Heulwen
Kayıtlı Üye
Divan Şairi Sami - Mersiye
Divan Şairi Sami kimdir - Divan Şairi Sami mersiyeleri
Kanuni dönemi divan şairlerindendir. Mersiyeleri ile ün yapmıştır.Şehzade Mustafa ile ilgili mersiyeleri ünlüdür.
Yapragın döksün ağaçlar bu cihan oldı hazan
Ata oglına kıyar oldı aceb oldı zaman
Sen Muhibbi olasun sende mahabbet bu mudur
Mustafa gibi ciger-kûşene şefkat bu mudur
Ol mehün şevkıne eflake atardum külehüm
Şimdi görünmez olupdur kanı ey çarh mehüm
MERSİYENİN TANIMI
Mersiye, Arapça kökenli bir sözcük olup resa kökünden gelmektedir. Çoğulu merâsî biçiminde yapılır. Bu sözcüğün sözlük karşılığı olarak birinin ölümü üzerine duyulan teessürü anlatmak için yazılan manzume, ağıt, ölmüş bir adamın evsaf-ı cemilesini tadâdla vefatından dolayı teessüfi mutazammın olarak tanzim olunan nazm veya bu bâbda îrâd olunan nutuk, sagu gibi benzer ifadelere rastlıyoruz. Bu tanımlardan hareketle, bir terim olarak mersiye şu şekilde açıklanabilir: Ölen birinin ardından duyulan üzüntüyü dile getirmek, o kişinin iyi taraflarını anlatmak ve ölene karşı şairin ilgisini ifade etmek üzere yazılan lirik şiirlere verilen addır.
Divan Şairi Sami kimdir - Divan Şairi Sami mersiyeleri
Kanuni dönemi divan şairlerindendir. Mersiyeleri ile ün yapmıştır.Şehzade Mustafa ile ilgili mersiyeleri ünlüdür.
Yapragın döksün ağaçlar bu cihan oldı hazan
Ata oglına kıyar oldı aceb oldı zaman
Sen Muhibbi olasun sende mahabbet bu mudur
Mustafa gibi ciger-kûşene şefkat bu mudur
Ol mehün şevkıne eflake atardum külehüm
Şimdi görünmez olupdur kanı ey çarh mehüm
MERSİYENİN TANIMI
Mersiye, Arapça kökenli bir sözcük olup resa kökünden gelmektedir. Çoğulu merâsî biçiminde yapılır. Bu sözcüğün sözlük karşılığı olarak birinin ölümü üzerine duyulan teessürü anlatmak için yazılan manzume, ağıt, ölmüş bir adamın evsaf-ı cemilesini tadâdla vefatından dolayı teessüfi mutazammın olarak tanzim olunan nazm veya bu bâbda îrâd olunan nutuk, sagu gibi benzer ifadelere rastlıyoruz. Bu tanımlardan hareketle, bir terim olarak mersiye şu şekilde açıklanabilir: Ölen birinin ardından duyulan üzüntüyü dile getirmek, o kişinin iyi taraflarını anlatmak ve ölene karşı şairin ilgisini ifade etmek üzere yazılan lirik şiirlere verilen addır.