Değer Ulaş Turan - Sevgiliye

Sevgiliye
Bu aşk bunu hak etmedi,
Bu kirli beyazı,
Bu ihaneti,
Bu küfürlü mevsimi..
Ama yaşadı...
Bitti en masum yerinde..
Kendince...

İnan hak etmedi..
Onurunu ona geri vermeli,
Ve öyle bitirmeli,
Hak ettiği gibi...

Onu da sonsuzluğa,
Yarım bir keman sesiyle uğurlamalı,
Ve öylece mağrur bırakmalı...

Hak etmeyen bir sevici,
Bir bozguncu,
Alıp götürmemeli bu aşkın sıcak suretini...
Ruhunu serbest bırakmalı,
Kimse sahiplenmesin,
Sevginin, aşkın o onurlu yüzünü...

Bu aşk bunlara rağmen,
Hak etmedi böylesi bir bencilliği...
Sahip çık koru,
Ve öyle bırak bu aşkı...

Hayata ve yaşadıklarına inat,
Bunu yap...

Yaşamasın diye hep güzeli,
Ve onurlu olanı yok ettik...
Ve esrarına kapılıp,
Hak etmediği bir bağlılığı verdik,
İçimizdeki ihanete, şiddete...
Bağlandık, kötü olana...

Bu aşk, asla bunu hak etmedi...

Ben bu aşka bir özet bırakıyorum sevgili...
Kendim ve sevgim adına...
Sana son kez veda ediyorum,
Bu aşk için böyle olmalı...

Sende yırt at artık,
İçinde sakladığın gizli sayfaları...
Ve bu aşka hak ettiği yeri ver;
“öldür sessizce sorgulamadan, gururla..”
Sonsuza gömülsün...
Hoşça kal sevgili...

Değer Ulaş Turan​