Deri Hastalıklarında Rejim

Deri hastalıklarında perhiz kuralları sorunu çok tartışmalıdır. Hissizleştirici (desansibilizasyon) tedavi yollarının bulunması, bu kurallara önemini kaybettirmiş gibi görünmektedir. Ama bu konunun tartışılmaz ustası olan BROCQ için hâlâ birinci derecede önemli bir sorundur. Bu yazar bir deri hastalığına (ürtiker yada ergenlik) çok çabuk (bir kaç dakikadan kırksekiz saate kadar) yol açan besinlerle, etkisi çok daha ağır ve geç olan besinler arasında ayırım yapar. Aşırı duyarlılık yada hızlı bir tepki yaratabilecek besinler arasında kabukluları, balıkları, salamuraları, çileği, domalanı, alkollü içkileri, çikolatayı ve kahveyi sayabiliriz. BRACQ bunların duyarlığı artırdığını daha 1896'da öngörmüştü. Bugün hastalığa yol açan besin, deri içi tepkiler ile bulunabilir.

Daha ağır etkili besinler özellikle sinirleri uyaranlardır. Özellikle kahve, çay, mayalanmış içkiler, kolalı içkiler, kakao, kaşıntı hastalıklarını başlatabilir, devam ettirebilir yada nüksettirebilirler ve bu etmenler özellikle bu sinirsel-ruhsal öğeye, sinirsel kaşıntı üzerine etki yaparlar, öte yandan neden yada sonuç olarak kan çıbanında kandaki şeker oranının çoğunlukla yüksek olduğunu hatırlatalım. Şekerin ve şekerli yiyeceklerin azaltılması, kabarcıkların azalmasına yardım eder.
Rejimin egzamadaki rolüyse, egzamalı yere bağlı olarak değişir. Bir çok yazar, duyarlığı gideren kürlerin yanı sıra karaciğer rejimi tipinde hipotoksit rejimler öğütler, yada hiç değilse pürin bakımından zengin besinler yasaklanmasını söylerler.