Körelen hislere sahip bir adam,
Mutlu olmayı unutmuştu çaresizce,
Sarılmayı arzulayacak kadarda masumdu.
Onun aşk mevsimi kışa takılmıştı,
Hiç gelemedi ilk baharları,
Kalbini soğuk karlar kaplamıştı,
Bir el bekledi ısınmak için,
Tek gelen bir avuç soğuk yanlızlıktı.
Üzüldü...
Ve tekrar bekledi ilk baharını.
Isıtmak bu kadar zormuydu donmuş kalbini,
Sanki kalbine giden yollarda dikenler bitmişti,
Kendisi bile korkardı kendini sevmekten.
Kışa takılmıştı yüreği,
Eritemedi üstünü kaplayan karları,
Kendi eridi yanlızlığında.
O beklediği bahar hiç gelmedi,
Hep dikenlere dolandı yüreği...
Mutlu olmayı unutmuştu çaresizce,
Sarılmayı arzulayacak kadarda masumdu.
Onun aşk mevsimi kışa takılmıştı,
Hiç gelemedi ilk baharları,
Kalbini soğuk karlar kaplamıştı,
Bir el bekledi ısınmak için,
Tek gelen bir avuç soğuk yanlızlıktı.
Üzüldü...
Ve tekrar bekledi ilk baharını.
Isıtmak bu kadar zormuydu donmuş kalbini,
Sanki kalbine giden yollarda dikenler bitmişti,
Kendisi bile korkardı kendini sevmekten.
Kışa takılmıştı yüreği,
Eritemedi üstünü kaplayan karları,
Kendi eridi yanlızlığında.
O beklediği bahar hiç gelmedi,
Hep dikenlere dolandı yüreği...