Kalbimle konuştum bu gece.''Seviyormusun onu hala?''dedimsustu..
Vereceği cevaptan korkar gibiydiaçıkcası bende duymaktan...'
'Yoruldum'' diyebildi sadece.
''Hemde çok yoruldum''..
Sevemiyordu sanırım daha fazla.Vazgeçemiyordu da..
Acıyordu sadece ve mutlu değildide..Hissediyordum bunu.
Alıp yerine koydum kalbimi.Acıyordu gerçekten de..
Yorgunluğunu bütün bedenimde duyuyordum.
Dedim ''ne çok yormuşum seni''..Elimi attım üstüneatmıyordu...
''Hergün bir parçam yok oluyor sanki'' diye söylendi..'
'Tek sebebide sensin üstelik'' diyerek suçluyordu beni..
Utandım haklıydı..
Herkese paylaştırmam gereken sevgiyi tek birine vermiştim çünkü.
Hem de hiç hak etmeyen birine..Kalbim görevini yapamaz olmuştu..
Ağlıyordu..
Ses verdim kalbime.İçimde olmasına rağmen bu kadar derinden hissetmemiştim hiç hıçkırıklarını..'
'Ne kazandım'' diye sordumcevap verdi..
''Kanayan bir kalpağlayan gözler ve sürekli özlem'' diyebildi..
Bunlarla doldurmuşum meğer kalbimihiç bilmeden kendime etmişim.
Şimdi kalbimle başbaşayımyardım istememe rağmen ne bu çığlığıma bir cevapnede uzanan yardım eli var.
Üstelik kalbimde söz dinlemiyorparamparça...
Ve o da yardıma muhtaç.
İçimde atanla yabancı gibiyimve yine yapayalnız..
Korkularım daha da arttıyalnızlığımda öyle..
Artık güvenmem kimseye...Çünkü hiçkimsedeğmiyor hiçbir emeğime...
Vereceği cevaptan korkar gibiydiaçıkcası bende duymaktan...'
'Yoruldum'' diyebildi sadece.
''Hemde çok yoruldum''..
Sevemiyordu sanırım daha fazla.Vazgeçemiyordu da..
Acıyordu sadece ve mutlu değildide..Hissediyordum bunu.
Alıp yerine koydum kalbimi.Acıyordu gerçekten de..
Yorgunluğunu bütün bedenimde duyuyordum.
Dedim ''ne çok yormuşum seni''..Elimi attım üstüneatmıyordu...
''Hergün bir parçam yok oluyor sanki'' diye söylendi..'
'Tek sebebide sensin üstelik'' diyerek suçluyordu beni..
Utandım haklıydı..
Herkese paylaştırmam gereken sevgiyi tek birine vermiştim çünkü.
Hem de hiç hak etmeyen birine..Kalbim görevini yapamaz olmuştu..
Ağlıyordu..
Ses verdim kalbime.İçimde olmasına rağmen bu kadar derinden hissetmemiştim hiç hıçkırıklarını..'
'Ne kazandım'' diye sordumcevap verdi..
''Kanayan bir kalpağlayan gözler ve sürekli özlem'' diyebildi..
Bunlarla doldurmuşum meğer kalbimihiç bilmeden kendime etmişim.
Şimdi kalbimle başbaşayımyardım istememe rağmen ne bu çığlığıma bir cevapnede uzanan yardım eli var.
Üstelik kalbimde söz dinlemiyorparamparça...
Ve o da yardıma muhtaç.
İçimde atanla yabancı gibiyimve yine yapayalnız..
Korkularım daha da arttıyalnızlığımda öyle..
Artık güvenmem kimseye...Çünkü hiçkimsedeğmiyor hiçbir emeğime...