Gel ki;örülmüş kaderin ağlarından sızan ışık huzmesi olasın...
sen....
hiç düşündünmüsusuzluktan dudakları çatlak çatlak olmuşçorak topraklarda suyun ne kadar hayat demek olduğunu...
Hayatımsın işte...
gönül toprağımın en kuytularında açan çiçeklerime hayat olan....
sen...
hüküm sürerken dünya dışında ki sonsuzluk ummanındagel yıldızım ol dünyamda..
Gel ki;örülmüş kaderin ağlarından sızan ışık huzmesi olasın... Süzül ıssızkaranlık ve de acımasız zifir zifir gecelerime...
Işığımsın işte..
Gül dünyamda çiçek çiçek açan umutlarıma ferahlık veren...
Belki biraz olsun hasretim diner bakarım sana ulaşamasamda...O zaman dinermi bağrımdaki yanan volkanlar?...
sen...
her yalnız kalışımda alnıma ateş olup düşerkenkimsesizliğin girdabında kaybolup giderkendünyada benim üzülmeme kıyamayanüzerime titreyen
sen...
neden yoksun?
sen...
tatmadığım duyguların dahada ötesinde duyduğum bir hoş sadâsın
kimselerin anlayamayacağı görülmemişduyulmamış bir masalsın...Sadece benim anlayabildiğim...
sen...
ah sen...
neden poyraz yemiş tekne gibi savrulup giderimbu derya-i gâmdacevabı yok işte....
bu satırlar sen diye var olurkensen yoksun...
Ah sen....
ötelerin ötesinde yaşayanımaya baktığımda yüzünü gördüğümbu kavanoz dipli dünyada beni bırakıpen güzel alemlere hicret eden kara gözlüm
''beni unutma'' derdin banasende beni unutma...
sen....
hiç düşündünmüsusuzluktan dudakları çatlak çatlak olmuşçorak topraklarda suyun ne kadar hayat demek olduğunu...
Hayatımsın işte...
gönül toprağımın en kuytularında açan çiçeklerime hayat olan....
sen...
hüküm sürerken dünya dışında ki sonsuzluk ummanındagel yıldızım ol dünyamda..
Gel ki;örülmüş kaderin ağlarından sızan ışık huzmesi olasın... Süzül ıssızkaranlık ve de acımasız zifir zifir gecelerime...
Işığımsın işte..
Gül dünyamda çiçek çiçek açan umutlarıma ferahlık veren...
Belki biraz olsun hasretim diner bakarım sana ulaşamasamda...O zaman dinermi bağrımdaki yanan volkanlar?...
sen...
her yalnız kalışımda alnıma ateş olup düşerkenkimsesizliğin girdabında kaybolup giderkendünyada benim üzülmeme kıyamayanüzerime titreyen
sen...
neden yoksun?
sen...
tatmadığım duyguların dahada ötesinde duyduğum bir hoş sadâsın
kimselerin anlayamayacağı görülmemişduyulmamış bir masalsın...Sadece benim anlayabildiğim...
sen...
ah sen...
neden poyraz yemiş tekne gibi savrulup giderimbu derya-i gâmdacevabı yok işte....
bu satırlar sen diye var olurkensen yoksun...
Ah sen....
ötelerin ötesinde yaşayanımaya baktığımda yüzünü gördüğümbu kavanoz dipli dünyada beni bırakıpen güzel alemlere hicret eden kara gözlüm
''beni unutma'' derdin banasende beni unutma...