Buğra1
Kayıtlı Üye
Çapkınların piri Casanova, seks içgüdüleri ve egolarına teslim yaşayan erkeklerin rol modeli. Kimi onun gibi kibar ve büyüleyici, ya da maço ve serseri... Aslında ruhlarının ne olduğu hiç fark etmez! Çünkü hepsinin ortak hastalığı "Casanova Kompleksi!" Bazı erkekler küçücük bir bakışla bile bir kadının başını döndürmeyi kolayca başarıverirler. Yanında oldukları kadının elini tutuşları başkadır, sözleri ile aşk büyülerinin en alasını fısıldayabilirler. Bir kadının gözlerinin içine baktıklarında dünya üzerinde
başka bir kadın yokmuş hissini vermekte de hayli ustadırlar. Oysa ona göre ertesi gün sıradaki diğer kadınlar fethedilmeyi beklemektedir. İşte Casanova'nın kısa bir tanımı.
Nedir onları bu kadar çekici, dayanılmaz ve aynı zamanda güvenilmez kılan? Güvenilmez oldukça cazibe katsayılarını artıran bu erkekler aslında "Casanova Kompleksi" denilen psikolojik bir bozukluktan muzdaripler ve tabii her arıza erkek gibi kadınları yörüngelerinin içine hiç zorlanmadan çekebiliyorlar.
Baştan çıkarma senfonisi
Giacomo Casanova, 1725-1798 yılları arasında Venedik'te yaşamış bir yazardı. Sosyal, yetenekli, duygusal, çekici olmasının yanı sıra kendi emeğiyle kazandığı bir serveti de vardı. Dünyayı dolaşarak hayatını yaşayan Casanova tam bir zevk adamıydı. Belki de onu günümüzde hala çekici kılan yanı, bütün bu özelliklerin aynı erkekte toplanmış olmasıdır. Hayatta her şeye ilgi ve merak duyduğu gibi her kadın da onun için keşfedilmesi gereken bir hazineydi. Günümüzle kıyaslayınca Casanova'nın hayatındaki en şaşırtıcı nokta ne kadar çok kadınla beraber olduğu değil, ne kadar az kadınla beraber olduğu olsa gerek. Casanova'nın günlüklerinden öğrenildiği üzere dünyanın gelmiş geçmiş en büyük çapkını 73 yıllık ömrüne sadece 120 kadın sıkıştırmış.
Eskiler âşığı pervane olarak tarif etmeyi severdi.
Ateşin etrafında uçuşup duran ve sonunda yanıp tutuşan böcek/güve/pervane...
Hani bir şarkı vardır ya, "balarası gibiydim senden önce/bak pervanelere döndüm seni görünce" diye, öyle.
Hani Rıza Tevfik der ya, "Bendeki suz-i dil var mıdır acep/tutuşup can veren pervanelerde."
Oysa 18. Yüzyılın büyük çapkını, kimilerine göre kadınları seven adam, kimilerine göre bütün kadınların sevdiği adam Giacomo Casanova başka bir şey söyler, başka bir şeyi önerir: "Pervane olma, ateşin ta kendisi ol!"
Peki Casanova'yı Casanova yapan şey nedir?
Şu sıralarda sinemalarda gösterilen Casanova filmine gider ve filmde bu sorunun yanıtlarını ararsanız, yanlış iş yapmış olursunuz, baştan söyleyeyim.
Psikanalist, düşünür, yazar Phillipe Sollers ünlü çapkın hakkındaki kitabına şu sözlerle başlar: "Casanova'nın kim olduğunu bildiğimizi sanıyoruz. Yanılıyoruz." (Hayran Olunası Casanova, Ayrıntı Yayınları)
Ansiklopedilere baktığımızda ise şu türden açıklamalar görürüz: "Giacomo Giralomo Casanova. 1725 yılında Venedik'te doğmuş, 4 Haziran 1798'de Dux'te ölen, anılarında anlattığı romanesk serüvenleri ve hayatından geçen yüzlerce kadınla yaşadıklarıyla ünlü diplomat, yazar."
Zaten Fellini gibi ustalar bile Casanova'yı yorumlamakta çuvallamışlardı!
Onu aşk makinesi ya da bir soytarı gibi görmeye kalkışanlar olmuştu.
Phillipe Sollers,Casanova yorumlarının altını kazıdığımızda ona karşı kıskançlık ve hınç duygusunun ortaya çıkıverdiğini söyler. "Venedikli'nin çapkınlık serüvenlerini anlatmaya bayılıyoruz ama derinlikten yoksun bırakmak koşuluyla. Kısacası kıskanıyoruz, ona karşı yaygın, yapmacık ve buyurganca bir hınç duygusuyla davranıyoruz. Fellini, onu aptal bulduğunu söylemeye kadar götürdü işi. Oysa Casanova'yı olduğu gibi tasavvur etmek daha doğru: Yalın, dobra, cesur, kültürlü, baştan çıkartıcı, eğlendirici.
Casanova'yla geçen gecenin sabahında son öpücüğün ardından sorar kadınlar: "Hiçbiri benim gibi değildi, değil mi? Söyle, bir tek beni sevdiğini söyle!"
Oysa bilirler; Casanova'nın yatağında dün başka bir kadın vardı, yarın da bir başkası olacak.
O halde neden arzuyla ve inatla bu soruyu sorarlar?
Yoksa Casanova'nın asıl büyüsü burada mı?
Yoksa Casanova efsanesini yaratan şey kadınların bu bitmek tükenmek bilmeyen onay arayışı mı?
başka bir kadın yokmuş hissini vermekte de hayli ustadırlar. Oysa ona göre ertesi gün sıradaki diğer kadınlar fethedilmeyi beklemektedir. İşte Casanova'nın kısa bir tanımı.
Nedir onları bu kadar çekici, dayanılmaz ve aynı zamanda güvenilmez kılan? Güvenilmez oldukça cazibe katsayılarını artıran bu erkekler aslında "Casanova Kompleksi" denilen psikolojik bir bozukluktan muzdaripler ve tabii her arıza erkek gibi kadınları yörüngelerinin içine hiç zorlanmadan çekebiliyorlar.
Baştan çıkarma senfonisi
Giacomo Casanova, 1725-1798 yılları arasında Venedik'te yaşamış bir yazardı. Sosyal, yetenekli, duygusal, çekici olmasının yanı sıra kendi emeğiyle kazandığı bir serveti de vardı. Dünyayı dolaşarak hayatını yaşayan Casanova tam bir zevk adamıydı. Belki de onu günümüzde hala çekici kılan yanı, bütün bu özelliklerin aynı erkekte toplanmış olmasıdır. Hayatta her şeye ilgi ve merak duyduğu gibi her kadın da onun için keşfedilmesi gereken bir hazineydi. Günümüzle kıyaslayınca Casanova'nın hayatındaki en şaşırtıcı nokta ne kadar çok kadınla beraber olduğu değil, ne kadar az kadınla beraber olduğu olsa gerek. Casanova'nın günlüklerinden öğrenildiği üzere dünyanın gelmiş geçmiş en büyük çapkını 73 yıllık ömrüne sadece 120 kadın sıkıştırmış.
Eskiler âşığı pervane olarak tarif etmeyi severdi.
Ateşin etrafında uçuşup duran ve sonunda yanıp tutuşan böcek/güve/pervane...
Hani bir şarkı vardır ya, "balarası gibiydim senden önce/bak pervanelere döndüm seni görünce" diye, öyle.
Hani Rıza Tevfik der ya, "Bendeki suz-i dil var mıdır acep/tutuşup can veren pervanelerde."
Oysa 18. Yüzyılın büyük çapkını, kimilerine göre kadınları seven adam, kimilerine göre bütün kadınların sevdiği adam Giacomo Casanova başka bir şey söyler, başka bir şeyi önerir: "Pervane olma, ateşin ta kendisi ol!"
Peki Casanova'yı Casanova yapan şey nedir?
Şu sıralarda sinemalarda gösterilen Casanova filmine gider ve filmde bu sorunun yanıtlarını ararsanız, yanlış iş yapmış olursunuz, baştan söyleyeyim.
Psikanalist, düşünür, yazar Phillipe Sollers ünlü çapkın hakkındaki kitabına şu sözlerle başlar: "Casanova'nın kim olduğunu bildiğimizi sanıyoruz. Yanılıyoruz." (Hayran Olunası Casanova, Ayrıntı Yayınları)
Ansiklopedilere baktığımızda ise şu türden açıklamalar görürüz: "Giacomo Giralomo Casanova. 1725 yılında Venedik'te doğmuş, 4 Haziran 1798'de Dux'te ölen, anılarında anlattığı romanesk serüvenleri ve hayatından geçen yüzlerce kadınla yaşadıklarıyla ünlü diplomat, yazar."
Zaten Fellini gibi ustalar bile Casanova'yı yorumlamakta çuvallamışlardı!
Onu aşk makinesi ya da bir soytarı gibi görmeye kalkışanlar olmuştu.
Phillipe Sollers,Casanova yorumlarının altını kazıdığımızda ona karşı kıskançlık ve hınç duygusunun ortaya çıkıverdiğini söyler. "Venedikli'nin çapkınlık serüvenlerini anlatmaya bayılıyoruz ama derinlikten yoksun bırakmak koşuluyla. Kısacası kıskanıyoruz, ona karşı yaygın, yapmacık ve buyurganca bir hınç duygusuyla davranıyoruz. Fellini, onu aptal bulduğunu söylemeye kadar götürdü işi. Oysa Casanova'yı olduğu gibi tasavvur etmek daha doğru: Yalın, dobra, cesur, kültürlü, baştan çıkartıcı, eğlendirici.
Casanova'yla geçen gecenin sabahında son öpücüğün ardından sorar kadınlar: "Hiçbiri benim gibi değildi, değil mi? Söyle, bir tek beni sevdiğini söyle!"
Oysa bilirler; Casanova'nın yatağında dün başka bir kadın vardı, yarın da bir başkası olacak.
O halde neden arzuyla ve inatla bu soruyu sorarlar?
Yoksa Casanova'nın asıl büyüsü burada mı?
Yoksa Casanova efsanesini yaratan şey kadınların bu bitmek tükenmek bilmeyen onay arayışı mı?