RomeoMontague
Kayıtlı Üye
Şuanda,sadece adını içimden söylediğimde bile sayısız düşünceye dalıyorum.Belki arka fondan açtığım müziğin de etkisi vardır 
Bazen sözlere dökmek o kadar zor ki,dilinin tutulduğu,kalemin hareket etmediği tam o anda o kişinin kalbine girip her şeyi kendi gözlerinle görmek gerekir.Aşkta hiçbir şey tavsiye ile yada sözler ile olmaz,yaşayarak öğrenirsin her şeyi.İşte elini ilk kez tuttuğum anda başladı yaşadıklarım ve büyük kısmı senden uzak da olsa içinde senin olduğun pek çok şey yaşadım. Oturup hepsini saymayacağım,söyleyeceğim tek şey ; bunları yaşayarak büyüdüm.Bu,dürüstçeydi..bazen çok cesurca.Gözümün önünde dururken yanına gelip sana dostça sarılamamak kadar acı ve zavallıcaydı bazen.senin düşüncelerini,hislerini bilmeden sorgulamadan senden hoşlandığımı söyleyip kendimi bir anda hayatının ortasına atmak kadar odunca Benim omzuma yatmış,benim ruhuma dokunan saçların arasında başka parmaklar olduğunu biliyorken her defasında kendi yüreğime sımsıkı sarılıp,orada bıraktığın o ateşi korlamak kadar aptal ve çaresizceyken,yine de her gece resimlerine bakıp gözlerine dalıp uyumak kadar huzurluydu..Gerçekti..O kadar güçlü ki,her şeyle herkesle savaşabildim. Seninle de ve an geldi kendimle de savaştım.Yollar ayrıldı ve kayboldu,akla kara gibiydik bazen,artık hiçbir sorunun yeni cevabı yok.bazen bulanık bir su bazen berrak gibi görünen bir dünyaydık yalnızca.farklarımız o kadar çoktu ki,geceyi gündüz yapamadım ben.Öyle büyük uçurumlar doğurdun ki,geçecek bir köprü kuramadım çoğu zaman..
Şimdi başladığımız yerdeyiz ikimiz de.Yaşadık,büyüdük ve her şeyi öğrendik.Yan yanayız ve elim elinde.Bu ,ikimizin de hatalarına ve günahlarına karşılık yeni bir sayfa gibi..ödenen bedellere ve harcanan zamana,sarfedilen fedalara tebessüm eden bir teşekkür.yeni bir gün ve tüm o karanlıktan sonra yeniden doğan bir güneş.Sen,özgürsün benimle.tek beklediğim kendin olman,ve dürüst olman.hayat kötü ve insanlar bencil,artık savaşma ve bırak kendini karışsın ruhlarımız birbirine.sadece hisset o sıcaklığı,sana dokunduğumda ,tenimden değil kalbimden gelen ve asla ama asla unutma sevgilim.ne kadar çaresiz yada kimsesiz olsanda,asla yalnız olmayacaksın,gözlerimiz,ellerimiz ve bedenlerimiz ne kadar uzak olursa olsun.ruhum hep yanında ve seninle birlikte olacak.
Bazen sözlere dökmek o kadar zor ki,dilinin tutulduğu,kalemin hareket etmediği tam o anda o kişinin kalbine girip her şeyi kendi gözlerinle görmek gerekir.Aşkta hiçbir şey tavsiye ile yada sözler ile olmaz,yaşayarak öğrenirsin her şeyi.İşte elini ilk kez tuttuğum anda başladı yaşadıklarım ve büyük kısmı senden uzak da olsa içinde senin olduğun pek çok şey yaşadım. Oturup hepsini saymayacağım,söyleyeceğim tek şey ; bunları yaşayarak büyüdüm.Bu,dürüstçeydi..bazen çok cesurca.Gözümün önünde dururken yanına gelip sana dostça sarılamamak kadar acı ve zavallıcaydı bazen.senin düşüncelerini,hislerini bilmeden sorgulamadan senden hoşlandığımı söyleyip kendimi bir anda hayatının ortasına atmak kadar odunca Benim omzuma yatmış,benim ruhuma dokunan saçların arasında başka parmaklar olduğunu biliyorken her defasında kendi yüreğime sımsıkı sarılıp,orada bıraktığın o ateşi korlamak kadar aptal ve çaresizceyken,yine de her gece resimlerine bakıp gözlerine dalıp uyumak kadar huzurluydu..Gerçekti..O kadar güçlü ki,her şeyle herkesle savaşabildim. Seninle de ve an geldi kendimle de savaştım.Yollar ayrıldı ve kayboldu,akla kara gibiydik bazen,artık hiçbir sorunun yeni cevabı yok.bazen bulanık bir su bazen berrak gibi görünen bir dünyaydık yalnızca.farklarımız o kadar çoktu ki,geceyi gündüz yapamadım ben.Öyle büyük uçurumlar doğurdun ki,geçecek bir köprü kuramadım çoğu zaman..Şimdi başladığımız yerdeyiz ikimiz de.Yaşadık,büyüdük ve her şeyi öğrendik.Yan yanayız ve elim elinde.Bu ,ikimizin de hatalarına ve günahlarına karşılık yeni bir sayfa gibi..ödenen bedellere ve harcanan zamana,sarfedilen fedalara tebessüm eden bir teşekkür.yeni bir gün ve tüm o karanlıktan sonra yeniden doğan bir güneş.Sen,özgürsün benimle.tek beklediğim kendin olman,ve dürüst olman.hayat kötü ve insanlar bencil,artık savaşma ve bırak kendini karışsın ruhlarımız birbirine.sadece hisset o sıcaklığı,sana dokunduğumda ,tenimden değil kalbimden gelen ve asla ama asla unutma sevgilim.ne kadar çaresiz yada kimsesiz olsanda,asla yalnız olmayacaksın,gözlerimiz,ellerimiz ve bedenlerimiz ne kadar uzak olursa olsun.ruhum hep yanında ve seninle birlikte olacak.