mehmetal
Kayıtlı Üye
Ayrılık ile akıttın gözümde yaşı
Yüreğime oturttun hasret dolu kara taşı
Yine sensiz geçirdim ben bu kara kışı
Akar yüreğimde gözümde kan dolu gözyaşı
Sen olmayınca mutluluk geri gelmiyor
Hatıralar ile ömrüm bir bir soluyor
Sanma ki bu gönül sensiz yaşıyor
Günlerim sensiz kahır ile doluyor
Umarım bir gün bana dönersin
Bana sarılarak yanaklarım dan gülümseyerek öpersin
Aşkı seni seven bu gönlümden kana kana içersin
Gelmezsen de aşkı yaşamadan,
kahır dolu hayatı yaşayarak bu dünyadan göçer gideriz
Kin ve nefret söyle sevgili yakışırmı insana
Nasıl kabul ediyorsun bu ayrılığı sen yana yana
Seni candan seven sevgili değilmiyim ben sana
Bir damla mutluluğu neden çok gördün bana
Kul Mehmet der ki
Sen gelince bu gönlüm ancak yaşar
Mutluluk gülümseyen gözlerin ile kucak açar
Sen gelde mutluluk neymiş gözlerin görür de şaşar
Sen olmayınca mutluluk benden hep kaçar
Mehmet Al**
