Diye diye

Nuru belli eder yüzü,
Yaş akıtır dertli gözü,
Akar Allah diye diye.



Has bahçeye bülbül konar,
Her çeşitten name sunar,
Âşıkların bağrı yanar,
Yanar Allah diye diye.

Doğan kişi, bir gün ölür,
Yaşayanlar, elbet görür,
Yorulmadan güneş yürür,
Yürür Allah diye diye.



Bahar gelir, erir çığlar,
Yağmur yağar, bulut ağlar,
Vadilerde sular çağlar,
Çağlar Allah diye diye.

Kurtlar ulur, itler ürür,
Kimi ölür, kimi çürür,
Kimi gözü duman bürür,
Bürür Allah diye diye.

Yunus, bahçende gül açar,
Kokusu etrafa saçar,
Gül üstünde bülbül uçar,
Uçar Allah diye diye.