CaSPeR35
Kayıtlı Üye
Etken Madde(ler):
Daunorubisin HCl 20 mg
Piyasa Şekilleri:
1 flakon ve 10 ml'lik çözücü ampul içeren ambalajlarda.
Kullanım Şekli:
Her kürde 9 gün arka arkaya i.v. yolla 30-60 mg/kg/gün uygulanır. Kürler 1-1.5 ay aralarla tekrarlanır.
Endikasyonları:
Akut Miyeloblastik Lösemi: Tek başına veya diğer antiblastik ilaçlarla kombine halde, bu hastalığın her safhasının tedavisinde endikedir. Promiyelositik lösemi tedavisinde de tercih edilir. Akut Lenfoblastik Lösemi: Bu hastalıkta remisyon sağlamada etkilidir. Ancak yan etkilerinden ve başka tedavi yollarının mevcut oluşundan dolayı ancak diğer ilaçlara dirençli vakalarda endikedir. Rabdomyosarkoma ve nöroblastomada da, olumlu yanıtlar alınmıştır.
Kontrendikasyonları:
Daha önce kalp hastalığı saptanmış olmasının, daunorubisinin kardiyotoksisitesini arttırıci bir risk faktörü olup olmadığı konusunda yeterli veri mevcut değildir. Bu nedenle müstahzarın ağır veya daha önceden saptanmış kalp hastalığında kullanılması önerilmez.
Uyarılar:
İmmünosupresif tedavi gören hastaların enfeksiyonlara karşı direnci azalacağından, tedavi süresince aseptik bir ortamda yaşamlarını sürdürmeleri gerekir. Akut lösemide remisyon sağlanırken hasta gözetim altında tutulmalı ve hastaneye yatırılmalıdır. Lösemili hücrelerin süratle erimesi sonucunda kanda üre ve ürik asit artabileceğinden bu düzeyler tedavinin ilk haftasında en az 3-4 defa tayin edilmelidir. Ağır vakalarda ürik asit nefropatisinin başlamasını önlemek amacı ile bol sıvı ve allopurinol verilmesi önerilir. Bazı vakalarda ağır aplaziye, tüm hastalarda ise miyelosupresyona yol açar. Tedaviye başlamadan gerekli önlemlerin alınabilmesi için (antibiyotikler, transfüzyonlar, trombositler ve lökositler), bu husus göz önünde tutulmalıdır. Tedavinin ilk haftasında hergün eritrosit, lökosit ve trombosit sayımı yapılması gereklidir. Tedaviye başlanmadan ve tedavi süresinde SGOT, SGPT alkalin fosfataz, bilirubin ve BSP gibi laboratuvar testleriyle karaciğer fonksiyonu tayin edilmelidir. Daunorubisinin yol açtığı kardiyotoksisiteye özellikle dikkat edilmelidir. 20 mg/kg'lık kümülatif doz limitine kadar kalp yetmezliği riski çok düşüktür (%2 civarında). Ancak bu doz aşıldığında önemli ölçüde artar. Daunorubisin ile birlikte başka tedavilerin uygulanması (radyoterapi ve kardiyotoksisiteye yol açabilen diğer ilaçlar) veya hastalığa bağlı olarak görülen diğer klinik durumlar (anemi, enfeksiyonlar, peri ve/veya miyokardiyal infiltratlar) Daunorubisinin kardiyotoksisitesini arttırabilir. Kalp yetmezliği tam remisyon sağlandığı dönemde ve tedaviye son verildikten haftalar geçtikten sonra görülebilir ve genellikle bilinen tıbbi ve fiziksel tedavi ile düzelmez. Her tedavi siklusundan önce ve sonra EKG alınmalıdır. ORS dalgasının voltajında bir azalma olması, kardiyotoksisite açısından önemli bir uyarıdır. Bu görüldüğünde tedaviye devamın sağlayacağı yarara karşın irreversibl kalp hasarına yol açma riski iyi değerlendirilmelidir. EKG de önceden bir değişiklik olmasa da yüksek bir kümülatif dozdan sonra kalp yetmezliği görülebilir. Deneysel bulgular fetüs ölümlerini arttırabildiğini göstermektedir. Bu nedenle ilacın hamile hastaya sağlayacağı yarara karşın fetüs ve embriyo üzerinde gösterebileceği toksik etki iyi değerlendirilmelidir. Çeşitli deney şartlarında, hayvanlar üzerinde karsinojenik potansiyele sahip olduğu gösterilmiştir. Daunorubisin uygulandıktan sonraki 1-2 gün idrar kırmızı renk alır. Deri veya mukozalar ile temas ettiğinde bu bölge hemen iyice yıkanmalıdır. Bir miktar antibakteriyel aktivitesi olmasına rağmen, ilaç antimikrobik ajan olarak kullanılmamalıdır.
Yan Etkileri:
En önemli yan etkileri miyelosupresyon ve kardiyotoksisitedir. Alopesi de sık görülen bir yan etkidir ancak genellikle reversibldir. Uygulamadan 5-10 gün sonra (hastalık nedeni ile zaten mevcut değilse) stomatit görülebilir. Stomatit özellikle dilin lateral sınırları ve sublingual mukozada ağrılı erozyonlar halindedir. Bulantı, kusma, diyare gibi gastrointestinal bozukluklar görülebilir. Uygulama sırasında ekstravazasyonu ağır nekroza yol açabilir. Özellikle küçük venalar kullanıldığında veya bir venaya tekrar enjeksiyon yapıldığında flebioskleroz görülebildiği rapor edilmiştir.
İlaç Etkileşimleri:
Kardiyotoksisiteye yol açan diğer ilaçlarla birlikte kullanılması kardiyotoksisitesini arttırabilir. Diğer antilösemik ilaçlarla birlikte kullanılmaktadır ancak bu ilaçlarla aynı enjektörde karıştırılmamalıdır. Heparin ile arasında kimyasal geçimsizlik vardır ve karıştırıldıklarında çökelti oluşabilir. Bu nedenle iki ilaç hiçbir zaman karıştırılmamalıdır.
Daunorubisin HCl 20 mg
Piyasa Şekilleri:
1 flakon ve 10 ml'lik çözücü ampul içeren ambalajlarda.
Kullanım Şekli:
Her kürde 9 gün arka arkaya i.v. yolla 30-60 mg/kg/gün uygulanır. Kürler 1-1.5 ay aralarla tekrarlanır.
Endikasyonları:
Akut Miyeloblastik Lösemi: Tek başına veya diğer antiblastik ilaçlarla kombine halde, bu hastalığın her safhasının tedavisinde endikedir. Promiyelositik lösemi tedavisinde de tercih edilir. Akut Lenfoblastik Lösemi: Bu hastalıkta remisyon sağlamada etkilidir. Ancak yan etkilerinden ve başka tedavi yollarının mevcut oluşundan dolayı ancak diğer ilaçlara dirençli vakalarda endikedir. Rabdomyosarkoma ve nöroblastomada da, olumlu yanıtlar alınmıştır.
Kontrendikasyonları:
Daha önce kalp hastalığı saptanmış olmasının, daunorubisinin kardiyotoksisitesini arttırıci bir risk faktörü olup olmadığı konusunda yeterli veri mevcut değildir. Bu nedenle müstahzarın ağır veya daha önceden saptanmış kalp hastalığında kullanılması önerilmez.
Uyarılar:
İmmünosupresif tedavi gören hastaların enfeksiyonlara karşı direnci azalacağından, tedavi süresince aseptik bir ortamda yaşamlarını sürdürmeleri gerekir. Akut lösemide remisyon sağlanırken hasta gözetim altında tutulmalı ve hastaneye yatırılmalıdır. Lösemili hücrelerin süratle erimesi sonucunda kanda üre ve ürik asit artabileceğinden bu düzeyler tedavinin ilk haftasında en az 3-4 defa tayin edilmelidir. Ağır vakalarda ürik asit nefropatisinin başlamasını önlemek amacı ile bol sıvı ve allopurinol verilmesi önerilir. Bazı vakalarda ağır aplaziye, tüm hastalarda ise miyelosupresyona yol açar. Tedaviye başlamadan gerekli önlemlerin alınabilmesi için (antibiyotikler, transfüzyonlar, trombositler ve lökositler), bu husus göz önünde tutulmalıdır. Tedavinin ilk haftasında hergün eritrosit, lökosit ve trombosit sayımı yapılması gereklidir. Tedaviye başlanmadan ve tedavi süresinde SGOT, SGPT alkalin fosfataz, bilirubin ve BSP gibi laboratuvar testleriyle karaciğer fonksiyonu tayin edilmelidir. Daunorubisinin yol açtığı kardiyotoksisiteye özellikle dikkat edilmelidir. 20 mg/kg'lık kümülatif doz limitine kadar kalp yetmezliği riski çok düşüktür (%2 civarında). Ancak bu doz aşıldığında önemli ölçüde artar. Daunorubisin ile birlikte başka tedavilerin uygulanması (radyoterapi ve kardiyotoksisiteye yol açabilen diğer ilaçlar) veya hastalığa bağlı olarak görülen diğer klinik durumlar (anemi, enfeksiyonlar, peri ve/veya miyokardiyal infiltratlar) Daunorubisinin kardiyotoksisitesini arttırabilir. Kalp yetmezliği tam remisyon sağlandığı dönemde ve tedaviye son verildikten haftalar geçtikten sonra görülebilir ve genellikle bilinen tıbbi ve fiziksel tedavi ile düzelmez. Her tedavi siklusundan önce ve sonra EKG alınmalıdır. ORS dalgasının voltajında bir azalma olması, kardiyotoksisite açısından önemli bir uyarıdır. Bu görüldüğünde tedaviye devamın sağlayacağı yarara karşın irreversibl kalp hasarına yol açma riski iyi değerlendirilmelidir. EKG de önceden bir değişiklik olmasa da yüksek bir kümülatif dozdan sonra kalp yetmezliği görülebilir. Deneysel bulgular fetüs ölümlerini arttırabildiğini göstermektedir. Bu nedenle ilacın hamile hastaya sağlayacağı yarara karşın fetüs ve embriyo üzerinde gösterebileceği toksik etki iyi değerlendirilmelidir. Çeşitli deney şartlarında, hayvanlar üzerinde karsinojenik potansiyele sahip olduğu gösterilmiştir. Daunorubisin uygulandıktan sonraki 1-2 gün idrar kırmızı renk alır. Deri veya mukozalar ile temas ettiğinde bu bölge hemen iyice yıkanmalıdır. Bir miktar antibakteriyel aktivitesi olmasına rağmen, ilaç antimikrobik ajan olarak kullanılmamalıdır.
Yan Etkileri:
En önemli yan etkileri miyelosupresyon ve kardiyotoksisitedir. Alopesi de sık görülen bir yan etkidir ancak genellikle reversibldir. Uygulamadan 5-10 gün sonra (hastalık nedeni ile zaten mevcut değilse) stomatit görülebilir. Stomatit özellikle dilin lateral sınırları ve sublingual mukozada ağrılı erozyonlar halindedir. Bulantı, kusma, diyare gibi gastrointestinal bozukluklar görülebilir. Uygulama sırasında ekstravazasyonu ağır nekroza yol açabilir. Özellikle küçük venalar kullanıldığında veya bir venaya tekrar enjeksiyon yapıldığında flebioskleroz görülebildiği rapor edilmiştir.
İlaç Etkileşimleri:
Kardiyotoksisiteye yol açan diğer ilaçlarla birlikte kullanılması kardiyotoksisitesini arttırabilir. Diğer antilösemik ilaçlarla birlikte kullanılmaktadır ancak bu ilaçlarla aynı enjektörde karıştırılmamalıdır. Heparin ile arasında kimyasal geçimsizlik vardır ve karıştırıldıklarında çökelti oluşabilir. Bu nedenle iki ilaç hiçbir zaman karıştırılmamalıdır.