sensiz olmaz
Kayıtlı Üye
Bir kuşak önce Afrika kıtasında yaşayan bu hayvanları, Afrika kıtası dışında yaşayan hiçkimse tanımıyordu bile bu küçük kemirgenleri. Neydi bu mirketlerin ün kazanmasını sağlayan?
Hem karizmatik, hem de sevimli olan bu küçük kemirgenler günümüzde sürekli televizyona çıkıyorlar. Fakat çizgifilmler ve belgeseller bir hayvanı "yaratıktan" sevimli bir dosta çevirmek için yeterli değildir. Önemli olan nokta mirketlerin esrarengiz bir yüz ifadesi olmasıdır. Bazı ayılar, maymunlar, kediler ve pandalar gibi mirketlerde yuvarlak yüzlü canlılardır. Her iki gözü de yüzün önünde yer alır ve küçük bir burun yapısına sahiptirler. Bu sevimli canlının özellikleri insanlarınkine çok benzemektedir ve insanların kendilerini bu canlıyla özdeşleştirmelerine imkan sağlamaktadır.
Mirket (Suricata suricata), 30 cm boylarında, koloni halinde yaşayan, Afrika'ya özgü etobur memeli bir hayvan.
14 yıl kadar yaşarlar. Kolonileri 15 kadar hayvandan oluşur, aralarında iş bölümü yaparlar ve yuvalarının güvenliğini sağlamak için etrafı gözetleme, düşmanlarını kollama görevlerini sırayla paylaşırlar.
Mirketler kurbağa, kertenkele, küçük yılan gibi sürüngenlerle ve akrep, kırkayak gibi zehirli böceklerle beslenirler. Toprak altında koku duyusu gelişmiş olan bu hayvanlar, toprağı kazarak çok rahat bir akrebi 1-2 dakikada çıkarıp etkisiz hale getirdikten sonra yiyebilirler. Ava çıkan bir mirket kolonisinde en az iki tanesi dönüşümlü olarak dış tehlikelere karşı gözetleme yapar. İki ayağının üzerine kalkan gözcü mirketler, gözetleme sırasında her 2 saniyede kesik bir ses çıkararak diğer mirketlere herşeyin yolunda olduğunu bildiriler, havadan ya da karadan gelen bir tehlike karşısında da homurdanma sesine benzer bir ses çıkararak alarm verirler. Böylece diğer av peşinde olan mirketleri uyarmış ve korumuş olurlar. Tehlike anında tüm mirketler yer altına kazılmış yuvalarına karşı koşuşturarak gizlenirler. Bir mirket toprakta tek başına 10 dakikada 2 metrelik bir tünel kazabilir. Bilimadamları, mirketlerin akrep gibi tehlikeli hayvanları yemeyi kendi kendilerine öğrenmediklerini, yetişkinler tarafından eğitildiklerini keşfetmişlerdir. Ayrıca mirketler akrep zehirlerine karşı doğal bir bağışıklık kazandıkları son yapılan araştırmalarda ortaya çıkmıştır.
Hem karizmatik, hem de sevimli olan bu küçük kemirgenler günümüzde sürekli televizyona çıkıyorlar. Fakat çizgifilmler ve belgeseller bir hayvanı "yaratıktan" sevimli bir dosta çevirmek için yeterli değildir. Önemli olan nokta mirketlerin esrarengiz bir yüz ifadesi olmasıdır. Bazı ayılar, maymunlar, kediler ve pandalar gibi mirketlerde yuvarlak yüzlü canlılardır. Her iki gözü de yüzün önünde yer alır ve küçük bir burun yapısına sahiptirler. Bu sevimli canlının özellikleri insanlarınkine çok benzemektedir ve insanların kendilerini bu canlıyla özdeşleştirmelerine imkan sağlamaktadır.
Mirket (Suricata suricata), 30 cm boylarında, koloni halinde yaşayan, Afrika'ya özgü etobur memeli bir hayvan.
14 yıl kadar yaşarlar. Kolonileri 15 kadar hayvandan oluşur, aralarında iş bölümü yaparlar ve yuvalarının güvenliğini sağlamak için etrafı gözetleme, düşmanlarını kollama görevlerini sırayla paylaşırlar.
Mirketler kurbağa, kertenkele, küçük yılan gibi sürüngenlerle ve akrep, kırkayak gibi zehirli böceklerle beslenirler. Toprak altında koku duyusu gelişmiş olan bu hayvanlar, toprağı kazarak çok rahat bir akrebi 1-2 dakikada çıkarıp etkisiz hale getirdikten sonra yiyebilirler. Ava çıkan bir mirket kolonisinde en az iki tanesi dönüşümlü olarak dış tehlikelere karşı gözetleme yapar. İki ayağının üzerine kalkan gözcü mirketler, gözetleme sırasında her 2 saniyede kesik bir ses çıkararak diğer mirketlere herşeyin yolunda olduğunu bildiriler, havadan ya da karadan gelen bir tehlike karşısında da homurdanma sesine benzer bir ses çıkararak alarm verirler. Böylece diğer av peşinde olan mirketleri uyarmış ve korumuş olurlar. Tehlike anında tüm mirketler yer altına kazılmış yuvalarına karşı koşuşturarak gizlenirler. Bir mirket toprakta tek başına 10 dakikada 2 metrelik bir tünel kazabilir. Bilimadamları, mirketlerin akrep gibi tehlikeli hayvanları yemeyi kendi kendilerine öğrenmediklerini, yetişkinler tarafından eğitildiklerini keşfetmişlerdir. Ayrıca mirketler akrep zehirlerine karşı doğal bir bağışıklık kazandıkları son yapılan araştırmalarda ortaya çıkmıştır.