duy sesimi sevgili gel kurtar beni ağlatma gözlerimi

TatLı prenses

Bayan Üye

• 7 Mar 2010

• #1

duy sesimi sevgili gel kurtar beni ağlatma gözlerimi
öyle özlüyorum ki seni bildiğin gibi değil

ne zaman geçmek biliyor

ne sensizliğin sızısı içimde diniyor

son birkaç damla iliştirdiğin gülkokun avucumda

oda bitip tükeniyor zamana

varolan tüm resimlerini resimlerimizi tekrar tekrar izleyip

heranıma resmediyorum seni senli olan herşeyi

yokluğunda duymak için kaydettiğim o buğulu sesini

dinledikçe boğazım düğümleniyor

gözümden yaşlar süzülüyor

erkekler ağlamaz derler yaa bak ağlıyorum yokluğuna

belki benim en büyük sözüm bu olacak dünyaya

ben sensiz inanki yaşayamam

katlanamam sensizliğin acısına

yirmidörtsaat bile olmadı yokluğunu içeli

daha şimdiden deliler gibi özledim seni

hadi duy sesimi sevgili gel kurtar beni ağlatma gözlerimi

dayanmıyor işte yüreğim o güzel sevdanın esiriyim

bana ansızın dokunmazsan aradığımda sana ulaşmazsam

bu canı nasıl ayakta tutarım sensiz ne kadar yaşarım

bildiğin gibi değil işte baş koyunca yastığa hasretin vurur canıma

mahkum olunca yokluğuna zindan olur odam bana

sabırda nefisten taşınca dayanamam yokluğuna

bırakırım gözyaşlarımı geceden kalma sabaha

duy sesimi sevgili gel kurtar beni ağlatma gözlerimi ......

 

TatLı prenses

Bayan Üye

• 7 Mar 2010

• #2

---> duy sesimi sevgili gel kurtar beni ağlatma gözlerimi

Artık bende bittim
Bir yaz yağmuru düştü avuçlarımın arasına,
Hayallerimden kalma,
Gözlerimden akan bir damla yaşla sel oldu yüreğim,
Ve ben hazırlıksızdım.
Bildiğim umutlar tükenmek üzereydi hayatımda,
Mürekkebimden yoksun düşüncelerimdi harcadıklarım.
Şiddetle baş kaldırandı ellerim saçlarıma hapishane demirleri gibi.
Uçurum kıyısıydı bilmeden attığım her adım.
Ve ben yalnızım.
Rüzgârda savrulandı sesim gitmediği diyarlara giden,
Çare bulmaya çalışan.
Tek arkadaşım yastığımdı acı veren bir günden sonra yüzüme izini çıkartan.
Dünler tekrarlanıyordu her gün içimde.
Daha da derin yaralar açıyordu bilmeden.
Ellerimdi kalabalığın ortasında çırpılarak kaybolan,
Yüreğimdi kırılan,Yakınmalarımdı suskunluklarım.
Artık bende bittim…
Her şey ve herkes gibi…

 

TatLı prenses

Bayan Üye

• 7 Mar 2010

• #3

---> duy sesimi sevgili gel kurtar beni ağlatma gözlerimi

Bilmiyorum!
Düşüm müsün rüyalarımdaki
Gerçeğim misin yaşamımdaki
Saçıma bağladığım yemenimin
Oyasında mı gizlisin?
Ellerimi sana uzattığımda
Sıcaklığını hissede bildiğim kadar
Gerçek misin?
Yanık türküler söylediğim
Sevdiğim misin?
Bilmiyorum!
Uyansam uykumdan
Silsem rüyalarımı düşüncelerimden
Elinde tuttuğun menekşeleri
Bana verecek kadar
Gerçek misin?
Göğsüne başımı yasladığımda
Yüreğimizin aynı attığını duyduğum
Gözlerimin ışığı
Küçük mutluluklarımdan
Biri misin?
Bilmiyorum!
Düşüm müsün rüyalarımdaki
Gerçek özlemlerim misin
Yaşamımdaki?
Ve en önemlisi
Sen benim yüreğimin
Diğer yarısı mısın
Sevgili?..

 

TatLı prenses

Bayan Üye

• 7 Mar 2010

• #4

---> duy sesimi sevgili gel kurtar beni ağlatma gözlerimi

Sakın Dur Deme Bana!!!
Bir yaz yağmuru düştü avuçlarımın arasına,
Hayallerimden kalma,
Gözlerimden akan bir damla yaşla sel oldu yüreğim,
Ve ben hazırlıksızdım.
Bildiğim umutlar tükenmek üzereydi hayatımda,
Mürekkebimden yoksun düşüncelerimdi harcadıklarım.
Şiddetle baş kaldırandı ellerim saçlarıma hapishane demirleri gibi.
Uçurum kıyısıydı bilmeden attığım her adım.
Ve ben yalnızım.
Rüzgârda savrulandı sesim gitmediği diyarlara giden,
Çare bulmaya çalışan.
Tek arkadaşım yastığımdı acı veren bir günden sonra yüzüme izini çıkartan.
Dünler tekrarlanıyordu her gün içimde.
Daha da derin yaralar açıyordu bilmeden.
Ellerimdi kalabalığın ortasında çırpılarak kaybolan,
Yüreğimdi kırılan,Yakınmalarımdı suskunluklarım.
Artık bende bittim…
Her şey ve herkes gibi…