AySe^^
Bayan Üye
Şiir karanlığında bir gecede uzaklardan ısıtır yüreğinin loş ışıgı içimiYorgunum tüm benliğim tutarsız ilticalarında ses versen koşardım cigerimi parçalarcasına
Sonun başlangıcındayım çarpar medcezirlerinin simetrik dokunuşları harf harf hece hece
Bu amaçsız yaşamanın nefesten ibaret olduğunu sana yorgun bedenime...
İstesemde yanımda olmadıklarımın çığlıkları çarpar gecenin ayazında kırık düşlerimeKumdan kaleler yaptım yalnızlığın sahilinde, sana dair tüm cümlelerde her yıkımın sıcak bir kum tanesi bıraktı yüreğimin tam orta yerinde ve çöle döndürdü kurudu içimdeki sana büyüttüm tüm kırmızı güllerim…
Artık akşamımın dramatik saatlerinde hayallerinin korsan yürüyüşündeyim ve pankartlarıma sinmiş nikotin sarartıları avuçlarımda sana dair elinle ağzını kapattıgın çığlıklarım var
Hayallerinden arta kalan soyut düşlerimin orman yangınlarında yanık ağaçlarımın meyveleri düşer nasırlı ayaklarımın hemen yanı başına elimi uzatsam küllerinde kaybolacağım…..
Bıraksan belki sendeki beni bulacagım karartılı şiirlerimin katran cümlerinde oysaki yüreginin anayasının 301.maddesinde susmaktan sanıgım ve masumiyetinde tüm suçlarım…..Ve ben tanımı zor acılarımın tek kişilik sancılarında ve ben akşamında sen kandil karanlıgında ve sana yazdıgım şiirlerimin tam orta yerinde bırakıyorum kalemimi
CESARETİM YOK ARTIK……..
aLıntı