Seninle daldık en güzel Dünyalara Ey canıma dost olan. Ölümün sessizliğini şarkı yaptık biz seninle.
En güzel notaları namelerimize beste yaptık. Sen bana ben sana okuduk.
Şarkılarımızı sır yaptık gönüllerimize, çalıp değiştirmesinler, dile düşürmesinler diye…
Şarkılarımızı sır yaptık gönüllerimize, çalıp değiştirmesinler, dile düşürmesinler diye…
Uzak yakın ne önemi var ki, sözlerim gelir konar gönül pencerene.
Canıma can katan, sözlerim hitabıdır Aşkın sana. Duydukların senin gönül namelerindir.
Senin hitabın benim Aşkımdandır, sözlerinde duymak istediklerim vardır.
Bu bahar seninle besledik gönül çiçeklerimizi. Koparıp sunduk Akışkımıza. Kibrit dedik ne varsa gönülde.
Sesizce sokulup, körükledik korları gönülde, Erittik gönül deki putları, kalmadı Aşktan gayrı.
Canıma can katan, sözlerim hitabıdır Aşkın sana. Duydukların senin gönül namelerindir.
Senin hitabın benim Aşkımdandır, sözlerinde duymak istediklerim vardır.
Bu bahar seninle besledik gönül çiçeklerimizi. Koparıp sunduk Akışkımıza. Kibrit dedik ne varsa gönülde.
Sesizce sokulup, körükledik korları gönülde, Erittik gönül deki putları, kalmadı Aşktan gayrı.
Canıma can bildiğim, yanı başında bekledik volkanların. Seyrettik aynada mum gibi eridiğimizi.
Özüme can bildiğim, kuruduk seninle toprak gibi. Güneşten yanıp kavrulduk. Gamlandık seninle…
Bulut olduk, için için ağladık perde arkasında sessizce… Gizlice…
Umutları yeşerttik, durulduk gecenin sessizliğinde. Kaybolup yitirdik BEN’liği Aşk’ın sahibinde.
Canıma dost bildiğim, seninle dolaştık BİR’de/n BİR’i. Sarıldık Varlığa, kaybolduk yokluk cezbinde…
Varlığın seyrine çıkıp arar dururuz seninle. Kapıları kapatıp kalmak istedik en derinde.
Kaldık yine bu bahar, senli benli günlere. Umut çiçeği besledik, vuslat belki sonbahardan sonraki güz mevsimine.
Özüme can bildiğim, kuruduk seninle toprak gibi. Güneşten yanıp kavrulduk. Gamlandık seninle…
Bulut olduk, için için ağladık perde arkasında sessizce… Gizlice…
Umutları yeşerttik, durulduk gecenin sessizliğinde. Kaybolup yitirdik BEN’liği Aşk’ın sahibinde.
Canıma dost bildiğim, seninle dolaştık BİR’de/n BİR’i. Sarıldık Varlığa, kaybolduk yokluk cezbinde…
Varlığın seyrine çıkıp arar dururuz seninle. Kapıları kapatıp kalmak istedik en derinde.
Kaldık yine bu bahar, senli benli günlere. Umut çiçeği besledik, vuslat belki sonbahardan sonraki güz mevsimine.