endLesS
Webmaster
Bana Kalsa 
Oglum / Kızım Dogduk buyuduk okuduk sevgılımız oldu kavga ettık dırdırından oluruz derım ama hahaha
uzmanlar oyle dmiyo hahaha
Oglum / Kızım Dogduk buyuduk okuduk sevgılımız oldu kavga ettık dırdırından oluruz derım ama hahahauzmanlar oyle dmiyo hahaha
Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçeklerden biri. Yetişkinlerin yaşamında bile çok derin ve sarsıcı anlamlar taşıyan bu kavramı çocuklar, yaş dönemlerine göre çok farklı algılayabiliyorlar. Pedagog Güzide Soyak, ailede kayıp olduğunda yaşa uygun olarak çocuğa bu durumu nasıl anlatmak gerektiğine dair ipuçları verdi.
0-3 YAŞ ROL MODEL YARATMA
Bu dönemde ebeveynini kaybeden çocuk için en önemli sorun rol modeline ait anılarının olmamasıdır. Kaybettiği anne ya da babasının yerine koyabileceği figürler arar. Duygusal doyumunu sağlayan, onun sorumluluklarını yerine getiren aileden birini, kaybettiği ebeveyninin rolünü vererek benimser. Annenin vefatı sonrasında annenin yerine geçen, ondan farksız gibi bu rolü üstlenen büyükannelere, teyzelere sıklıkla rastlarız.
Yine bu dönem içinde ebeveynini veya yakın bir aile bireyini kaybettiğinizi söylemek çocuk için çok da bir şey ifade etmeyecektir. Uyku ve beslenme düzeninde bozulmalar, hırçınlık sıkça görülen davranışlardır. Sorumlulukları üstlenen ebeveyni reddetmek de gözlemlenebilir. Daha çok duyguların ifadesi, davranışların ve günlük rutinlerin değişmesi ile gözlenebilir.
4 YAŞ SONRASI REDDETMEK
4 yaş sonrası ise çocuğun ebeveynlerinin anlamını fark ettiği, kaybetmenin terk edilmek, bırakıp gidilmek gibi algılandığı bir dönemdir. Gidenin tekrar geri geleceğini düşünürler. Ölümün bir son olduğunu bilmezler. Her sorulduğunda açıklamanıza rağmen “ne zaman gelecek?” diye sormaktan vazgeçmezler. Onu bırakıp gittiği için zaman zaman kızgın olabilirler. Her seferinde bıkmadan “geri gelmeyeceğini”, “tekrar göremeyeceğinizi” söylemeniz gerekir.
5-6 YAŞ SONRASI KABULLENMEK
5-6 yaş sonrasında çocukların somut dönemden soyut döneme geçiyor olmaları olayların nedenini ve sonuçlarını algılamalarını da sağlar. Yetişkininkine benzer bir düşünce yapısına yavaş yavaş sahip olmaya başlarlar. Gidenin geri gelmeyeceğini, ölümün aslında bir kayıp olduğunun ve yaşamın içerisinde her canlının bir gün ölebileceğini kavramaya başlarlar. Bu durum bazen günlük kaygıların artmasına da sebep olabilir. Aileden bir bireyin vefat etmesi aynı zamanda ani olan bir durum ise, aile bireylerini kontrol etme eğilimi de artabilir. Kaygılarının yoğun olduğu bu dönemde sigara içen bir ebeveyn ya da süratli giden bir araç telaşlanmasına ve üzülmesine neden olabilir.
