jangel
Kayıtlı Üye
İslâm, kadın–erkek herkese çalışma hakkı tanımış, hattâ, “insan için çalıştığından başkası yoktur” (Necm/53: 39) buyurmak suretiyle, insanın ana kazanç kapısı olarak emeğe işaret etmiştir. Yine erkek olsun, kadın olsun, her insana, kazandığından bir pay olduğu prensibini getirmiştir (Nisâ/4: 32). Bununla birlikte, erkek ve kadının ailedeki, toplumdaki yerleri ve fizyolojileri nazara alınarak, her biri için müşterek ve ayrı iş sahaları bulunması gerektiği ortadadır. Bu bakımdan, geçim yükümlülüğü erkeğin üzerinde bulunan kadın için ‘tabiî’ önceliğin ev olması, dinî bir hüküm değil, fıtrî bir neticedir.