının insanları iki gruba ayıracağı Hüküm Gününde, kurtulanlar Cennete,lanetlenenler Cehenneme gidecektir.Bu dünyada bile,şeytan tarafından görevlendirilenler insanları iki gruba ayırmışlardır,göksel olanlar ve ezilenler diye.Sartreın Yeryüzünün İki Milyar İnsanından isimli kitabının başında dediği gibi,sömürgeciler beş yüz milyon insan olduğuna inanırken,kalan bir buçuk milyarı yerliler veya üçüncü dünyayı meydana getirenler ve hiçbir hakkı olmayanlar olarak görüyor!
Eğer tarihin akışı veya Allahın sünneti zulüm kurbanlarına,yeryüzünün çaresizlerine veya Habilin çocuklarına zafer bahşederse ne değişecektir?Allahın sünneti değişmeyecektir;işte tarihin akışı budur!Ve sen bir yaratılan olarak bu kanunu keşfedecek ve kaderini seçeceksin!Nasıl tabiat ve tarihin bir kaderi varsa,senin de bir kaderin de var!
Sen;tabiat,tarih,toplum ve benlik isimli dört büyük evinde bir tutuklusun.Bilimleri öğrenerek,tabiat kanunu bilinçle keşfetmeli ve bu tutukevinden kendini kurtarmalısın.Felsefi ve tarihi bilimleri bilinçle tarihi keşfetmeli ve tarihi değiştirmelisin.Sosyoloji öğrenerek bilinçle toplumunu keşfetmeli ve kendini kurtarman için kuralların nasıl uygulandığını bilmelisin. Bu üç tutukevinden kurtulmak için ilim gerekli.Fakat,ya dördüncü,insani güdüler tutukevi???Bu içindedir!Bu nedenle de bilim seni bu zindandan çıkaramaz.Senin bilinebilen benliğindedir bu!Seni kendine tanıtman ve benliğini keşfetmen için özel bir bilgi gerekiyor.Zayıf yönlerini giderebilmen ve kendine karşı isyan edebilmen için belirli bir güce ihtiyaç duyuyorsun. Sana yardım etmek ve seni değiştirmek için güçlü bir el gerekli.Bu durumda bilgi çare değil,daha çok bir tutukevidir.Bununla birlikte,akıl,bilinç ve inanç (peygamberlerin yeryüzünde yaktığı ışıklar) kendine keşfetmeni ve içindeki tutukevini tanımanı kolaylaştıracak bilgi türleridir.Seni kendi kendinelikten kurtaracak güç bilimin hizmetçisi değil,aşk sanatıdır!
Eğer,tutuklu bulunduğun yerin heyetin olduğunu hissedersen,şehadetle hayatını sana verecek olan budur.Ve kendi ellerinde şehadetten daha ötede bir şey olarak,İsmailini kurban edeceksin.Kısaca,dördüncü zindandan aşkla kurtulabilirsin!Bu bilgi sana öyle bir bilinç ve yaratıcılık kazandırır ki,kendini tabiatın yalnızca bir hizmetçisi olarak değil,Allahın iradesine göre yetiştirebilirsin!
İnsan,bu yeryüzüne indirilmiş ve yalnız bırakılmış bir yaratıktır.Bu nedenle,var olan tek olgusun ve kendi tabiatını kurmalısın.Her şey olabilecek bir sıfır veya bir hiçsin!Bir insan şeklini alabilecek bir kuşku veya bir imkansın.
Eğer insan olmayı seçer ve bilinçli olarak tabiatını(inanç) keşfedersen kendini kurtarabileceksin.Tarihin kaderini görebilecek ve tarihin sıfırdan Allaha varan bir evrim olduğu kadar,çağlar boyunca insanın kaderi de olduğunu keşfedeceksin.Bir hiçten insanı veya değerlerini bilmeye başlayacak ve böylece insanlaşacaksın.Bu,sürekli akan bir ırmaktır; sonsuz bir akımdır. Meşar gecesinin egemenliği ve Minada üç zalimin zulmü kaderin ileriye dönük akışını değiştirmeyecek veya saptırmayacaktır.Bu,Allahîn kanunudur!
Eğer bilmezsen kader kitabın başkaları tarafından yazılacak;ama bilirsen, onu sen yazacaksın!!!Ve sen,ey sıfır,şu anda bilinçli ve hür,Mikata zamanında gelir ve tabii yolunu(Ademin kaderi) bilir ve izlersen,doğru yolda(Sırat-ı müstakim) olacak(yani evden Kabeye giderek) veya çamurdan Allaha yükseleceksin!
Dünya,Allahın iradesinin yetkisi altındadır ve Onun sünnetine göre yönetilir.Bu ırmağın kıyısında dururken,kıyıda kalmak ve ölmek ile insan ırmağına girip hareket etmek arasında serbestsin!Şimdi İmam Cafer üs Sadıkın sözü anlaşılabiliyor:Ne cebriye,ne kaderiye;tam tersine,ikisinin arası.Kaderi seçme hürriyetidir bu.Teslimiyet+itaat=İslam.
Bu insan seli Mina sınırını aşar ve İblisin ülkesini fetheder.Şeytan bozguna uğrarken, onuncu günün güneşi zafer bayrağını göndere çeker.Güneş ilk gülümseyişiyle geçiş sinyali verir.Savaş ve hücumun başlamasını emreder; aynı anda güneş,zaferi ve görevin tamamlandığını ilan eder!
Bu,tamamı insanın ellerinde ve sana bırakılmış,tarihin kaderi ve Allahın insanlar için olan iradesidir!Öyleyse en önemli eğer nedir???Eğer bu insan seline katılmışsan kazanırsın.
Allaha yaklaşmaya karar vermiş olan insanlar!Ümmet!Sonsuz ve hareket eden bir cemaat! Bütün kaya ve setleri delecek ve sonunda kuşkusuz denize ulaşacak olan gürleyen sel !Evet Meşardan Minaya giden yolun üzerinde durmazsan,yanlış yola gitmez veya insanlara karışırsan,Minaya ulaşacak, şeytanları yenecek ve İsmailini kurban edeceksin.Bu,hacca giden herkese Allahın açık emridir.
Sonra insanların döndüğü yerden siz de dönün.(Bakara,199)
Pür-silah ve azimli tevhid ordusu Mina vadisine,savaş alanı Minaya girer.
SAVAŞ CEPHESİ(ŞEYTAN TAŞALAMA:RECM)
Kral Caddesi boyunca yerleşmiş üç şeytan birbirinden yüz metre kadar uzaklıktadır.Her biri biranıtı,bir heykel veya bir putu temsil eder.Her yıl,yüzleri beyaza boyanır!
Allah-u Ekber,ne kadar anlamlı!Ordu geldi;hepsinin ellerinde silahları (taşları) ve ateşlemeye hazırlar.Birinci puta vardığında (cemre-i ula) ateş etmeden geç git.İkinci puta vardığında da aynısını yap.Fakat üçüncüye vardığında geçme,ateş et!Niçin?Şu akıllı ve tecrübeli öğretmenler,genellikle sürüp giden bir yolda yavaş yavaş ve sessizce dönüş yapmamızı söylerler,ama burada kumandan ve emir veren İbrahimdir:
İlk hücumunda sonuncuyu vur!
Vurdun mu?
Evet.
Kaç kez?
Yedi!
Hedefi vurduğundan emin misin?
Eminim.
Karnından mı vurdun yoksa bacaklarından mı?
Hiçbiri!
Arkasından mı vurdun?
Hayır.
Başından ve yüzünden mi vurdun?
Evet,vurdum.
Aferin!
Savaş bitmiştir.son put düştüğü zaman birinci ve ikinciler karşı koyamaz. Birinci put diğer ikiye destek olur.Cepheden ayrıldıktan sonra kurban kesmekten başka yapacağın bir şey yoktur.Sonra zaferini kutlayabilirsin!İhramını çıkar,istediğin elbiseyi giy,saçını kes,istersen koku sürün ve eşini kucakla.Artık serbestsin!Bir insansın!Minayı fethettin ve şeytanı bozguna uğrattın.Ne diyorum ben?Şimdi sen İbrahimsin!Onun için İsmailini kurban etme durumundasın!
Kurban.
Son putu vurduktan sonra hemen kurbanını kes,çünkü bu üç put, üçleme (teslis) heykelleri ve üç şeytani bölümünün sembolleridir.Her zaman niyetinin bilincinde ol ve bunun anlamını unutma!Neyi ve niçin yaptığını bil.İbadetler, amacına tepeden bakma gibi seni yanlış yola götürmemelidir.Bütün bunlar ipuçlarıdır ki,görmen istenilen şeylere bakmakta dikkatli olasın.İşlemler ve teknikler kafanı karıştırmamalı;anlamlar kavranmalı,formaliteler değil.
Hacc süresince her hareket niyetine bağlıdır ve niyetle yapılır.Niyetsiz bir hareket kabul edilemez.Niyet oruç için de zorunludur;söylemeyi unutursan, herhangi bir şekilde aklından geçirmelisin.Aynı şey kutsal savaş(cihad) için de söz konusudur;niyetini belirtmezsen,ancak dövüşen bir asker olursun.Hacc da hareketlerin niyetsiz olunca boşunadır,çünkü bu merasimler ipuçlarıdır, işaret ve sembollerdir.Bir kişi secdenin anlamını kavramadıkça, alnını yere koymuş olur,o kadar!Haccın özünü anlamayan kimse hediye dolu bir bavul ve boş bir zihinle ülkesine geri döner.
Hacc süresince:
Tavafla tevhid inancını ilan edeceksin.
Say ile Hacerin uğraşını yapacaksın.
Kabeden Arafata gitmekle Ademin inişini göstereceksin.
Arafattan Minaya gitmekle insanın yaratılış felsefesini,düşüncelerin saf bilimden saf aşka doğru evrimini ve ruhun çamurdan Allaha doğru yükselişini sergileyeceksin.
İbrahimin sahnesi Minadasın şu anda;İbrahim gibi davranmak üzeresin. O,oğlu İsmaili kurban etmek için getirmişti.Senin İsmailin kim veya ne?Mevkiin mi?Şerefin mi?Mesleğin mi?Paran mı?Evin mi?Çiftliğin mi?Araban mı?Aşkın mı?Ailen mi?Bilgini mi?Sosyal sınıfın mı?Sanatın mı?Elbisen mi?İsmin mi?Hayatın mı?Gençliğin mi?Güzelliğin mi?...Hangisi?Ben bilemem. Fakat sen kendini bilirsin.kim ve ne olursa olsun,beraberinde buraya kurban etmek için getirmelisin.Sana hangisi olduğunu söyleyemem,ama yardımcı olmak için bazı ipuçları verebilirim;inancını ne zayıflatıyorsa;gitmekten ne alıkoyuyorsa;sorumluluk kabul etmekten ne çekip çeviriyorsa;kendi-kendinle olmana ne sebep oluyorsa,çağrıyı duymana ve gerçeği itiraf etmene ne sebep oluyorsa,kaçmaya ne zorluyorsa,rahatın için bahaneler bulmana ne yol açıyorsa,seni ne kör ve ne sağır ediyorsa işte odur kurban edeceğin! Zayıflığı,(oğlu) İsmaile olan sevgisinden kaynaklanan İbrahimin durumundasın.Şeytan Onu rahat durdurmadı.Kendini;şerefin zirvesinde,gurur dolu,uğrunda her şeyden geçebileceğin,ve sevgi için diğer bütün sevgileri kurban edebileceğin tek bir şey olduğunu düşün;işte bu senin İsmailindir! Senin İsmailin bir kişi olabilir,bir nesne,bir rütbe,mevki ve bir zayıflık bile olabilir!Ama İbrahim için oğluydu!
İbrahim hayatı süresince kavga,hareket,yurtsuzluk,cihad,kabilesinin cehaleti,Nemrudun zulmü ve puta tapıcıların fanatizmiyle dolu yıllara tanık oldu.Akıllı ve isyankar İbrahim, gençliğini fanatik bir puta tapıcı ve put yapıcının(Azer) evinde geçirdi.
İbrahim,bir zulüm düzeninde tevhid peygamberi olmak gibi güç bir görevi üstlendi.Bu karanlık çağda bir yüzyıl işkencelere katlandı ve zulme öylesine alışmış olan bir kavmin içinde bilinç ve hürriyet aşkı doğurdu.
İbrahim yaşlı ve yalnızdı.Peygamberliğinin en yüksek noktasında bir insan olarak kaldı; böyleyken,diğer insanlar gibi bir oğul sahibi olmak istiyordu.Yüz yaşını aşmıştı ve karısı çocuk vermemişti Ona.İstekliydi,ama ümitli değildi. Allah,mesajını yayarken geçirdiği yıllar ve çektiği işkencelerden dolayı yaşlı adamı ödüllendirdi.Cariyesi Hacerden bir oğulla (İsmail) kutsadı Onu. Hacer,İbrahimin ilk karısı olan Saranın kalbinde kıskançlık duygusu doğuracak bir ün ve şerefe sahip olmayan zenci bir kadındı.
İsmail,babasının yanında yalnızca bir oğul değildi.Bir ömür boyu bekleyiş sonucu,mücadele dolu bir hayatın ödülüydü.Yaşlı babanın tek oğlu olarak bütün zor yıllardan sonra en sevgili varlıktı.İbrahim için İsmail oğluydu,ama senin İsmailin sen,ailen,işin,servetin,şöhretin olabilir.Ne bileyim?İbrahim için oğluydu,böyle bir baba için böyle bir oğul.
İsmail,gözlerinin önünde;mutlulukla ışıldayan,beyaz kaşlarının gölgelendirdiği gözlerinin önünde büyüdü ve ruhu oğlunun hayatına öylesine bağlı olan babasından en iyi şekilde dikkat ve sevgi gördü.Babası onu eski bir çiftçinin ekinsiz çölünde büyüyen tek fidan olarak görüyordu.Hayatın son günlerinin her anı güzel geçmeliydi.İsmailiyle o da güzel geçiyordu!
İsmail herhangi bir çocuktan farklıydı;
Çünkü babasını Onu bir yüzyıl beklemişti!
Çünkü babasının hiç beklemediği zamanda doğmuştu!
Çocuk İsmail kuvvetli bir ağaç olarak büyüdü.İbrahimin hayatına gençlik ve mutluluk getirdi.Babasının ümidi sevgisi ve soyuydu.
Haber geldi:İbrahim!Bıçağı oğlunun boğazına daya ve onu kendi ellerinle kurban et!
Bu haberin şokuyla İbrahimde meydana gelen korkuyu anlatabilmek kolay mı?O zaman buna tanık olsaydık bile anlayamazdık.Bu sızının derecesi, tahammülün ve düşüncenin ötesindedir!Allahın en alçak gönüllü kulu ve tarihin putlara karşı en ünlü isyankarı İbrahim yıkılacakmış gibi sallanmaya başladı ve tarihin büyük yılmaz ve yenilmez insanı sanki parça parça oluyordu.Haberin etkisiyle korkunç derecede şoke oldu,fakat emir Allahın buyruğuydu.
Savaş,büyük savaş kişinin kendisiyle olan savaşıydı.Tarihteki en büyük savaşın muzaffer kahramanı sarsıldı,zayıfladı,korktu,şaşırdı ve ümitsizleşti!İbrahim,Allahla İsmail arasında seçim yapmak gibi bir iç çelişkiyle karşı karşıya geldi.Karar vermek ne zor?Siz olsanız hangisini seçersiniz?Alalhı mı,kendinizi mi?Çıakrı mı,değeri mi?Bağımlılığı mı,hürriyeti mi? Bahane aramayı mı,doğruyu mu?Gitmeyi mi,kalmayı mı?Mutluluğu mu,kemali mi?Keyfinizi mi,sorumluluk sancısına katlanmayı mı?Yaşamak için yaşamayı mı,yoksa hedefiniz için yaşamayı mı?Barış ve sevgiyi mi,iman ve mücadeleyi mi?Tabiatının mı,yoksa bilinçli iradenin peşinden gitmeyi mi?Duygularına hizmet etmeyi mi,yoksa inancına hizmet etmeyi mi?Bir baba olmayı mı,yoksa bir Peygamber olmayı mı?Yakınlarını kayırmayı mı,çağrıyı yerine getirmeyi mi?Ve ?Son olarak,Allahını mı,İsmailini mi?İbrahim seç birini!
Kavmin içinde yüzyıllık bir peygamberlikten,puta tapıcılar,cahiller ve zalimlerle savaşığ bütün cephelerde muzaffer ve sorumluluklarını yerine getirmede başarılı olduktan sonra,hiçbir yerde ve hiçbir zaman yolunda kuşkuya kapılmadan,herhangi bir kişisel çıkarı düşünmeden, bir insan için mümkün olduğu derecede Allaha yaklaşarak,tevhid milletini kurarak ve bütün sınavları kazanarak tereddüt etme,durma,kahraman,karşı konulmaz ve kuvvetli olduğunu düşünme.Geçen yüz yılın zaferleri seni saptırmasın ve aldatmasın;suçsuz olduğunu akla getirme.Böylesine güven dolu ve şeytanın iğvalarından korunmuş hissetme kendini.İnsanı saran şu görünmez güçlerden her zaman emniyette değilsin.Gözlerini bağlayabilecek öylesine yapmacık ihtişam parıltıları var ki!O(Allah) seni senden daha iyi bilir.Senin hala yararlanılabilir olduğunu biliyor.Hala,dünyayı ve dünyalık sorunlarını görebileceğin bir noktanın olduğunu da biliyor.Sonra,bu dünya ile temasa geçebileceğin açık bir kapı da bırakıyor!
Ey İbrahim,yüksek ruhu ve karşı konulmazlığı ile tarihin en büyük savaşının muzaffer kahramanı!Ey Allahın ululazm(yüce,büyük) peygamberi!Seninle bittiğimizi düşünme. Allahla insan arasındaki mesafe fazla uzak değildir.
Allah sana şah damarından daha yakındır.(Kaf,16)
Fakat bu mesafe sonsuzluk kadar uzaktır.Onu çok kolay sanma!
Bir peygamber olarak kemalin zirve noktasına ulaştın,fakat itaat konusunda henüz kamil değilsin.Ey Allahın dostu,tevhidin kurucusu,Musa,İsa ve Muhammed(saa)i yolun kurucusu! Ey insanın ihtişam,vakar ve kemalin sembolü!Sen İbrahimsin,fakat itaatkar olmak çok daha zordur.Tamamen hür olmalısın.Kendine o kadar güvenip gururlanma,çünkü her zaman zirveden düşme imkanı vardır.En yüksek noktada olanların düşüşü en feci ve trajik olan düşüştür.
Dr.Ali Şeriati
Son ve en uzun kalış Minadadır!Bu,ümit,istek,ideale varmayı ve sevgiyi simgeler!Aşk, bilgi ve bilinçten sonra son bölümdür.Doğu zühd ve marifet yoluna bağlı olan Dante,İlahi Komedyasında yalnızca iki bölüm tanır; akıl(Virgil) ve aşk(Beatrice).Ama İlahi Hacc Tiyatrosunda üç sahne vardır;bilgi,bilinç ve aşk!
Haccın en büyük anı,Kurban Bayramının rastladığı onuncu gün gelmiş bulunuyor. Meşarda doğan günün ışıkları insanları uykularından uyandırıyor.Yavaş yavaş çeşitli köşelerden gelen bölükler birleşip büyük bir ırmak oluyorlar.Kuvvetli ve sağlam bir ordu halinde Meşarı terk edip, Minadaki ikinci duraklarına gitmeye hazırlanıyorlar.
Tevhid Ordusu bütün geceyi silah toplayarak geçirdi.Meşarın abidleri, Minanın aslanları haline geliyor!Kızgın ve kalpleri tamamen aşkla dolu olarak,Minaya doğru hücum ediyorlar.
Kafirlere karşı şiddetli,kendi aralarında merhametli.(Fetih,29)
Ordu,Minanın batı yakasında manevra yapıyor.Bayram güneşinin gülücükleri, herkesi yerinde duramaz hale getirmiş.Askerler çok dar bir geçit olan Muhasser Boğazını geçerken daha bir sıkışıp bütünleşiyorlar. Güneş, başkumandan gibi,askerlere hareket etmelerini,ağır ve hızlı adımlarla koşmalarını,bir arada durmalarını ve çabuk olmalarını emrediyor!Meşarda sezgi ve sessizlik içinde olanlar ansızın Minaya koşan çevik ve yerinde duramaz kişiler oluyorlar.Birden bire büyük,geçit vermeyen bir setle karşılaşmışlar gibi duruyorlar!Bir daha ileri gidemeyecekmişçesine oturuyorlar.Kalabalığın en ucunda bir iki kımıldama gözüküyor yalnızca.
Ne oldu acaba???
Dünya üzerindeki hangi setin böylesine kükreyen bir ırmak kadar gücü var?Burada durmak için kim kesin emir verebilir???Güneşin doğuşu!!!Güneş kumandandır.
Şu anda ordu Mina cephesindedir.Allahtan başka herhangi bir güce itaat etmeyi reddeden milyonlarca hürriyet savaşçısı,kalabalık uzun saflar oluşturuyorlar.Kimsenin bir adım ayrılmaya cesaret edemediği hayali bir çizgi vardır;bu görünmez duvar Meşar ile Minayı ayırıyor.Hiçbir kimse ve hiçbir güç bu güvenlik duvarını yarıp geçemez,İbrahim(s) ve Muhammed (saa) bile.Böyle bir sınırlama,bir kural veya bir özleşme değil,bir sünnettir. Bütün evreni idare eden aynı sistemin(Allah) emridir.
Sen Allahın sünnetinde asla bir değişiklik bulamazsın.Sen Allahın sünnetinde asla bir döneklik de bulamazsın.(Fatır,43)
Nasıl yer çekimi kuvveti varsa,hayat ve ölüm gerçekse,işte güneş de burada öylesine kumandandır!Bırak doğsun!Nazik ışıklarıyla duvarı delecek ve bir gölgenin ışıkta kaybolması gibi,ordunun geçmesi için yol açacak.Orduyu durduran beton duvar biraz sonra sabahın gülümsemesiyle yıkılacak!! Görünmez duvarın arkasında kaynaşan silahlı askerler bütün gece güneşin doğmasını ve geç emrini beklediler.Her ne kadar gece sona ermiş ve ışık huzmeleri her tarafa yayılmışsa da güneşin doğudan görünmesine birkaç dakika daha var.
Yeryüzünün hiçbir yerinde,hiçbir zaman ve hiçbir ulus üzerinde güneşin doğuşu böylesine bir yetkiye sahip değildir!Son derece derin ve heyecanlı bir sessizlik içinde milyonlarca göz ve kalp güneşin doğumunu görmek için emir bekliyor.Ümitsizlik ve bekleyişlerinden dolayı bazıları onu daha erken duyar!Niçin???Yeryüzünde tevhidin gücünü sembolize eden orduya verilen emirdir o.Burada,tarihte güneş tarafından yönetilen tek orduyu ve güneş ile sabahın koyduğu kurallara göre davranmayı onaylayan tek ümmeti bulacaksın!!
Arafatta güneş doğuyor ve dağların arkasından yükseliyor.Şafak,karanlığın şer çadırını söküp atmış ve zalimler veya kafirler tarafından şehid edilenlerin kanlarını Bayramın yüzüne saçmıştır.Bu noktada güneş,Tevhid Ordusuna,tarihin üç tağutunun köklerine hücum ederek intikam almasını emrediyor.
Ne şahane anlar!Güneş ışığıyla alacakaranlık delici şualarıyla ve sabah tatlı rüzgarıyla herkesi yerinde duramaz yapıyor.Mutluluk,ümit ve inancın niteliklerini ortaya koyan Allahın kutsal işaretleri savaş emrini ve zafer sonuçlarını verecek görünüyor.Burada sana putları yıkmanı emrediyorlar. Bugün,Şeytanın yeryüzündeki en büyük üssü dağıtılacak. Bugün şirk yok edilecek.Bugün sevgi,tevhid ve sadakat muhteşem yüzlerini açığa vuracaklar; bir başka söyleyişle,gerçek özlerini ortaya koyacaklar!
Birden,güneşin doğuşuyla yol aydınlanıyor ve askerlere hareket emri veriliyor.Mutluluk sesleri,güneş ışıkları ve insan seli birleşip Mina Boğazına doğru akıyorlar.Kalabalık artık beyaz barış kuşlarından değil,silahlı hürriyet savaşçılarından oluşuyor.Emirlere uyulması ve disiplin içinde olunması gereğinin nedeni bu.
Şafakla birlikte Mina sınırında olman gerekir.Bu sınırı geçmek için onuncu günün güneşini gözlemelisin.Arafat doğuya doğruyken Mina batıya doğrudur. Ordu yüzünü Minaya döner; güneş,Arafat tepelerini geçer ve güneş Mina Boğazına girer.Görülüyor ki,güneş de haccediyor.Arafatta doğuyor, Meşardan geçiyor ve Minaya giriyor.
Sevgi ordusu cihad için hazırdır.Arafattan gelen,geceyi Meşarda geçirerek silah toplayan ve inançlarını kuvvetlendiren bu hürriyet savaşçıları Mina girişinde beklemek zorundadırlar. Nerede?Şehadet merkezi ve aynı zamanda savaş alanı olan bir şehrin dışında!Bekle ve güneşe uy!Nasıl?
Hazırlan,gece silahlarını topla!
Güneş doğmadan önce Minaya girme,çünkü gece,kararlaştırılan zaman süresince Meşarda kalmak içindir.
Güneş doğduktan sonra Meşarda durma,çünkü gündüz ilk Minada olma vaktidir.
Güneşin doğuşuyla birlikte hücuma geç.
Hangi güneşin doğuşu?Zilhiccenin onuncu gününün
Hücum vakti girdiği zaman,güneşin emri zamanın emridir.
Bu emre uy.
Yalnızca güneşe kulak ver.
Ve onuncu günün güneşini,Bayram güneşini gözle.
Ey Allahım!Mina sınırıyla şeytanların üsleri arasında bayağı mesafe var.Savaş alanı Mina girişinden uzakta.Yine de,şeytanları taşlayıp yendikten sonra ve zafere ulaştıktan sonra Bayramın kutlanması gerekiyor.Fakat şu tevhid halkına ve geleneğine bak.Bayram,savaş başlamadan önce kutlanmış!
Bu demektir ki:Bir kez karar verdikten sonra kazanan sizsiniz!
Bu demektir ki:Mina sınırına girdiniz mi savaşı siz kazandınız!
Ve Ne deniyor?Ey Rabbim!Bu sade ümmeti anlamak ne kadar güç?Bu yola yatkın insanları tanımak ne zor?!
Bu şu demektir:Eğer zamanında ise kazanacaksınız.
Nedir zamanı?
Eğer,Arafattan gelmişseniz.
Eğer düşünerek ve Bayram sabahı için silah toplayarak Meşarda kalmışsanız.
Hayır,hayır!En önemli eğerler söylenmedi!Hacc,tabiat gibidir;sözlerdeki İslamın değil, hareketteki İslamın eşsiz bir portresidir!Bir semboldür.Bu denizde ne kadar derine dalarsan dal,yine de dibe varamaz,daldıkça dipten uzaklaşırsın;sonsuzdur o!Anlayabildiğin kadar demektir.Her şeyi anladığını söyleyen hiçbir şey anlamayandır!En önemli eğerler atlanmıştı:
Eğer hacc mevsiminde gelmişsen.
Eğer Mikata gitmişsen,
Eğer ihrama girmişsen.
Ne deniyor?
Sen kimsin?
Ben kimim?
Bir kişi hiçbir şey yapamaz!Kuran-ı Kerimde bir kişinin değil,insanların sözü edilir. Ne güzel bir kelime kullanılıyor:Nas(insanlar).Çoğul bir kelime,tekili yok!
Hareket,tamlık,dünyada Allahın temsili zaferi ve hepsi insanların kaderinde yazılıdır. Allahın değişmez kanunu topluma en geniş anlamda yardım eder.Takdir insanın yaratılışında Sünnetullahı kabule doğru gidiyor.Senin ve benim yapabileceğimiz,bu sünneti keşfetmek ve yazılı kaderde Allahın belli bir zamandaki iradesi,insan hayatının gayesi ve evrensel barışa doğru sürekli devrimde doğru olan seçimde bulunmaktır!
Çünkü O,Kuran-ı Kerimde:Muhakkak yeryüzüne Salih kullarım varis olur.(Enbiya,105) Biz diliyoruz ki,yeryüzünde zayıf bırakılmışlara lütf edelim;onları imamlar yapalım,onları varisler kılalım.(Kasas,5) diye söz veren İbrahimin Rabbı ve insanların Yaratıcısıdır.
İnsanı zayıflatan ve kendinden uzaklaştıran her şeyi içine alan savunmasızlık,insanın bütün maneviyatını ve fiziki güçlerini yok edecektir. Bu,insanlığın düşmanları tarafından kullanılan bütün yol ve şekilleri tanımlayan bir kelimedir;sömürü,baskı,köleleştirme veya gelecekte kullanılabilecek herhangi bir terim.Bırak,kendilerini sevindiren ne varsa söylesinler!Düşünme,Allah zulmün kurbanlarını kurtaracağını vaad ediyor. Üstelik insan toplumunun gelecekteki liderliğini taahhüd ediyor.Her zaman ve her yerde insanlık haklarından yoksun bırakılan insan sınıfı,kuvvet saraylarına,servet hazinelerine ve eğitim nimetlerine varis olacaktır! Mustazafin(dünyanın mazlum halkı) ve Frantz Fanonun bir kitabının ismi olan Mağdubin(yeryüzünün lanetlileri) kelimeleri arasında nasıl da bir benzerlik var.Allahın memurlarının insanları iki gruba ayıracağı Hüküm Gününde, kurtulanlar Cennete,lanetlenenler Cehenneme gidecektir.Bu dünyada bile,şeytan tarafından görevlendirilenler insanları iki gruba ayırmışlardır,göksel olanlar ve ezilenler diye.Sartreın Yeryüzünün İki Milyar İnsanından isimli kitabının başında dediği gibi,sömürgeciler beş yüz milyon insan olduğuna inanırken,kalan bir buçuk milyarı yerliler veya üçüncü dünyayı meydana getirenler ve hiçbir hakkı olmayanlar olarak görüyor!
Eğer tarihin akışı veya Allahın sünneti zulüm kurbanlarına,yeryüzünün çaresizlerine veya Habilin çocuklarına zafer bahşederse ne değişecektir?Allahın sünneti değişmeyecektir;işte tarihin akışı budur!Ve sen bir yaratılan olarak bu kanunu keşfedecek ve kaderini seçeceksin!Nasıl tabiat ve tarihin bir kaderi varsa,senin de bir kaderin de var!
Sen;tabiat,tarih,toplum ve benlik isimli dört büyük evinde bir tutuklusun.Bilimleri öğrenerek,tabiat kanunu bilinçle keşfetmeli ve bu tutukevinden kendini kurtarmalısın.Felsefi ve tarihi bilimleri bilinçle tarihi keşfetmeli ve tarihi değiştirmelisin.Sosyoloji öğrenerek bilinçle toplumunu keşfetmeli ve kendini kurtarman için kuralların nasıl uygulandığını bilmelisin. Bu üç tutukevinden kurtulmak için ilim gerekli.Fakat,ya dördüncü,insani güdüler tutukevi???Bu içindedir!Bu nedenle de bilim seni bu zindandan çıkaramaz.Senin bilinebilen benliğindedir bu!Seni kendine tanıtman ve benliğini keşfetmen için özel bir bilgi gerekiyor.Zayıf yönlerini giderebilmen ve kendine karşı isyan edebilmen için belirli bir güce ihtiyaç duyuyorsun. Sana yardım etmek ve seni değiştirmek için güçlü bir el gerekli.Bu durumda bilgi çare değil,daha çok bir tutukevidir.Bununla birlikte,akıl,bilinç ve inanç (peygamberlerin yeryüzünde yaktığı ışıklar) kendine keşfetmeni ve içindeki tutukevini tanımanı kolaylaştıracak bilgi türleridir.Seni kendi kendinelikten kurtaracak güç bilimin hizmetçisi değil,aşk sanatıdır!
Eğer,tutuklu bulunduğun yerin heyetin olduğunu hissedersen,şehadetle hayatını sana verecek olan budur.Ve kendi ellerinde şehadetten daha ötede bir şey olarak,İsmailini kurban edeceksin.Kısaca,dördüncü zindandan aşkla kurtulabilirsin!Bu bilgi sana öyle bir bilinç ve yaratıcılık kazandırır ki,kendini tabiatın yalnızca bir hizmetçisi olarak değil,Allahın iradesine göre yetiştirebilirsin!
İnsan,bu yeryüzüne indirilmiş ve yalnız bırakılmış bir yaratıktır.Bu nedenle,var olan tek olgusun ve kendi tabiatını kurmalısın.Her şey olabilecek bir sıfır veya bir hiçsin!Bir insan şeklini alabilecek bir kuşku veya bir imkansın.
Eğer insan olmayı seçer ve bilinçli olarak tabiatını(inanç) keşfedersen kendini kurtarabileceksin.Tarihin kaderini görebilecek ve tarihin sıfırdan Allaha varan bir evrim olduğu kadar,çağlar boyunca insanın kaderi de olduğunu keşfedeceksin.Bir hiçten insanı veya değerlerini bilmeye başlayacak ve böylece insanlaşacaksın.Bu,sürekli akan bir ırmaktır; sonsuz bir akımdır. Meşar gecesinin egemenliği ve Minada üç zalimin zulmü kaderin ileriye dönük akışını değiştirmeyecek veya saptırmayacaktır.Bu,Allahîn kanunudur!
Eğer bilmezsen kader kitabın başkaları tarafından yazılacak;ama bilirsen, onu sen yazacaksın!!!Ve sen,ey sıfır,şu anda bilinçli ve hür,Mikata zamanında gelir ve tabii yolunu(Ademin kaderi) bilir ve izlersen,doğru yolda(Sırat-ı müstakim) olacak(yani evden Kabeye giderek) veya çamurdan Allaha yükseleceksin!
Dünya,Allahın iradesinin yetkisi altındadır ve Onun sünnetine göre yönetilir.Bu ırmağın kıyısında dururken,kıyıda kalmak ve ölmek ile insan ırmağına girip hareket etmek arasında serbestsin!Şimdi İmam Cafer üs Sadıkın sözü anlaşılabiliyor:Ne cebriye,ne kaderiye;tam tersine,ikisinin arası.Kaderi seçme hürriyetidir bu.Teslimiyet+itaat=İslam.
Bu insan seli Mina sınırını aşar ve İblisin ülkesini fetheder.Şeytan bozguna uğrarken, onuncu günün güneşi zafer bayrağını göndere çeker.Güneş ilk gülümseyişiyle geçiş sinyali verir.Savaş ve hücumun başlamasını emreder; aynı anda güneş,zaferi ve görevin tamamlandığını ilan eder!
Bu,tamamı insanın ellerinde ve sana bırakılmış,tarihin kaderi ve Allahın insanlar için olan iradesidir!Öyleyse en önemli eğer nedir???Eğer bu insan seline katılmışsan kazanırsın.
Allaha yaklaşmaya karar vermiş olan insanlar!Ümmet!Sonsuz ve hareket eden bir cemaat! Bütün kaya ve setleri delecek ve sonunda kuşkusuz denize ulaşacak olan gürleyen sel !Evet Meşardan Minaya giden yolun üzerinde durmazsan,yanlış yola gitmez veya insanlara karışırsan,Minaya ulaşacak, şeytanları yenecek ve İsmailini kurban edeceksin.Bu,hacca giden herkese Allahın açık emridir.
Sonra insanların döndüğü yerden siz de dönün.(Bakara,199)
Pür-silah ve azimli tevhid ordusu Mina vadisine,savaş alanı Minaya girer.
SAVAŞ CEPHESİ(ŞEYTAN TAŞALAMA:RECM)
Kral Caddesi boyunca yerleşmiş üç şeytan birbirinden yüz metre kadar uzaklıktadır.Her biri biranıtı,bir heykel veya bir putu temsil eder.Her yıl,yüzleri beyaza boyanır!
Allah-u Ekber,ne kadar anlamlı!Ordu geldi;hepsinin ellerinde silahları (taşları) ve ateşlemeye hazırlar.Birinci puta vardığında (cemre-i ula) ateş etmeden geç git.İkinci puta vardığında da aynısını yap.Fakat üçüncüye vardığında geçme,ateş et!Niçin?Şu akıllı ve tecrübeli öğretmenler,genellikle sürüp giden bir yolda yavaş yavaş ve sessizce dönüş yapmamızı söylerler,ama burada kumandan ve emir veren İbrahimdir:
İlk hücumunda sonuncuyu vur!
Vurdun mu?
Evet.
Kaç kez?
Yedi!
Hedefi vurduğundan emin misin?
Eminim.
Karnından mı vurdun yoksa bacaklarından mı?
Hiçbiri!
Arkasından mı vurdun?
Hayır.
Başından ve yüzünden mi vurdun?
Evet,vurdum.
Aferin!
Savaş bitmiştir.son put düştüğü zaman birinci ve ikinciler karşı koyamaz. Birinci put diğer ikiye destek olur.Cepheden ayrıldıktan sonra kurban kesmekten başka yapacağın bir şey yoktur.Sonra zaferini kutlayabilirsin!İhramını çıkar,istediğin elbiseyi giy,saçını kes,istersen koku sürün ve eşini kucakla.Artık serbestsin!Bir insansın!Minayı fethettin ve şeytanı bozguna uğrattın.Ne diyorum ben?Şimdi sen İbrahimsin!Onun için İsmailini kurban etme durumundasın!
Kurban.
Son putu vurduktan sonra hemen kurbanını kes,çünkü bu üç put, üçleme (teslis) heykelleri ve üç şeytani bölümünün sembolleridir.Her zaman niyetinin bilincinde ol ve bunun anlamını unutma!Neyi ve niçin yaptığını bil.İbadetler, amacına tepeden bakma gibi seni yanlış yola götürmemelidir.Bütün bunlar ipuçlarıdır ki,görmen istenilen şeylere bakmakta dikkatli olasın.İşlemler ve teknikler kafanı karıştırmamalı;anlamlar kavranmalı,formaliteler değil.
Hacc süresince her hareket niyetine bağlıdır ve niyetle yapılır.Niyetsiz bir hareket kabul edilemez.Niyet oruç için de zorunludur;söylemeyi unutursan, herhangi bir şekilde aklından geçirmelisin.Aynı şey kutsal savaş(cihad) için de söz konusudur;niyetini belirtmezsen,ancak dövüşen bir asker olursun.Hacc da hareketlerin niyetsiz olunca boşunadır,çünkü bu merasimler ipuçlarıdır, işaret ve sembollerdir.Bir kişi secdenin anlamını kavramadıkça, alnını yere koymuş olur,o kadar!Haccın özünü anlamayan kimse hediye dolu bir bavul ve boş bir zihinle ülkesine geri döner.
Hacc süresince:
Tavafla tevhid inancını ilan edeceksin.
Say ile Hacerin uğraşını yapacaksın.
Kabeden Arafata gitmekle Ademin inişini göstereceksin.
Arafattan Minaya gitmekle insanın yaratılış felsefesini,düşüncelerin saf bilimden saf aşka doğru evrimini ve ruhun çamurdan Allaha doğru yükselişini sergileyeceksin.
İbrahimin sahnesi Minadasın şu anda;İbrahim gibi davranmak üzeresin. O,oğlu İsmaili kurban etmek için getirmişti.Senin İsmailin kim veya ne?Mevkiin mi?Şerefin mi?Mesleğin mi?Paran mı?Evin mi?Çiftliğin mi?Araban mı?Aşkın mı?Ailen mi?Bilgini mi?Sosyal sınıfın mı?Sanatın mı?Elbisen mi?İsmin mi?Hayatın mı?Gençliğin mi?Güzelliğin mi?...Hangisi?Ben bilemem. Fakat sen kendini bilirsin.kim ve ne olursa olsun,beraberinde buraya kurban etmek için getirmelisin.Sana hangisi olduğunu söyleyemem,ama yardımcı olmak için bazı ipuçları verebilirim;inancını ne zayıflatıyorsa;gitmekten ne alıkoyuyorsa;sorumluluk kabul etmekten ne çekip çeviriyorsa;kendi-kendinle olmana ne sebep oluyorsa,çağrıyı duymana ve gerçeği itiraf etmene ne sebep oluyorsa,kaçmaya ne zorluyorsa,rahatın için bahaneler bulmana ne yol açıyorsa,seni ne kör ve ne sağır ediyorsa işte odur kurban edeceğin! Zayıflığı,(oğlu) İsmaile olan sevgisinden kaynaklanan İbrahimin durumundasın.Şeytan Onu rahat durdurmadı.Kendini;şerefin zirvesinde,gurur dolu,uğrunda her şeyden geçebileceğin,ve sevgi için diğer bütün sevgileri kurban edebileceğin tek bir şey olduğunu düşün;işte bu senin İsmailindir! Senin İsmailin bir kişi olabilir,bir nesne,bir rütbe,mevki ve bir zayıflık bile olabilir!Ama İbrahim için oğluydu!
İbrahim hayatı süresince kavga,hareket,yurtsuzluk,cihad,kabilesinin cehaleti,Nemrudun zulmü ve puta tapıcıların fanatizmiyle dolu yıllara tanık oldu.Akıllı ve isyankar İbrahim, gençliğini fanatik bir puta tapıcı ve put yapıcının(Azer) evinde geçirdi.
İbrahim,bir zulüm düzeninde tevhid peygamberi olmak gibi güç bir görevi üstlendi.Bu karanlık çağda bir yüzyıl işkencelere katlandı ve zulme öylesine alışmış olan bir kavmin içinde bilinç ve hürriyet aşkı doğurdu.
İbrahim yaşlı ve yalnızdı.Peygamberliğinin en yüksek noktasında bir insan olarak kaldı; böyleyken,diğer insanlar gibi bir oğul sahibi olmak istiyordu.Yüz yaşını aşmıştı ve karısı çocuk vermemişti Ona.İstekliydi,ama ümitli değildi. Allah,mesajını yayarken geçirdiği yıllar ve çektiği işkencelerden dolayı yaşlı adamı ödüllendirdi.Cariyesi Hacerden bir oğulla (İsmail) kutsadı Onu. Hacer,İbrahimin ilk karısı olan Saranın kalbinde kıskançlık duygusu doğuracak bir ün ve şerefe sahip olmayan zenci bir kadındı.
İsmail,babasının yanında yalnızca bir oğul değildi.Bir ömür boyu bekleyiş sonucu,mücadele dolu bir hayatın ödülüydü.Yaşlı babanın tek oğlu olarak bütün zor yıllardan sonra en sevgili varlıktı.İbrahim için İsmail oğluydu,ama senin İsmailin sen,ailen,işin,servetin,şöhretin olabilir.Ne bileyim?İbrahim için oğluydu,böyle bir baba için böyle bir oğul.
İsmail,gözlerinin önünde;mutlulukla ışıldayan,beyaz kaşlarının gölgelendirdiği gözlerinin önünde büyüdü ve ruhu oğlunun hayatına öylesine bağlı olan babasından en iyi şekilde dikkat ve sevgi gördü.Babası onu eski bir çiftçinin ekinsiz çölünde büyüyen tek fidan olarak görüyordu.Hayatın son günlerinin her anı güzel geçmeliydi.İsmailiyle o da güzel geçiyordu!
İsmail herhangi bir çocuktan farklıydı;
Çünkü babasını Onu bir yüzyıl beklemişti!
Çünkü babasının hiç beklemediği zamanda doğmuştu!
Çocuk İsmail kuvvetli bir ağaç olarak büyüdü.İbrahimin hayatına gençlik ve mutluluk getirdi.Babasının ümidi sevgisi ve soyuydu.
Haber geldi:İbrahim!Bıçağı oğlunun boğazına daya ve onu kendi ellerinle kurban et!
Bu haberin şokuyla İbrahimde meydana gelen korkuyu anlatabilmek kolay mı?O zaman buna tanık olsaydık bile anlayamazdık.Bu sızının derecesi, tahammülün ve düşüncenin ötesindedir!Allahın en alçak gönüllü kulu ve tarihin putlara karşı en ünlü isyankarı İbrahim yıkılacakmış gibi sallanmaya başladı ve tarihin büyük yılmaz ve yenilmez insanı sanki parça parça oluyordu.Haberin etkisiyle korkunç derecede şoke oldu,fakat emir Allahın buyruğuydu.
Savaş,büyük savaş kişinin kendisiyle olan savaşıydı.Tarihteki en büyük savaşın muzaffer kahramanı sarsıldı,zayıfladı,korktu,şaşırdı ve ümitsizleşti!İbrahim,Allahla İsmail arasında seçim yapmak gibi bir iç çelişkiyle karşı karşıya geldi.Karar vermek ne zor?Siz olsanız hangisini seçersiniz?Alalhı mı,kendinizi mi?Çıakrı mı,değeri mi?Bağımlılığı mı,hürriyeti mi? Bahane aramayı mı,doğruyu mu?Gitmeyi mi,kalmayı mı?Mutluluğu mu,kemali mi?Keyfinizi mi,sorumluluk sancısına katlanmayı mı?Yaşamak için yaşamayı mı,yoksa hedefiniz için yaşamayı mı?Barış ve sevgiyi mi,iman ve mücadeleyi mi?Tabiatının mı,yoksa bilinçli iradenin peşinden gitmeyi mi?Duygularına hizmet etmeyi mi,yoksa inancına hizmet etmeyi mi?Bir baba olmayı mı,yoksa bir Peygamber olmayı mı?Yakınlarını kayırmayı mı,çağrıyı yerine getirmeyi mi?Ve ?Son olarak,Allahını mı,İsmailini mi?İbrahim seç birini!
Kavmin içinde yüzyıllık bir peygamberlikten,puta tapıcılar,cahiller ve zalimlerle savaşığ bütün cephelerde muzaffer ve sorumluluklarını yerine getirmede başarılı olduktan sonra,hiçbir yerde ve hiçbir zaman yolunda kuşkuya kapılmadan,herhangi bir kişisel çıkarı düşünmeden, bir insan için mümkün olduğu derecede Allaha yaklaşarak,tevhid milletini kurarak ve bütün sınavları kazanarak tereddüt etme,durma,kahraman,karşı konulmaz ve kuvvetli olduğunu düşünme.Geçen yüz yılın zaferleri seni saptırmasın ve aldatmasın;suçsuz olduğunu akla getirme.Böylesine güven dolu ve şeytanın iğvalarından korunmuş hissetme kendini.İnsanı saran şu görünmez güçlerden her zaman emniyette değilsin.Gözlerini bağlayabilecek öylesine yapmacık ihtişam parıltıları var ki!O(Allah) seni senden daha iyi bilir.Senin hala yararlanılabilir olduğunu biliyor.Hala,dünyayı ve dünyalık sorunlarını görebileceğin bir noktanın olduğunu da biliyor.Sonra,bu dünya ile temasa geçebileceğin açık bir kapı da bırakıyor!
Ey İbrahim,yüksek ruhu ve karşı konulmazlığı ile tarihin en büyük savaşının muzaffer kahramanı!Ey Allahın ululazm(yüce,büyük) peygamberi!Seninle bittiğimizi düşünme. Allahla insan arasındaki mesafe fazla uzak değildir.
Allah sana şah damarından daha yakındır.(Kaf,16)
Fakat bu mesafe sonsuzluk kadar uzaktır.Onu çok kolay sanma!
Bir peygamber olarak kemalin zirve noktasına ulaştın,fakat itaat konusunda henüz kamil değilsin.Ey Allahın dostu,tevhidin kurucusu,Musa,İsa ve Muhammed(saa)i yolun kurucusu! Ey insanın ihtişam,vakar ve kemalin sembolü!Sen İbrahimsin,fakat itaatkar olmak çok daha zordur.Tamamen hür olmalısın.Kendine o kadar güvenip gururlanma,çünkü her zaman zirveden düşme imkanı vardır.En yüksek noktada olanların düşüşü en feci ve trajik olan düşüştür.
Dr.Ali Şeriati