Saatlerdir o güzel gözlerinin içinin güldüğü resim’e bakıyorum. Boş boş anlamsızca hayatımın anlamı gibiydin, elimdeydin sevmiştim seni çok sevmiştim. Belki sende beni düşünüyorsundur, belki bir zamanlar sevdiğim çocuktu ya da belki de bir zamanlar parasını yediğim enayinin tekiydi diye ama ama düşünmeden duramıyorum kalbim iflasın eşiğine battı. Hayattan umudu kesmiş durumdayım sanki saniyeler yıllar gibi geçiyor. Yaşlanıyorum evet yaşlanıyorum sanırım saçlarıma aklar düştü. Kulaklarım duymuyor artık saatin tik takını, görmez oldu gözlerim neden diye düşünüyorum fakat bir sonuca varamıyorum artık sanki ben yaşamıyorum sadece seni görüyorum ama bir dakika bende yaşıyorum senin o tokat gibi ‘’senden ayrılıyorum’’ deyişin kulaklarımdan gitmiyor. Neden bebeğim, Neden gözbebeğim, Neden Neden bilmek istiyorum nedenini Ağlamak istiyorum ağlayamıyorum neden diye sorma hani o gidişinde gözlerimi almıştın ya şimdi ağlayacak gözlerim yok artık. Telefonunu arıyorum. Telesekreter çıkıyor ‘’Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor’’diyor. Sanki sen hiç yokmuşsun gibi değil mi be güzelim!