Gözlerinden bir kent kuruyorum
Ayakları çıplak çocukluğuma.
Her sokağına adının bir harfini veriyorum.
Baktığım her kapı sana açılmakta.
Gökyüzüne saçlarından salıncaklar kuruyorum sonra.
Ne zaman yorgunluğa yenik düşse bedenim
Nefesinin deryasına yatıyorum gençliğimi.
Kana kana seni içiyorum uzuvlarıma.
Ve tazelendikçe umutlarım
Sevdana kök salıyor körpe düşlerim.
Adını yavaş yavaş hecelese de kekeme dudaklarım
Sonbahar rengi duvağını
Alnı ortasından öpüyor işte.
Nefesinden bir dem alıp
Kuraklığıma bir nazlı bahçe kuruyorum.
En kısır yanımdan bir toprak parçasına
Gülüşlerinden umutlar serpiştiriyorum rastgele.
Yeşeren ve filizlenen her söze bakıp
Sana bir kez daha sevdalandıkça
Sen yürek seceremde tek bildiğim söz olarak kalıyorsun.
Adından başka her harfi düşman biliyorum.
Tali bir yol oluyorum zamanın elinde.
Dünden kalma ayak izini
Gönlüme nazar boncuğu diye asıp
Sesinin havaya karıştığı yerde
Ben bir bulutun eteğine yapışıyorum.
Nefesinde saklı bir damla mutluluk istifade etmek için
Fiyakalı bir kavgaya tutuşuyorum.
En alışık yerimden yumruğu yesem de
Yüreğinden bir damla sevdayı nasipleniyorum.
Küçüklüğünden
Uzaklığından şikayet etmeden
Sevdandan bir harfin şükrüne duruyorum bir kuşluk vakti.
Bir dudağımda duayı
Bir dudağımda adını ıslayıp
Mutluluk safında Elif'e niyet ediyorum.
Harflerin ellerimde hazır kıta beklediği
Mürekkebin bir nehir yatağı aradığı bir anda
Senli bir cümle olmayı başarıyorum.
Harf harf yürüyorum sana.
Her adımda sevdana düşüyor mürekkebin.
Sonra da bir fakir yüreğin ekmeği
Bir mintan umuda çiziyorsun beni.
Ve en sonunda bir hüzzam şarkının
Nefesi en zor notasında delice sarılıyorsun bana.
Yüreğimin en alt çekmecesini açıp
Ses olup mavi bir yolculuğa bırakılıyoruz.
Sonra bir cümleye diz çöküp
Sevdanın en ağır işçisi oluyoruz.
.....
Söylesene varlığınla sevdalanan nefesim
Hangi cümlenin ağırlığı yüreğine denk gelir ?
Hangi bahar taşıyabilir ki yüzüne sirayet etmiş çicekleri ?
Ve hangi renk gözlerinin hayat dolu yanını yansıtabilir ki ?
Sus ve cevap verme..
Suskunluğun sevdamın en büyük cümlesi sevgili.
Sende alınan bir nefes
Gönül terazimde koca bir ömür.
Aramızdaki yolların uzaklığına aldanma.
Bir nefes kadar yakınız.
Hayat iki dudağımızın arasında.
Tıpkı sevdanın kanımızda yol aldığı gibi..
Varlığına
Sevdana
Nefesine eyvallah..
Eyvallah..
Ayakları çıplak çocukluğuma.
Her sokağına adının bir harfini veriyorum.
Baktığım her kapı sana açılmakta.
Gökyüzüne saçlarından salıncaklar kuruyorum sonra.
Ne zaman yorgunluğa yenik düşse bedenim
Nefesinin deryasına yatıyorum gençliğimi.
Kana kana seni içiyorum uzuvlarıma.
Ve tazelendikçe umutlarım
Sevdana kök salıyor körpe düşlerim.
Adını yavaş yavaş hecelese de kekeme dudaklarım
Sonbahar rengi duvağını
Alnı ortasından öpüyor işte.
Nefesinden bir dem alıp
Kuraklığıma bir nazlı bahçe kuruyorum.
En kısır yanımdan bir toprak parçasına
Gülüşlerinden umutlar serpiştiriyorum rastgele.
Yeşeren ve filizlenen her söze bakıp
Sana bir kez daha sevdalandıkça
Sen yürek seceremde tek bildiğim söz olarak kalıyorsun.
Adından başka her harfi düşman biliyorum.
Tali bir yol oluyorum zamanın elinde.
Dünden kalma ayak izini
Gönlüme nazar boncuğu diye asıp
Sesinin havaya karıştığı yerde
Ben bir bulutun eteğine yapışıyorum.
Nefesinde saklı bir damla mutluluk istifade etmek için
Fiyakalı bir kavgaya tutuşuyorum.
En alışık yerimden yumruğu yesem de
Yüreğinden bir damla sevdayı nasipleniyorum.
Küçüklüğünden
Uzaklığından şikayet etmeden
Sevdandan bir harfin şükrüne duruyorum bir kuşluk vakti.
Bir dudağımda duayı
Bir dudağımda adını ıslayıp
Mutluluk safında Elif'e niyet ediyorum.
Harflerin ellerimde hazır kıta beklediği
Mürekkebin bir nehir yatağı aradığı bir anda
Senli bir cümle olmayı başarıyorum.
Harf harf yürüyorum sana.
Her adımda sevdana düşüyor mürekkebin.
Sonra da bir fakir yüreğin ekmeği
Bir mintan umuda çiziyorsun beni.
Ve en sonunda bir hüzzam şarkının
Nefesi en zor notasında delice sarılıyorsun bana.
Yüreğimin en alt çekmecesini açıp
Ses olup mavi bir yolculuğa bırakılıyoruz.
Sonra bir cümleye diz çöküp
Sevdanın en ağır işçisi oluyoruz.
.....
Söylesene varlığınla sevdalanan nefesim
Hangi cümlenin ağırlığı yüreğine denk gelir ?
Hangi bahar taşıyabilir ki yüzüne sirayet etmiş çicekleri ?
Ve hangi renk gözlerinin hayat dolu yanını yansıtabilir ki ?
Sus ve cevap verme..
Suskunluğun sevdamın en büyük cümlesi sevgili.
Sende alınan bir nefes
Gönül terazimde koca bir ömür.
Aramızdaki yolların uzaklığına aldanma.
Bir nefes kadar yakınız.
Hayat iki dudağımızın arasında.
Tıpkı sevdanın kanımızda yol aldığı gibi..
Varlığına
Sevdana
Nefesine eyvallah..
Eyvallah..