wiLd_qiRL
Bayan Üye
offffffff COk yanlizim Cok. anlamiyorum artik dünyayi.. daha dogrusu kendimi anlayamiyorum!
Kendimi taniyamiyorum artik !!
Mutluluk bana surekli uzak olan bir kelime.. yok yok bana uzak olan bir güzellik!
agliyorum..
sürekli agliyorum.. Cünkü saniyorumki agladikca icimdeki huzursuzluk yok olacak.. Gözlerimi kapayip uyumaya ve mutsuzlugumu görmemeye calisiyorum.
Fakat..
Fakat nafile! Gözlerimi acdigimda yine ayni karanlik dünyamda.. yine ayni karanlik odamda uyaniyorum.
offffffff Anne.. benim bu gözlerim mutlulugu tadamiyacakmi hic bir zaman?
Benim bu gözlerim susmayacakmi ?
Nezaman gülecek .. nezaman?
Inanki gülmeyi.. söyle icden gülmeyi okadar cok özledimki anne..
Tipki Günesin Bulutlari özledigi gibi.. Kus Yuvasini... Deniz Daglalarini ve Sigara dumanini Özledigi gibi, bende Mutlulugumu Özlerim...
Yasamayi Özledim anne.. Yasamayi...
Sabahlari uyanip gülmeyi özledim.. Beni kollarina alip simsiki sarilip saclarimi oksamani özledim anne..
Ve yine Gözlerim baslar cökmeye..
damlalar akar .. yavas yavas ..
ve
sonra hizlanirlar..
Kime ne yapmisim anne.. Kime ne kötülük yapmisimki bu agir yükü GÜN ve GÜN yasamakdayim...
SÖyle kime.. hangi Kula ihanet etmisim...?
Yürekli ol dediler.. oldum!
Namuzlu yasa dediler .. yasadim!
Kadin ol dediler .. Kadin oldum!
Erkek ol dediler .. erkekde olduM! ..
sonunda ÖL dediler
ve .. evet.. öldürdüler...
Kizini yok ettiler.. Hayat öldürdü beni..
KIMSEYE ACIMAYAN HAYAT!
