emel sayın

Döndüm kıbleye doğru açtım ellerimi
Yalvardım Allahıma duysun diye beni
Damla damla gözyaşım dökülürken gözümden
Çektiğim acıları yaşıyorum yeniden

Bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor
Kalbimi ona verdim artık geri vermiyor
Elim kolum bağlanmış çaresizim Allahım
Bu canımı sen verdin benden almak istiyor

Hor gören şu gururun tükenmek bilmezmi
Sevginle yanan kalbi üzdüğün yetmezmi
İyi niyet uğruna yaşıyorsak dünyada
Seven garip olsada sevilmeye değmezmi