leylmira
Bayan Üye
"Bana kulak ver ki,
sana ses verebileyim." Halil Cibran
Olaylara benim gözümden bakabilir misin, yoksa sözümü kesip fikrini söylemek için acele mi ediyorsun? Söylediklerimi anlamadan tartışıyor, ben konuşurken sen vereceğin cevabı mı düşünüyorsun? Hoşuna gitmedi diye konuyu değiştiriyor musun? Söylediklerime odaklanamıyor musun? Eğer öyle ise; farkında olmadan bana dinlemeye değer biri olmadığımı, senin için önemli olmadığımı, düşünce ve duygularımı umursamadığını açık ettin, eyvah!..
Dikkat ile dinlemek, sadece kelimeleri, cümleleri değil, verilen mesajı duymak saygının işareti ve sevginin ifadesi...
Dinlemek ve dinlemek var;
İnsan, hakikati, bilgiyi kişisel amaçları için kullanmak üzere dinleyebilir. Ya da ilgisinin temelinde başkalarının acıları ve başarısızlıklarından aldığı haz ile dinleyebilir. Üçüncü kişiler hakkındaki iftiraları ve önyargılı söylevlerini küstah merakı ile dinleyebilir, başkalarının özel hayatını hiçe sayıp gözetleyebilir, veya can sıkıntısından, mecburiyet, nezaketen(?!) dinleyebilir.
Lakin, samimi endişe ve empatiyle de dinleyebilir. Konuşma esnasındaki her duraklama anında yardım etme isteğini ve desteğini belirterek, teşvik ederek, teselli ederek ve anlamaya çalışarak da dinleyebilir. Karşısındakini olduğu gibi görüp kabul ederek, dışlamadan, yargılamadan dinleyebilir.
Dinlemek ilgi ve şefkattir; bir başkasının duygularını anlamak için bilinçli bir gayret, fikir ayrılığı sözkonusu olsa da ona sevildiğini ve kabul gördüğünü hissettirmektir. Boş, gösterişli nezaketten uzak, ilgilenmektir.
Kelimeleri duymak başka, dinlemek bambaşka. İçeriği genel olarak kavramak, bakış açın ve ruh haline uygun bilgileri kabul etmek farklı, kendi fikirlerini bir tarafta bırakıp dinlemek farklı. Dinlerken veya konuşma esnasında kendi içinde olanlara kulak verip öfkelendiğini mi, kışkırtıldığını mı anlamaya çalışmak başka, söylenenlerin duygularınla kesişmesini önlemek, onları kenarda bırakıp içerikteki mesajı doğru algılamak bambaşka.
Dinlerken sadece kulaklarınla değil, aklın, yüreğin, bütününle dinlemelisin. Empati, ilgi ve onu tanıma arzusuyla dinlemelisin. Dinlemek, onu kendinden saymak, kendinden vermeye hazır olmak, tinsel paylaşımı olası kılmak ve her iki tarafın maneviyatının zenginleşmesidir.
Nitekim;
İlişkiler, iletişmek gayret ve azim gerektirir. Akıntıya karşı yüzmeye benzer; kendini bırakmak istesen sürüklenirsin. Bazen sonsuza kadar...
"Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan,
Yalnız söylenen sesi duyabiliyorsan,
Ne görebiliyorsun,
Ne duyabiliyorsun."
sana ses verebileyim." Halil Cibran
Olaylara benim gözümden bakabilir misin, yoksa sözümü kesip fikrini söylemek için acele mi ediyorsun? Söylediklerimi anlamadan tartışıyor, ben konuşurken sen vereceğin cevabı mı düşünüyorsun? Hoşuna gitmedi diye konuyu değiştiriyor musun? Söylediklerime odaklanamıyor musun? Eğer öyle ise; farkında olmadan bana dinlemeye değer biri olmadığımı, senin için önemli olmadığımı, düşünce ve duygularımı umursamadığını açık ettin, eyvah!..
Dikkat ile dinlemek, sadece kelimeleri, cümleleri değil, verilen mesajı duymak saygının işareti ve sevginin ifadesi...
Dinlemek ve dinlemek var;
İnsan, hakikati, bilgiyi kişisel amaçları için kullanmak üzere dinleyebilir. Ya da ilgisinin temelinde başkalarının acıları ve başarısızlıklarından aldığı haz ile dinleyebilir. Üçüncü kişiler hakkındaki iftiraları ve önyargılı söylevlerini küstah merakı ile dinleyebilir, başkalarının özel hayatını hiçe sayıp gözetleyebilir, veya can sıkıntısından, mecburiyet, nezaketen(?!) dinleyebilir.
Lakin, samimi endişe ve empatiyle de dinleyebilir. Konuşma esnasındaki her duraklama anında yardım etme isteğini ve desteğini belirterek, teşvik ederek, teselli ederek ve anlamaya çalışarak da dinleyebilir. Karşısındakini olduğu gibi görüp kabul ederek, dışlamadan, yargılamadan dinleyebilir.
Dinlemek ilgi ve şefkattir; bir başkasının duygularını anlamak için bilinçli bir gayret, fikir ayrılığı sözkonusu olsa da ona sevildiğini ve kabul gördüğünü hissettirmektir. Boş, gösterişli nezaketten uzak, ilgilenmektir.
Kelimeleri duymak başka, dinlemek bambaşka. İçeriği genel olarak kavramak, bakış açın ve ruh haline uygun bilgileri kabul etmek farklı, kendi fikirlerini bir tarafta bırakıp dinlemek farklı. Dinlerken veya konuşma esnasında kendi içinde olanlara kulak verip öfkelendiğini mi, kışkırtıldığını mı anlamaya çalışmak başka, söylenenlerin duygularınla kesişmesini önlemek, onları kenarda bırakıp içerikteki mesajı doğru algılamak bambaşka.
Dinlerken sadece kulaklarınla değil, aklın, yüreğin, bütününle dinlemelisin. Empati, ilgi ve onu tanıma arzusuyla dinlemelisin. Dinlemek, onu kendinden saymak, kendinden vermeye hazır olmak, tinsel paylaşımı olası kılmak ve her iki tarafın maneviyatının zenginleşmesidir.
Nitekim;
İlişkiler, iletişmek gayret ve azim gerektirir. Akıntıya karşı yüzmeye benzer; kendini bırakmak istesen sürüklenirsin. Bazen sonsuza kadar...
"Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan,
Yalnız söylenen sesi duyabiliyorsan,
Ne görebiliyorsun,
Ne duyabiliyorsun."
