Son bahara saklanmış kadınlığımı çıkarttım bugün..
Giymek için değil..
Sadece bakmak için
Kadınlığımı giymeye cesaretim kalmadı
Cinsiyetimden sıyrıldım öylece baktım kadınlığıma..
Daha önce nasıl da giymişim kadınlığı!
Sana gelir gibi giymişim kadınlığı!
Şimdi tek başıma kadınlık çok ağır geliyor bana
Bir bir soyunuyorum geçmiş zaman kadınlığımı
Çıplak kalıyorum
Dağlıyor bedenimi bana biçilen roller
İşte bu nedenle yeniden giydikçe giyiyorum kadınlığımı
Etekler boyalar küperler..
Daha neler neler..
Kadınlığımı kadınlığından ediyorum!
Belki de daha çok kadın oluyorum.
Bilmiyorum!
Şimdi üzerimdekilere baktım!
Aynaya bakmadan baktım kendime..
En son aynaya ne zaman baktım ki zaten!
Kime verdim eskimeyen kadınlığımı..
Kim giydi benim çocuk kadınlığımı?
Yeni yetmeliğimi?
Asi ruhumu!
Kadınlığımı giyen sardı mı aşklarımı?
Unuttu biri beni dolabında..
Daha mevsimi gelmedi mi sırtına takmaya..
Hangi mevsimde kalmıştı ki benim kadınlığım..
Sen mi giydin bu sabah beni!
Götürdün mü yanında..
Elinden mi tutun eteklerimin!
Yoksaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa ..
Yapma!
Dokunma..
Kadınlığıma saklanma..
Ben insanlıktan kadınlığa geçtim..
Sonra insanlığa döndüm!
Soyundum kendimden..
Soyundum yüreğimden!
Zihin yetti bi dönem..
Sonra sıyrıldım zihinden..
Hiçlik denizinden geçtim!
Geldim..
Neden benim haberim olmadı kendimden gittiğimden!
Sadece bi mevsim mi kadın oluyorum ben?
Sadece yanında mı kadın oluyorum ben
Giydim kadınlığımı bana beni anlatanlara karşı
Beni anlamadan bana kafa tutanlara karşı
Gözlerinizi kamaştıran ben değilim
Anlaşılmayan benim kelimelerim değil!
Anlatamadığım ötelediğiniz yüreğiniz..
Giyemediğiniz kendiniz!
Ben kendimle hesaplarımı bitirdim
El fenerlerinden geçtim
Güneşe geldim
En sonunda kendimi giyindim!
Bir daha hiç çıkartmamak üzere kendimi giyindim..
Giymek için değil..
Sadece bakmak için
Kadınlığımı giymeye cesaretim kalmadı
Cinsiyetimden sıyrıldım öylece baktım kadınlığıma..
Daha önce nasıl da giymişim kadınlığı!
Sana gelir gibi giymişim kadınlığı!
Şimdi tek başıma kadınlık çok ağır geliyor bana
Bir bir soyunuyorum geçmiş zaman kadınlığımı
Çıplak kalıyorum
Dağlıyor bedenimi bana biçilen roller
İşte bu nedenle yeniden giydikçe giyiyorum kadınlığımı
Etekler boyalar küperler..
Daha neler neler..
Kadınlığımı kadınlığından ediyorum!
Belki de daha çok kadın oluyorum.
Bilmiyorum!
Şimdi üzerimdekilere baktım!
Aynaya bakmadan baktım kendime..
En son aynaya ne zaman baktım ki zaten!
Kime verdim eskimeyen kadınlığımı..
Kim giydi benim çocuk kadınlığımı?
Yeni yetmeliğimi?
Asi ruhumu!
Kadınlığımı giyen sardı mı aşklarımı?
Unuttu biri beni dolabında..
Daha mevsimi gelmedi mi sırtına takmaya..
Hangi mevsimde kalmıştı ki benim kadınlığım..
Sen mi giydin bu sabah beni!
Götürdün mü yanında..
Elinden mi tutun eteklerimin!
Yoksaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa ..
Yapma!
Dokunma..
Kadınlığıma saklanma..
Ben insanlıktan kadınlığa geçtim..
Sonra insanlığa döndüm!
Soyundum kendimden..
Soyundum yüreğimden!
Zihin yetti bi dönem..
Sonra sıyrıldım zihinden..
Hiçlik denizinden geçtim!
Geldim..
Neden benim haberim olmadı kendimden gittiğimden!
Sadece bi mevsim mi kadın oluyorum ben?
Sadece yanında mı kadın oluyorum ben
Giydim kadınlığımı bana beni anlatanlara karşı
Beni anlamadan bana kafa tutanlara karşı
Gözlerinizi kamaştıran ben değilim
Anlaşılmayan benim kelimelerim değil!
Anlatamadığım ötelediğiniz yüreğiniz..
Giyemediğiniz kendiniz!
Ben kendimle hesaplarımı bitirdim
El fenerlerinden geçtim
Güneşe geldim
En sonunda kendimi giyindim!
Bir daha hiç çıkartmamak üzere kendimi giyindim..