belki bir parça ömür bulunur bir yerde
belki içine biraz hayat konulur
belki ölmeden insan olunur yine
belki biraz da hava solunur
belki bir gün
ağaçlar kök salınca hepsi göğsüme batınca tek odalı kağıttan şatomda uyanırım belki
yalnızken kırık yatağımda alışırım zamanla bu kadarı var bana hayatta yetinirim belki
belki bir parça akıl bulunur bir yerde
belki içine biraz zeka konulur
belki bir gün
ağaçlar sararınca rüzgar göğsüme dokununca camdan dışarı bakınca anlarım belki
yatağımı onarınca dayanamam yalnızlığa daha fazlası var hayatta isterim belki
belki içine biraz hayat konulur
belki ölmeden insan olunur yine
belki biraz da hava solunur
belki bir gün
ağaçlar kök salınca hepsi göğsüme batınca tek odalı kağıttan şatomda uyanırım belki
yalnızken kırık yatağımda alışırım zamanla bu kadarı var bana hayatta yetinirim belki
belki bir parça akıl bulunur bir yerde
belki içine biraz zeka konulur
belki bir gün
ağaçlar sararınca rüzgar göğsüme dokununca camdan dışarı bakınca anlarım belki
yatağımı onarınca dayanamam yalnızlığa daha fazlası var hayatta isterim belki