' Kontes..
Bayan Üye
Öğrenilmiş saldırgan tepkiler ;
İnsanda saldırganlık önemli ölçüde onun ne öğrendiğine bağlıdır. Yeni doğmuş bir bebek,saldırganlık duygularını tümüyle denetimsiz biçimde ifade eder. Ne zaman azıcık engellense ya da zorlansa,istediği bir şeyi elde edemezse öfkeyle ağlar, ulaşabildiği her şeye zarar verir. Bir çocuğa saldırganlığın kabul edilebilir olduğunu öğreten her şey saldırganlık eğilimini artıracaktır .Saldırganlığın yanlış olduğunu öğreten her şeyde tam tersi bir etki yapacaktır. Dolayısıyla toplumsallaşmada temel sorun,çocuklara saldırmamayı öğretmek değil, saldırganlığın ne zaman uygun olup-olmadığını öğretmektir.
Pekiştirme ;
Belli bir davranış ödüllendirildiğinde,bireyin o davranışı gelecekte tekrarlama ihtimali artacaktır. Cezalandırıldığında ise bu ihtimal azalacaktır. Bir çocuk evdeki halının üzerine çamur taşımamayı öğrendiği gibi saldırganlık göstermemeyi de öğrenir. Saldırgan davranışlar önemli ölçüde öğrenilmiş tepkilerdir ve pekiştirme saldırganlığın öğrenildiği temel süreçtir.
Taklit ;
Taklit bir çocuğun davranışına biçim vermede önemli rol oynayan diğer bir süreçtir. İnsanda ve özellikle çocuklarda başkalarını taklit etme eğilimi güçlüdür. Taklit her tür davranışı kapsar. Bir çocuk, diğer insanları saldırganlık gösterirken ve saldırganlığını kontrol ederken gözler ve onları kopya eder. Sözle saldırmayı,insanlara bağırmayı,sövmeyi ve eleştirmeyi,taş atmayı ve şiddeti öğrenir. Çocuklar her modeli aynı oranda taklit etmezler. Önemli,güçlü,başarılı ve sevilen kişileri taklit etme eğilimi daha güçlüdür. Ayrıca en çok taklit ettikleri kişiler en çok gördüğü kişilerdir. Tüm bu ölçülere uyan ana-babalar ilk yıllarda çocuk için temel modelleri oluştururlar. Ana-babalar hem temel pekiştirme kaynakları hem de başlıca taklit modelleri oldukları için çocuğun gelecekteki saldırgan davranışları büyük ölçüde, ana-babaların birbirlerine karşı nasıl davrandıklarına bağlıdır.
İnsanda saldırganlık önemli ölçüde onun ne öğrendiğine bağlıdır. Yeni doğmuş bir bebek,saldırganlık duygularını tümüyle denetimsiz biçimde ifade eder. Ne zaman azıcık engellense ya da zorlansa,istediği bir şeyi elde edemezse öfkeyle ağlar, ulaşabildiği her şeye zarar verir. Bir çocuğa saldırganlığın kabul edilebilir olduğunu öğreten her şey saldırganlık eğilimini artıracaktır .Saldırganlığın yanlış olduğunu öğreten her şeyde tam tersi bir etki yapacaktır. Dolayısıyla toplumsallaşmada temel sorun,çocuklara saldırmamayı öğretmek değil, saldırganlığın ne zaman uygun olup-olmadığını öğretmektir.
Pekiştirme ;
Belli bir davranış ödüllendirildiğinde,bireyin o davranışı gelecekte tekrarlama ihtimali artacaktır. Cezalandırıldığında ise bu ihtimal azalacaktır. Bir çocuk evdeki halının üzerine çamur taşımamayı öğrendiği gibi saldırganlık göstermemeyi de öğrenir. Saldırgan davranışlar önemli ölçüde öğrenilmiş tepkilerdir ve pekiştirme saldırganlığın öğrenildiği temel süreçtir.
Taklit ;
Taklit bir çocuğun davranışına biçim vermede önemli rol oynayan diğer bir süreçtir. İnsanda ve özellikle çocuklarda başkalarını taklit etme eğilimi güçlüdür. Taklit her tür davranışı kapsar. Bir çocuk, diğer insanları saldırganlık gösterirken ve saldırganlığını kontrol ederken gözler ve onları kopya eder. Sözle saldırmayı,insanlara bağırmayı,sövmeyi ve eleştirmeyi,taş atmayı ve şiddeti öğrenir. Çocuklar her modeli aynı oranda taklit etmezler. Önemli,güçlü,başarılı ve sevilen kişileri taklit etme eğilimi daha güçlüdür. Ayrıca en çok taklit ettikleri kişiler en çok gördüğü kişilerdir. Tüm bu ölçülere uyan ana-babalar ilk yıllarda çocuk için temel modelleri oluştururlar. Ana-babalar hem temel pekiştirme kaynakları hem de başlıca taklit modelleri oldukları için çocuğun gelecekteki saldırgan davranışları büyük ölçüde, ana-babaların birbirlerine karşı nasıl davrandıklarına bağlıdır.