Gittin!
Ben arkandan sadece baktım
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki
"Gidersen iyiye dair ne varsa yitirecektim hepsini
Gidersen sönecek içimdeki ateş
Ve bir daha kimse yakamayacak
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
Ve o karanlıkta yolumu kaybedeceğim"diyecektim sana
Konuşamadım!
Gittin!
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.
Öylesine acıdı ki içim,tutup koparsalardı kolumu bacağımı
Bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden
Ağlayamadım!Gittin!
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa
Tutkum seninle olmak,tutkum teninde erimek
Tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı
Anlatamadım!
Gittin!
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum
Birkez dokunsam,bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu
Tutamadım!
Gittin!
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım!
Gittin!
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense,gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım
Başlayamadım!
Gittin!
Birşey söyledin mi giderken?
"Kal"dememi istedin mi?
Son bir kez"seni seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni,döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyordu ki
Duyamadım!
Gittin!
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerde kilometre uzaktada olsan
İki metre ötemde de fark etmiyordu
Kurtulmalıydım senden,bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım
Kurtulamadım!
Gittin!
Unutulanların arasına katmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
Hayatı bir yerinden yakalamalıydım
Bu aşk noktalanmalıydı,bu sevdadan vazgeçmeliydim
Yapamadım!
Gittin!
Bir okyanusun ortasında tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi
Bil ki;sevmekten vazgeçmedim seni
Bil ki;seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde
Bil ki;seni unutamadım....
Ben arkandan sadece baktım
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki
"Gidersen iyiye dair ne varsa yitirecektim hepsini
Gidersen sönecek içimdeki ateş
Ve bir daha kimse yakamayacak
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
Ve o karanlıkta yolumu kaybedeceğim"diyecektim sana
Konuşamadım!
Gittin!
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım.
Öylesine acıdı ki içim,tutup koparsalardı kolumu bacağımı
Bu kadar acı duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden
Ağlayamadım!Gittin!
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa
Tutkum seninle olmak,tutkum teninde erimek
Tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı
Anlatamadım!
Gittin!
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperdin yine biliyorum
Birkez dokunsam,bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu
Tutamadım!
Gittin!
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım!
Gittin!
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense,gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım
Başlayamadım!
Gittin!
Birşey söyledin mi giderken?
"Kal"dememi istedin mi?
Son bir kez"seni seviyorum" dedin mi?
"Bekle beni,döneceğim" diye umut verdin mi?
Beynim öylesine uğulduyordu ki
Duyamadım!
Gittin!
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerde kilometre uzaktada olsan
İki metre ötemde de fark etmiyordu
Kurtulmalıydım senden,bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım
Kurtulamadım!
Gittin!
Unutulanların arasına katmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
Hayatı bir yerinden yakalamalıydım
Bu aşk noktalanmalıydı,bu sevdadan vazgeçmeliydim
Yapamadım!
Gittin!
Bir okyanusun ortasında tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi
Bil ki;sevmekten vazgeçmedim seni
Bil ki;seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde
Bil ki;seni unutamadım....
