![x[AsimeLek]x](/data/avatars/m/22/22454.jpg?1696432254){kind=avatar}
x[AsimeLek]x
Bayan Üye
Çocukluğun Sentetik Tortuları
Bir çocuk sanıyorum, üstlerinde gecenin
Baykuşla besleniyor, yıldızları kemiriyor
Her tepenin, dağın, bayırın anlamını biliyor
Bir kedi besliyor
Bir de sabah gözlerinde.
Ve iple çekiyor gemilerini, dişlerinde.
Beni hiç anlamıyor, biliyorum
Ben zaten gülüyorum;
Takılınca iplerine
mavi örgülü turnaların
Ben çok ömürüm
O henüz göremiyor
Ölüyorum.
Ekmek aldırmıyorum, zeytin vesaire
Aldırmıyorum, ıslanıyorum
Aldırmıyorum bu gitmelerine
Aldırmıyorum, paslanıyorum.
Ve senin tozlarını siliyorum gözlerinden
Olan yine çocuğa oluyor
O henüz göremiyor, sanıyorum.
Lakin bir deliyi süslüyor!
Kapatıyor tüm bildiklerini şu anda
Kedisini çağırıyor, kördüğümden yumaklarda
Çözülmüyor uykuları sonbaharının.
Kedisini çağırıyor, kördüğümden yumaklarda
Çözülmüyor uykuları sonbaharının.
Her ağacın tedavisi aşıyken, aşkken
Karın ağrısı Şubat’ ın bir mevsimde yeniklik
Ve ayak izlerini taşımaktan sıkılıyor o çocuk
Her tedavinin
Hastalık hastalığı bir kanser gibi;
Tütüyor da tütüyor varilleri zamanın.
Karın ağrısı Şubat’ ın bir mevsimde yeniklik
Ve ayak izlerini taşımaktan sıkılıyor o çocuk
Her tedavinin
Hastalık hastalığı bir kanser gibi;
Tütüyor da tütüyor varilleri zamanın.
Ah, eriyorsun güzelim…
Kendine geliyor bir çocuk.
[ aLıntıdıR ]