Öncelikle Merhaba...
Sevgilim veteriner. O sıra stajerdi burda kalıyordu. Köpek almaya gittiğimde tanıştık. Önceden aldatılmış biriydi uzun süredir kimse ile çıkmamıştı bende öyle. Güvene çok önem veriyordu. Ona ne istiyorsa verdim. Aşka sevgiye bağlılığa inancı olmayan birine bunları inandırdım. Sonuçta bana aşkım dedi bi zamanlar. Sevgili olduktan sonra bir takım sorunlar başladı. Staj bitti ailesinin yanına döndü. Sonra...
1) Herkesin erkek arkadaşları olabilir. Kız-erkek ilkokul-lise-üniversite sonuçta. Bunun bir dostu vardı. Onu tanımıştım ve pek haz etmemiştim. Kardeşim gibi diyordu ona ama öyle bi dostlukmuş ki benden önce evde film izlemeler,yemek yapmalar,sinemaya gitmeler,çay içmeler vs. Niyetinin dostane olmadığını art niyet beslediğini söyledim. Arayı aç dedim. Tabiki başta kemküm etti. Sonradan kabul etsede yine üstünde ara ara tartışır olmuştuk...
2) Ben Kemalistim. Bunla gurur duyuyorum bu demek değil ki inançlı değilim. Benim ailem dindardır. Belki biraz zıt gelecek ama öyle onlar hiç bir zaman bana karışmadılar. Sevdiğim kızın ailesi tamamen Atatürkçü. Aileler bakımından sorun yaşayacağımızı biliyorduk. Herşeye rağmen sevecektik. Birgün uyandım aradı güzel bi konuşma beklerken ayrıldığını söyledi sebep olarakda mutsuz olduğunu. Bi süre konuştuk sonra tmm dedim ve bitmişti.
3) Onu unutmak zordu. Yaklaşık iki hafta geçmişti. Mesaj attı. Dediğinde haklıymışsın. Dost-Kardeş dediğim herif bana teklif etti diye. Bense ağırdan aldım biraz. Zaten biliyordum hesabı. En son mutsuzluğu bahane ederek ayrılmasına getirdim lafı. Bana o bahaneydi asıl sorun ailem dedi. Sevdiğim kız babasını aşırı sever. Babası öğrenmiş ve kesinlikle bitirmesini istemiş. Bu yüzden ayrılmak durumunda kalmış. 3-5 saat konuştuktan sonra peki ne olacak şimdi dedim. Bana babamla sen arasında kaldım demişti. Aslında bu bile sevdiğini gösterir. Kaç yıllık babası ile 3-5 aylık ben arasında kalmıştı...
4) Düşünüyordu.. Ben acele etmesini, bi karar vermesini istedim.. Çünkü artık tak etti. Gitti geldi gitti geldi çok bunalıma girdim. İlerisini göremediğini söyledi. Aile işte, mutlaka sorun çıkacak ayrılacağız ne sen üzül nede ben tarzı konuştu. Ben tabi ihanete uğramış gibi hissettim açıkcası. Çünkü hiç bi suçum yoktu. Ne yalan ne dolan nede bi başkası. Sevdim çok sevdim. Sırf ailem inançlı diye bu duruma gelmeye anlam veremiyordum. Aslında sevdiğim kız da ailemi kabullenmişti hoşuna bile gitmişti.. Ama babası işte.. O anlaşamayız diye diretmiş...
5) Ayrıldıktan sonra işte tam bugüne karşı gece saat 12:06'da doğum günüm için mesaj atmış... Oysa en son konuştuğumuzda ağır şeyler söyledim. Argo vs değil duygusal anlamda ağır şeyler.. Bir daha sakın karşıma çıkma son sözümdü mesela.. Ama mesaj atmış doğum günümü hatırlayıp.. Ben kafamda bitirdiğim birine doğum günü mesajı atmazdım mesela.. Hele hele ki biraz egoist biridir. Konuştuğum şeylerin altında kalıp yazması tuhaf. Sizce beni seviyor mu. Ne yapmalıyım.. Yaşadıklarıma anlam veremiyorum ?
Sevgilim veteriner. O sıra stajerdi burda kalıyordu. Köpek almaya gittiğimde tanıştık. Önceden aldatılmış biriydi uzun süredir kimse ile çıkmamıştı bende öyle. Güvene çok önem veriyordu. Ona ne istiyorsa verdim. Aşka sevgiye bağlılığa inancı olmayan birine bunları inandırdım. Sonuçta bana aşkım dedi bi zamanlar. Sevgili olduktan sonra bir takım sorunlar başladı. Staj bitti ailesinin yanına döndü. Sonra...
1) Herkesin erkek arkadaşları olabilir. Kız-erkek ilkokul-lise-üniversite sonuçta. Bunun bir dostu vardı. Onu tanımıştım ve pek haz etmemiştim. Kardeşim gibi diyordu ona ama öyle bi dostlukmuş ki benden önce evde film izlemeler,yemek yapmalar,sinemaya gitmeler,çay içmeler vs. Niyetinin dostane olmadığını art niyet beslediğini söyledim. Arayı aç dedim. Tabiki başta kemküm etti. Sonradan kabul etsede yine üstünde ara ara tartışır olmuştuk...
2) Ben Kemalistim. Bunla gurur duyuyorum bu demek değil ki inançlı değilim. Benim ailem dindardır. Belki biraz zıt gelecek ama öyle onlar hiç bir zaman bana karışmadılar. Sevdiğim kızın ailesi tamamen Atatürkçü. Aileler bakımından sorun yaşayacağımızı biliyorduk. Herşeye rağmen sevecektik. Birgün uyandım aradı güzel bi konuşma beklerken ayrıldığını söyledi sebep olarakda mutsuz olduğunu. Bi süre konuştuk sonra tmm dedim ve bitmişti.
3) Onu unutmak zordu. Yaklaşık iki hafta geçmişti. Mesaj attı. Dediğinde haklıymışsın. Dost-Kardeş dediğim herif bana teklif etti diye. Bense ağırdan aldım biraz. Zaten biliyordum hesabı. En son mutsuzluğu bahane ederek ayrılmasına getirdim lafı. Bana o bahaneydi asıl sorun ailem dedi. Sevdiğim kız babasını aşırı sever. Babası öğrenmiş ve kesinlikle bitirmesini istemiş. Bu yüzden ayrılmak durumunda kalmış. 3-5 saat konuştuktan sonra peki ne olacak şimdi dedim. Bana babamla sen arasında kaldım demişti. Aslında bu bile sevdiğini gösterir. Kaç yıllık babası ile 3-5 aylık ben arasında kalmıştı...
4) Düşünüyordu.. Ben acele etmesini, bi karar vermesini istedim.. Çünkü artık tak etti. Gitti geldi gitti geldi çok bunalıma girdim. İlerisini göremediğini söyledi. Aile işte, mutlaka sorun çıkacak ayrılacağız ne sen üzül nede ben tarzı konuştu. Ben tabi ihanete uğramış gibi hissettim açıkcası. Çünkü hiç bi suçum yoktu. Ne yalan ne dolan nede bi başkası. Sevdim çok sevdim. Sırf ailem inançlı diye bu duruma gelmeye anlam veremiyordum. Aslında sevdiğim kız da ailemi kabullenmişti hoşuna bile gitmişti.. Ama babası işte.. O anlaşamayız diye diretmiş...
5) Ayrıldıktan sonra işte tam bugüne karşı gece saat 12:06'da doğum günüm için mesaj atmış... Oysa en son konuştuğumuzda ağır şeyler söyledim. Argo vs değil duygusal anlamda ağır şeyler.. Bir daha sakın karşıma çıkma son sözümdü mesela.. Ama mesaj atmış doğum günümü hatırlayıp.. Ben kafamda bitirdiğim birine doğum günü mesajı atmazdım mesela.. Hele hele ki biraz egoist biridir. Konuştuğum şeylerin altında kalıp yazması tuhaf. Sizce beni seviyor mu. Ne yapmalıyım.. Yaşadıklarıma anlam veremiyorum ?
