Delirince daha güzel karşılaşıyor insan içyüzüyle.
Anlatamıyor içindeki çocuğa aklı başındayken, olanı biteni yalınlığıyla.
Delirince, daha bir ziyaret ediyor kelimeler insanı,
tutuyor yakasından ümidin bir paçavraymışçasına intikam, atıyor kapının ardına, aldırmadan.
Üzülüyor elbet ümit, ama takmıyor kafasına
Delirince daha bir güzel yaşamak!
Onca akıllının arasında..
Ve, öyle anlamlı geliyor ki kaldırımların soğukluğu delirince,
Yağmuru aldırmıyor, sanki ayaz değil de yazmışcasına
Oturuyor bir sokağın başına..
Ve, delirince insanın içindeki sükûnet;
daha fazla yaralayamıyor hayat.
Eda K.
-başka yerlerde paylaşırken sonuna şu ismi de ekleyin bir zahmet-
Anlatamıyor içindeki çocuğa aklı başındayken, olanı biteni yalınlığıyla.
Delirince, daha bir ziyaret ediyor kelimeler insanı,
tutuyor yakasından ümidin bir paçavraymışçasına intikam, atıyor kapının ardına, aldırmadan.
Üzülüyor elbet ümit, ama takmıyor kafasına
Delirince daha bir güzel yaşamak!
Onca akıllının arasında..
Ve, öyle anlamlı geliyor ki kaldırımların soğukluğu delirince,
Yağmuru aldırmıyor, sanki ayaz değil de yazmışcasına
Oturuyor bir sokağın başına..
Ve, delirince insanın içindeki sükûnet;
daha fazla yaralayamıyor hayat.
Eda K.
-başka yerlerde paylaşırken sonuna şu ismi de ekleyin bir zahmet-
Son düzenleme:
