Şu anda bilincim bulanık; yarı kapalı ya da yarı açık: Tıpkı doğum anımız gibi.
Ama ben gözlerimi açmış trajik sonun bilincinde olanlara özgü o umursamazlıkla aynaya bakıyorum.
Ancak görmeyi beklediğim yüzüm değil: Geçmiş anılar; en çok da kadınlar...
Evet kadınlar; incittiğim ve incitemediğim kadınlar. Ayrım yapmadan hepsi.
İncittiğim kadınlar öncelik sizin önce siz affedin beni.
aşkın kişinin kendi yıkımından haz duyması benliğinin parçalanmasından zevk alması ve sonunda kişinin kendini keşfettiği uzun yorucu bir araştırma olduğunu sizlere öğrettiğim için.
Aramıza sisli aşılmaz uzaklıklar yerleştirerek yeterince incitemediklerim sizler de.
Farkınıza -incittiklerim kadar- varmadığım ve sayenizde aşkın temelinde bir başkasınınki değil en çok kendi varlığımızın yer aldığını keşfettiğim için.
Yirmi yıl önce aşık olduğumda on yıl geç doğduğum yirmi yıl sonra ise dünyaya on yıl erken geldiğim için affedin beni o zamanki yaşlı ve şimdiki genç kadınlar...
Gençler ve yaşlılar mecnun gibi sonuna kadar peşinize düşmediğim seçmek yerine seçilmeyi beklediğim sizleri ayırt edecek kadar gelişmiş bir ruhsal duyarlılık edinemediğim bir sanatçı gibi tapınılmak isteyenler dururken her seferinde sevişirken kendini cennete ait bir haz dalgasının içinde göstermeyi başaran olgunluklarının varlığını ruhları yerine bedenlerine yansıtan bir sonraki kadını yeğlediğim için beni affedin.
Suçluyum; hayata değil romanlara yakışan biri olmayı seçmişken ölümümü bir yoksul gibi aşktan esirgeyip yalnızca insanlık ideallerine sakladığım için beni affedin.
Oysa bu hayatımdaki büyük aşırılıkları birbirleriyle ilişkilendirmeye kalkışmak kadar da zor değildi.
Hep yeni renkler denemek isteyen bir ressam gibi araştırmacı olmak yerine hayatı boyunca annesinden başkası tarafından sevilmemiş dar görüşlü biri gibi aşkın sadece bedensel dilini konuşmayı seçtiğim ruhu unutup şehvetin kışkırtıcı yaratıcılığı ile ödüllendirilmiş kadınlara yöneldiğim için suçluyum.
Kadınlar hálá beni istiyor musunuz? - Hayır demeden önce hatırlayın:
aşk tıpkı yaratıcılık gibi masumiyetten çok günahkárlıkla beslenir ve eninde sonunda hayal ettiğiniz kişiyi yaratır.
Şu anda bilincim bulanık yarı kapalı ya da yarı açık: Tıpkı aşık olmanın eşiğindeki gibi.
Ama ben gözlerimi açmış trajik sonun bilincinde olanlara özgü o umursamazlıkla aynaya bakıyorum.
Ancak görmeyi beklediğim yüzüm değil: Geçmiş anılar; en çok da kadınlar...
Evet kadınlar; incittiğim ve incitemediğim kadınlar. Ayrım yapmadan hepsi.
İncittiğim kadınlar öncelik sizin önce siz affedin beni.
aşkın kişinin kendi yıkımından haz duyması benliğinin parçalanmasından zevk alması ve sonunda kişinin kendini keşfettiği uzun yorucu bir araştırma olduğunu sizlere öğrettiğim için.
Aramıza sisli aşılmaz uzaklıklar yerleştirerek yeterince incitemediklerim sizler de.
Farkınıza -incittiklerim kadar- varmadığım ve sayenizde aşkın temelinde bir başkasınınki değil en çok kendi varlığımızın yer aldığını keşfettiğim için.
Yirmi yıl önce aşık olduğumda on yıl geç doğduğum yirmi yıl sonra ise dünyaya on yıl erken geldiğim için affedin beni o zamanki yaşlı ve şimdiki genç kadınlar...
Gençler ve yaşlılar mecnun gibi sonuna kadar peşinize düşmediğim seçmek yerine seçilmeyi beklediğim sizleri ayırt edecek kadar gelişmiş bir ruhsal duyarlılık edinemediğim bir sanatçı gibi tapınılmak isteyenler dururken her seferinde sevişirken kendini cennete ait bir haz dalgasının içinde göstermeyi başaran olgunluklarının varlığını ruhları yerine bedenlerine yansıtan bir sonraki kadını yeğlediğim için beni affedin.
Suçluyum; hayata değil romanlara yakışan biri olmayı seçmişken ölümümü bir yoksul gibi aşktan esirgeyip yalnızca insanlık ideallerine sakladığım için beni affedin.
Oysa bu hayatımdaki büyük aşırılıkları birbirleriyle ilişkilendirmeye kalkışmak kadar da zor değildi.
Hep yeni renkler denemek isteyen bir ressam gibi araştırmacı olmak yerine hayatı boyunca annesinden başkası tarafından sevilmemiş dar görüşlü biri gibi aşkın sadece bedensel dilini konuşmayı seçtiğim ruhu unutup şehvetin kışkırtıcı yaratıcılığı ile ödüllendirilmiş kadınlara yöneldiğim için suçluyum.
Kadınlar hálá beni istiyor musunuz? - Hayır demeden önce hatırlayın:
aşk tıpkı yaratıcılık gibi masumiyetten çok günahkárlıkla beslenir ve eninde sonunda hayal ettiğiniz kişiyi yaratır.
Şu anda bilincim bulanık yarı kapalı ya da yarı açık: Tıpkı aşık olmanın eşiğindeki gibi.