Efsunkar
Bayan Üye
"Birgün tüm eski elbiselerimizi
Akarsuya bırakıp
Güneşin doğduğu yere gideceğiz.
Ve o gün ne gözleriyle bizi sonsuz hüzünlere boğan hatıralar olacak,ne de anlamsız ihanetlerle kirlenecek hülyalar.
O gün bir iç çekişlik ağrılar bile bölemeyecek rüyaları.Belki rüyalar da olmayacak hasreti durmadan koynunda besleyen.
Düne küstah edalarla el sallayan yarınlar olmayacak belki düşleyeceğimiz.
Köşe başlarında gelmesini umduğumuz ama bir türlü randevusuna sadık kalmayan sevgili,zehir edemeyecek günü bir daha.Kör umutlar bir aşkı ölümsüz kılmanın telaşını bir yana bırakıp,hatırlanamayacak bir geçmişe gömecek, sevda sözcükleri silinecek belleklerimizden.
Nasılsa bir yalana öykünmekti aşk.
Aşk,savunmasız çaresiz koymayacak içimizdeki çocuğu.O çocuk yara almayacak her vurgunda.Gözleri hep aynı ışıltıyla dört mevsim bahar yaşatacak hayata.Hiç büyümeyecek içimizdeki çocuk.
Güneş yedi rengiyle sıcacık ederken gönülleri,yörüngesindeki tüm gezegenlere özgürlüklerini iade edip salıverecek onları,bir uçtan bir uca savrulup pervane olacaklar dünyaya.
Zincirler olmayacak,apansız ayaklarımızı prangalayan esaretler yaşamayacağız asla.
Şarkılar ayrılıkları taşımayacak,şiirler hüznü işlemeyecek iliklerimize.Üşümeyecek yüreklerimiz. Papatyalar nergisler toplayıp,yeşil kırları sonu hüsranla bitmeyen sevdalarla bezeyeceğiz.
Hüzün kokmayan gülüşlerimiz olacak.Hiç ağlamayan çocuklar süsleyecek gül bahçelerimizi.
Belki bir yedek dünyamız olacak soluksuzluğumuza derman.Ya tümden cinnet karşılayacak bizi,ya dört başı mamur bir cennette gölgeleneceğiz sonsuza dek.
Firavunlar yufka yürekli bir Rahibe Teresaya tutulup,ağlamayı,katıla katıla ağlamayı öğrenecekler. Peygamberler sevgiyle kucaklayacaklar insanları,insanlar yüreklerinde taşıyacaklar kutsalları her adımda.
İyilik Perisi kıracak mucizeler yaratan asasını,dünyaya prenses olarak gelecek tüm küçük sevimli kızlar zira.
Analar bağırlarına bastıkları taşları coşkulu bir akarsuya bırakıp,sonsuzca kucaklayacak evlatlarını, sonsuzca
Cennet ayaklarının altında her gün yeni bir renk sunacak analara.
Böyle bir günde güneş seve seve kabul edecek insanlığı tahtına.
Hep ve yeniden birlikte doğacaklar
Akarsuya bırakıp
Güneşin doğduğu yere gideceğiz.
Ve o gün ne gözleriyle bizi sonsuz hüzünlere boğan hatıralar olacak,ne de anlamsız ihanetlerle kirlenecek hülyalar.
O gün bir iç çekişlik ağrılar bile bölemeyecek rüyaları.Belki rüyalar da olmayacak hasreti durmadan koynunda besleyen.
Düne küstah edalarla el sallayan yarınlar olmayacak belki düşleyeceğimiz.
Köşe başlarında gelmesini umduğumuz ama bir türlü randevusuna sadık kalmayan sevgili,zehir edemeyecek günü bir daha.Kör umutlar bir aşkı ölümsüz kılmanın telaşını bir yana bırakıp,hatırlanamayacak bir geçmişe gömecek, sevda sözcükleri silinecek belleklerimizden.
Nasılsa bir yalana öykünmekti aşk.
Aşk,savunmasız çaresiz koymayacak içimizdeki çocuğu.O çocuk yara almayacak her vurgunda.Gözleri hep aynı ışıltıyla dört mevsim bahar yaşatacak hayata.Hiç büyümeyecek içimizdeki çocuk.
Güneş yedi rengiyle sıcacık ederken gönülleri,yörüngesindeki tüm gezegenlere özgürlüklerini iade edip salıverecek onları,bir uçtan bir uca savrulup pervane olacaklar dünyaya.
Zincirler olmayacak,apansız ayaklarımızı prangalayan esaretler yaşamayacağız asla.
Şarkılar ayrılıkları taşımayacak,şiirler hüznü işlemeyecek iliklerimize.Üşümeyecek yüreklerimiz. Papatyalar nergisler toplayıp,yeşil kırları sonu hüsranla bitmeyen sevdalarla bezeyeceğiz.
Hüzün kokmayan gülüşlerimiz olacak.Hiç ağlamayan çocuklar süsleyecek gül bahçelerimizi.
Belki bir yedek dünyamız olacak soluksuzluğumuza derman.Ya tümden cinnet karşılayacak bizi,ya dört başı mamur bir cennette gölgeleneceğiz sonsuza dek.
Firavunlar yufka yürekli bir Rahibe Teresaya tutulup,ağlamayı,katıla katıla ağlamayı öğrenecekler. Peygamberler sevgiyle kucaklayacaklar insanları,insanlar yüreklerinde taşıyacaklar kutsalları her adımda.
İyilik Perisi kıracak mucizeler yaratan asasını,dünyaya prenses olarak gelecek tüm küçük sevimli kızlar zira.
Analar bağırlarına bastıkları taşları coşkulu bir akarsuya bırakıp,sonsuzca kucaklayacak evlatlarını, sonsuzca
Cennet ayaklarının altında her gün yeni bir renk sunacak analara.
Böyle bir günde güneş seve seve kabul edecek insanlığı tahtına.
Hep ve yeniden birlikte doğacaklar
