EnvyMe
Kayıtlı Üye
26/12/2007
Sabah saat 6'da uyandım. Saat 7'ye kadar daha bir saatim vardı, tekrar uyumam gerekiyordu ama uyuyamadım. Sanki her sabah seni düşünmem gerekiyormuş gibi seni düşünmeye başladım. Ama eskisinden farklı, artık seni iyi olarak düşünemiyorum. Seni her düşünmeye başladığımda hep aklıma bana çektirdiğin acılar geliyor...
Saat 7'de kahvaltımı yapıp iş yerine gittim. Öğlene kadar işlerle kendimi oyaladım. Sonra aylardır yemediğim gibi yine öğlen yemeği yemeyip ard arda sigara içtim. Sanki çok gerekliymiş gibi, sanki bu zamana kadar beni zehirlediği yetmezmiş gibi.
Sonra tekrar iş başı ve akşama kadar yine işlerle meşgul olmak, sürekli aynı şarkıyı dinleyerek. Üç gün önce keşfettiğim James Blunt'ın Same Mistake şarkısını üç gün boyunca geceli gündüzlü dinlediğim gibi.
Akşam oldu eve gittim. Yemeğimi yedim. Sonra odama geçip, Dexter'in son 2 bölümünü izledim. İkinci sezon bitimi pek de beklediğim gibi çıkmamıştı. Daha karmaşık şeyler bekliyordum aslında.
Daha sonra, gece olunca, herkes uyuyunca, acılarım tekrar ortaya çıktı. Her gece aynı saatte ortaya çıktığı gibi. Birlikte geçirdiğim 200 günü gözlerimin önüne getirmeye başladı. İstemiyorum dedim, defol git dedim ama gözlerimin önüne gelmeye devam etti. Ard arda içtiğim sigaralardan sonra, bende kalan son hatıralarını güzelce paketledim, kutuya özenle yerleştirdim. Kutuyu bantladıktan sonra karşıma koyup tekrar izlemeye başladım. Peş peşe içtiğim sigaralar artık etkisini göstermeye başlamıştı, baş ağrısı, baş dönmesi yapmışlardı, bu yüzden yatağıma gidip başımı yastığa koymak zorundaydım. Ve öyle de oldu. Bunun için içiyordum çünkü o sigaraları. Uyumadan önce en son hatırladığım, gözlerimden akmasına engel olamadığım göz yaşlarımdı.
...
