leylihüzün
Bayan Üye
oda"da...
(ve diğerleri konuşur[?])
-slmm
-slm
-nbr?
-iylk sen
-iylk
...
kısaltılmış kelimelerle selamlıyorum seni bu defa hayat; mrb.
yaşam sayfamıza nrd katılıyorsun ey hyt? nsl gidiyor beşer mahlukatla cedelleşme hikâyen? söylesene ne olur, ndn bitecek gibi görünüyor kalemin bugün?
-tüknyorm
tükeniyorsun hayat, bu yüzden ünlemlerini ben koyuyorum ölüm fermanına senin yerine. annesinin elini bırakıp caddeye fırlayan çocuklara ben "aaaa!" diyorum senin n*****, bol ünlü ve bol ünlemli.
sana kısaltılmış kelimlerle k(u)c(a)k açıyorum artık hayat. görsene. körpe yüreğim tirajı yüksek acılardan geçmiş meğer bunca zaman, chatleşmişim piranalarla uzun uzun, vaadlerden yosun tutan okyanuslarda. ünsüz harflerin egemenliğinde k(o)rk(u)'lar beslerken, s(e)l(a)m'ların içinden açılmışım çiçek gibi. s(o)rg(u)lamışım el değmemiş düşlerin gerçekleşme ihtimallerini. deriiin bir oh çekmişim, doya doya. bahar gelmiş. ömrüm kslmş. kısalmış ömrüm, artık onun gölgesi kışa değin uzamazmış. ölürmüşüm yani tez elden ve insanın kanını bulandıran bu kargaşa sayfaları aldırmazmış bile. (kime ne!) kucak açıyorum sana, kısacık bir kelimeyle hayat, "aşk" gibi mesela...
...
-yaş iş okul?
-17 öğr sen
-öğr 21
...
kısırlaştırılmış sohbetlere vâh ediyorum seninle hayat. hem baksana, "sen" zaten kısaltılamıyor(sun) kimseciklerce. "sen" öylece, olduğu
gibi duruyor(sun) karşımda; dimdik. odada rüzgârın uğultusundan başka ses olmayışına sevinesim var bugün ey hyt. bugün başlık atasım var öleceğim güne. ölümümün vesilelerini sıralayasım var bir bir. başlık atasım var ölümüme hayat; "gezegenler yalan!" diye... rüzgârın polifonik mırıldanmaları eşliğinde yırtasım var sessiz harfleri orta yerinden. açasım var içlerini zevkle. açılmalarını izleyesim var, gözyaşı çiçeğinin her akşam vaktinde damlalarını yere düşürüşünü izler gibi...
milyarların hoyrat/çok sesli ellerinden kurtuluşumu kutlayasım da var bugün. söylesene, elimdeki kristal şamdan, aşkla yanan bir mumla karanlığa caka satarken neden kahra gömeyim umut taneciklerimi? hayat! "öğr"nim senin. hadi öğretsene bana sözümona ayinlerin neresinde durduğumu? öğretsene, yerin maddeleri kendine çekme ve ışığın karanlığı söndürme kuvvetini. tek tek. "sen" gibi öyle işte hayat, apaçık öğret.
....
-nrd?
-ist sen
-ank
....
ve bir medet ya umudun hâliki! bir medet ki saydam korkulukları görebileceğimiz bir el olsun yüksek gaflet binalarında. kesik izleriyle dolu gençliğimize bir medet... iyileşelim, ünlensin yine merhabalarımız... deniz kum dağ taş börtü böcek ve beti benzi atmış yüce dağlar... yüceldikçe gölgesinde kaybolduğum dağlar! burnumu havaya dikip de yürümeye kalktığımda haddimi bildiren betonarme binalar! evimin bahçesinde doğan yumurta mahsulu müstakbel tavuklar ve elimde ölüveren miniminnacık yavru kuşlar! hepimiz adına bir medet diliyorum başım olabildiğince yere eğilmişken bu odada. bir medet... ist - ank ve daha binlerce uzak mekan arasında süregiden bu tuhaf gezegenlerden ithal edilmiş "shbt"ler n*****! ya umudun hâliki... hayat odasında çevrimdışı kalıyor akranlarım. akranlarım, çocuğunun adını mail koyacaklar bu gidişle, kız olursa maile...
...
ve yardımcım olun cevap cümleleri! çünkü, "çünkü" diye başlamak gerek artık hayata. şerhi yapılmalı artık içi boşaltılmış kof sözcüklerin. hazperestlerinin gözlerindeki sanemler devrilmeli artık. çünkü... zamirşinas makamında sevgileri düşleyerek uyuyor çocuklarımız. özeti (çokça da suyu) çıkarılmış haller üzere hüküm giyiyorlar mütemadiyen. ve şerhi bize düşüyor yine kestirmeye sapılan/sapıtılan ömürlerin. üzüntüm kendimden öteye varmaz bu odada. baksana. bu oda da aynı şarampolun güzergâhında. "çünkü" diye başlamak için hayata, kendimi hayata götürmeliyim geri kalmış yıllarımın elinden tutup. korkmayın sevgili sevdiklerim, intihar etmeyecek ve delirmeyeceğim.
çünkü... hayatımın ömrünü uzatıyor "gel" diye inlediğim akşam üstleri.
gel... kısaltamam ki hayat, gel işte!
"sen" gibi...
alenen gel, "aşk" gibi...
apaçık gel bana sen..
Sümeç/15 Ekim 2007
(ve diğerleri konuşur[?])
-slmm
-slm
-nbr?
-iylk sen
-iylk
...
kısaltılmış kelimelerle selamlıyorum seni bu defa hayat; mrb.
yaşam sayfamıza nrd katılıyorsun ey hyt? nsl gidiyor beşer mahlukatla cedelleşme hikâyen? söylesene ne olur, ndn bitecek gibi görünüyor kalemin bugün?
-tüknyorm
tükeniyorsun hayat, bu yüzden ünlemlerini ben koyuyorum ölüm fermanına senin yerine. annesinin elini bırakıp caddeye fırlayan çocuklara ben "aaaa!" diyorum senin n*****, bol ünlü ve bol ünlemli.
sana kısaltılmış kelimlerle k(u)c(a)k açıyorum artık hayat. görsene. körpe yüreğim tirajı yüksek acılardan geçmiş meğer bunca zaman, chatleşmişim piranalarla uzun uzun, vaadlerden yosun tutan okyanuslarda. ünsüz harflerin egemenliğinde k(o)rk(u)'lar beslerken, s(e)l(a)m'ların içinden açılmışım çiçek gibi. s(o)rg(u)lamışım el değmemiş düşlerin gerçekleşme ihtimallerini. deriiin bir oh çekmişim, doya doya. bahar gelmiş. ömrüm kslmş. kısalmış ömrüm, artık onun gölgesi kışa değin uzamazmış. ölürmüşüm yani tez elden ve insanın kanını bulandıran bu kargaşa sayfaları aldırmazmış bile. (kime ne!) kucak açıyorum sana, kısacık bir kelimeyle hayat, "aşk" gibi mesela...
...
-yaş iş okul?
-17 öğr sen
-öğr 21
...
kısırlaştırılmış sohbetlere vâh ediyorum seninle hayat. hem baksana, "sen" zaten kısaltılamıyor(sun) kimseciklerce. "sen" öylece, olduğu
gibi duruyor(sun) karşımda; dimdik. odada rüzgârın uğultusundan başka ses olmayışına sevinesim var bugün ey hyt. bugün başlık atasım var öleceğim güne. ölümümün vesilelerini sıralayasım var bir bir. başlık atasım var ölümüme hayat; "gezegenler yalan!" diye... rüzgârın polifonik mırıldanmaları eşliğinde yırtasım var sessiz harfleri orta yerinden. açasım var içlerini zevkle. açılmalarını izleyesim var, gözyaşı çiçeğinin her akşam vaktinde damlalarını yere düşürüşünü izler gibi... milyarların hoyrat/çok sesli ellerinden kurtuluşumu kutlayasım da var bugün. söylesene, elimdeki kristal şamdan, aşkla yanan bir mumla karanlığa caka satarken neden kahra gömeyim umut taneciklerimi? hayat! "öğr"nim senin. hadi öğretsene bana sözümona ayinlerin neresinde durduğumu? öğretsene, yerin maddeleri kendine çekme ve ışığın karanlığı söndürme kuvvetini. tek tek. "sen" gibi öyle işte hayat, apaçık öğret.
....
-nrd?
-ist sen
-ank
....
ve bir medet ya umudun hâliki! bir medet ki saydam korkulukları görebileceğimiz bir el olsun yüksek gaflet binalarında. kesik izleriyle dolu gençliğimize bir medet... iyileşelim, ünlensin yine merhabalarımız... deniz kum dağ taş börtü böcek ve beti benzi atmış yüce dağlar... yüceldikçe gölgesinde kaybolduğum dağlar! burnumu havaya dikip de yürümeye kalktığımda haddimi bildiren betonarme binalar! evimin bahçesinde doğan yumurta mahsulu müstakbel tavuklar ve elimde ölüveren miniminnacık yavru kuşlar! hepimiz adına bir medet diliyorum başım olabildiğince yere eğilmişken bu odada. bir medet... ist - ank ve daha binlerce uzak mekan arasında süregiden bu tuhaf gezegenlerden ithal edilmiş "shbt"ler n*****! ya umudun hâliki... hayat odasında çevrimdışı kalıyor akranlarım. akranlarım, çocuğunun adını mail koyacaklar bu gidişle, kız olursa maile...
...
ve yardımcım olun cevap cümleleri! çünkü, "çünkü" diye başlamak gerek artık hayata. şerhi yapılmalı artık içi boşaltılmış kof sözcüklerin. hazperestlerinin gözlerindeki sanemler devrilmeli artık. çünkü... zamirşinas makamında sevgileri düşleyerek uyuyor çocuklarımız. özeti (çokça da suyu) çıkarılmış haller üzere hüküm giyiyorlar mütemadiyen. ve şerhi bize düşüyor yine kestirmeye sapılan/sapıtılan ömürlerin. üzüntüm kendimden öteye varmaz bu odada. baksana. bu oda da aynı şarampolun güzergâhında. "çünkü" diye başlamak için hayata, kendimi hayata götürmeliyim geri kalmış yıllarımın elinden tutup. korkmayın sevgili sevdiklerim, intihar etmeyecek ve delirmeyeceğim.
çünkü... hayatımın ömrünü uzatıyor "gel" diye inlediğim akşam üstleri.
gel... kısaltamam ki hayat, gel işte!
"sen" gibi...
alenen gel, "aşk" gibi...
apaçık gel bana sen..
Sümeç/15 Ekim 2007
