O sevdasına geç kavuşmuş bir âşıktı…
Leyla’sını yıllarca aramış Mecnun gibiydi...
Acaba, zamanı kaçırmış olmanın verdiği heyecanla, çok mu yüklenmişti kalbine?
Gerçekte bu muydu ayrılma nedeni “elli yıllık aşkım Beşiktaşım” dediği sevdadan…
Bilmiyoruz…
***
Beni yaptığı veda konuşmasıyla gözyaşlarına boğan Sevgili Hocamız Mustafa Denizli.
Çeşmeli küçük Mustafa; siyah önlük, beyaz yakasıyla hafta içi okula gidip, hafta sonu Çeşme’nin tek sinemasının önünde leblebi fıstık satarak Beşiktaş’a kavuşma hayalleri kurarken, belki bu yolculuğun bu kadar uzun ve zor olacağını ummuyordu…
Küçük Mustafa, büyük Mustafa olma yoluna Altay da, yine Siyah-Beyaz forma peşinde koşarak başladı.
Kornerden attığı goller Mustafa ismiyle markalaştı.
Çeşmenin Mustafa’sı yıllar sonra,
Nihayet İzmir’in Deniz’lisi olarak, rakiplerimizin başında kazandığı başarılarla, kaldırdığı kupalarla, haklı gurur ve sevinç yaşadı.
Milli Takımlar Teknik Direktörlüğü dâhil bu kazanılmış başarı ve şampiyonluklar bile, Mustafa Denizli’nin içinde eksik kalan, henüz tamamlanmamış siyah beyaz hikâyenin acısını dindiremedi.
Onca yaşanmış futbol kariyerinde özlemini çektiği formayı giyememiş ve o Kulüp’ten hoca olarak girememişti.
Beşiktaş…
Dile kolay… Elli yıl içinde yaşattığı bu KARA sevda, üzerine profesyonelce giyip çıkarttığı onlarca formaya karşın, gönlüne, göğsüne kazıdığı kimsenin göremediği armayla yıllarca dolaşmıştı.
O hep içindeki sevdasını haykırdı.
Ben Beşiktaşlı Mustafa’yım.
O sevdasından hiç vazgeçmedi…
Nihayet Beşiktaş ona geldi.
Kavuşmuşlardı…
Çifte kupayla, ismine yakışır hediyesini de verdi sevgilisine,
Beşiktaş’ına…
Büyük Mustafa…
***
Şimdi ne oldu bilmiyoruz…
Çeşmeden imbat mı esti hocam?
İmbat tatlı eser, sert esmez…
Hele hele hiç hasta etmez…
Aslına bakacak olursan…
Gözlerinden okuduklarım budur…
Gidiyorsun Beşiktaş Aşkın Yüreğinde…
Gidiyorsun elli yıllık sevdan hala tam en derinde…
Bize korkular bıraktın, birde yeni başlangıçlar…
Bir kendin…
Bir kartal yüreğin gidiyorsun…
SEN BEŞİKTAŞLI MUSTAFASIN
BÜYÜK MUSTAFASIN…
SAĞOL HOCAM…
Itır Esen / Haber1903
Leyla’sını yıllarca aramış Mecnun gibiydi...
Acaba, zamanı kaçırmış olmanın verdiği heyecanla, çok mu yüklenmişti kalbine?
Gerçekte bu muydu ayrılma nedeni “elli yıllık aşkım Beşiktaşım” dediği sevdadan…
Bilmiyoruz…
***
Beni yaptığı veda konuşmasıyla gözyaşlarına boğan Sevgili Hocamız Mustafa Denizli.
Çeşmeli küçük Mustafa; siyah önlük, beyaz yakasıyla hafta içi okula gidip, hafta sonu Çeşme’nin tek sinemasının önünde leblebi fıstık satarak Beşiktaş’a kavuşma hayalleri kurarken, belki bu yolculuğun bu kadar uzun ve zor olacağını ummuyordu…
Küçük Mustafa, büyük Mustafa olma yoluna Altay da, yine Siyah-Beyaz forma peşinde koşarak başladı.
Kornerden attığı goller Mustafa ismiyle markalaştı.
Çeşmenin Mustafa’sı yıllar sonra,
Nihayet İzmir’in Deniz’lisi olarak, rakiplerimizin başında kazandığı başarılarla, kaldırdığı kupalarla, haklı gurur ve sevinç yaşadı.
Milli Takımlar Teknik Direktörlüğü dâhil bu kazanılmış başarı ve şampiyonluklar bile, Mustafa Denizli’nin içinde eksik kalan, henüz tamamlanmamış siyah beyaz hikâyenin acısını dindiremedi.
Onca yaşanmış futbol kariyerinde özlemini çektiği formayı giyememiş ve o Kulüp’ten hoca olarak girememişti.
Beşiktaş…
Dile kolay… Elli yıl içinde yaşattığı bu KARA sevda, üzerine profesyonelce giyip çıkarttığı onlarca formaya karşın, gönlüne, göğsüne kazıdığı kimsenin göremediği armayla yıllarca dolaşmıştı.
O hep içindeki sevdasını haykırdı.
Ben Beşiktaşlı Mustafa’yım.
O sevdasından hiç vazgeçmedi…
Nihayet Beşiktaş ona geldi.
Kavuşmuşlardı…
Çifte kupayla, ismine yakışır hediyesini de verdi sevgilisine,
Beşiktaş’ına…
Büyük Mustafa…
***
Şimdi ne oldu bilmiyoruz…
Çeşmeden imbat mı esti hocam?
İmbat tatlı eser, sert esmez…
Hele hele hiç hasta etmez…
Aslına bakacak olursan…
Gözlerinden okuduklarım budur…
Gidiyorsun Beşiktaş Aşkın Yüreğinde…
Gidiyorsun elli yıllık sevdan hala tam en derinde…
Bize korkular bıraktın, birde yeni başlangıçlar…
Bir kendin…
Bir kartal yüreğin gidiyorsun…
SEN BEŞİKTAŞLI MUSTAFASIN
BÜYÜK MUSTAFASIN…
SAĞOL HOCAM…
Itır Esen / Haber1903