Buğra1
Kayıtlı Üye
Büyük yürüyüşe devam edilmesi açısından önemli engellerden biriydi Gençlerbirliği maçı.
Gene buz gibi bir hava ve gene bembeyaz bir Ankara…
Allah biliyor ya başkentimiz olması dışında hiç sevemedim Ankara’yı. Yıllar önceki Gençlerbirliği maçı gelip durdu hep aklıma. Hani şu Ahmet Hassan’ın 90+3’te umutların üzerine lapa lapa karın yağmasına sebep olduğu maç.
Sakatlıklar yüzünden zorunlu değişen on bir ise beni düşündürmüyor da değildi.
Belki çoğu Fenerbahçeli için bu derin düşüncelerle başladı maç. Bekir’i kariyeri boyunca beğenmiş olsam da sağbek görmeye gerçekten dayanamıyorum. O da ara sıra kendisine sormuyor değildir "ben ne yapıyorum" diye.
O kadar dalmışım ki gittiğim yerden beni cesur yürek Lugano’nun kafa golü geri döndürdü. Alex’in gelen penaltı golüyse ulan amma kurmuşum dememe neden oldu.
2-0 olmuş ve takım geri yaslanmamıştı.
Gençlerbirliği sağ tarafı koridora çevirdiğin de Okan bu takıma lazım dedim. Bu çocuğun tecrübesizliği bile bu maçı kaldırmaya yeterdi.
Fenerbahçe kaptırdığı topla öyle çok kontra yedi ki pes dedirtti. Gençlerbirliği de o kadar cesaretlendi ki 2-2 kesmemeliydi onları.
İkinci yarı başladığındaysa Fenerbahçe, ya toparlanacak ya da üzerine yağan kara teslim olacaktı.
Alex arkadaşlarına buradayım dedi. Emre, Santos yalnız değilsin dediler.
Aykut Kocaman’ın ses vermesini beklerken Cristian kenarda göründü. Dia-Cristian değişikliği için kader anıydı diyebiliriz.
O an dan itibaren maç kırıldı sanki. Mehmet Topuz sağa geçti.
Fenerbahçe’den bol paslı Barçavari kombine ataklar izlemeye başladık. Alex’in akıl dolu pasıyla golü bulan Niang içimizi ısıttı.
İkinci yarı da sahanın en iyisi Santos’un pas trafiği sonunda attığı şık gol jeneriklikti. Daha önce nerelerdeydin be adam. Hep böyle oyna başımızın üzerinde yerin var.
Fenerbahçe, taş gibi Gençlerbirliği karşısında zaman zaman zorlansa da takım olgusunu yakaladığını gösterdi. Kondisyonu yok diyenlere ise nanik yaptı.
Son dakikalar da oyuna giren Güiza’nın gol atmasını çok istedim. Hoş geldin okçu.
Sonuç olarak Fenerbahçe kabustan erken uyandı. İkinci yarıda ki oyunuyla buzda dans yaptı.
Bence yavaş yavaş sandıktan bayrakları çıkarın…
Hakan DEDE
Gene buz gibi bir hava ve gene bembeyaz bir Ankara…
Allah biliyor ya başkentimiz olması dışında hiç sevemedim Ankara’yı. Yıllar önceki Gençlerbirliği maçı gelip durdu hep aklıma. Hani şu Ahmet Hassan’ın 90+3’te umutların üzerine lapa lapa karın yağmasına sebep olduğu maç.
Sakatlıklar yüzünden zorunlu değişen on bir ise beni düşündürmüyor da değildi.
Belki çoğu Fenerbahçeli için bu derin düşüncelerle başladı maç. Bekir’i kariyeri boyunca beğenmiş olsam da sağbek görmeye gerçekten dayanamıyorum. O da ara sıra kendisine sormuyor değildir "ben ne yapıyorum" diye.
O kadar dalmışım ki gittiğim yerden beni cesur yürek Lugano’nun kafa golü geri döndürdü. Alex’in gelen penaltı golüyse ulan amma kurmuşum dememe neden oldu.
2-0 olmuş ve takım geri yaslanmamıştı.
Gençlerbirliği sağ tarafı koridora çevirdiğin de Okan bu takıma lazım dedim. Bu çocuğun tecrübesizliği bile bu maçı kaldırmaya yeterdi.
Fenerbahçe kaptırdığı topla öyle çok kontra yedi ki pes dedirtti. Gençlerbirliği de o kadar cesaretlendi ki 2-2 kesmemeliydi onları.
İkinci yarı başladığındaysa Fenerbahçe, ya toparlanacak ya da üzerine yağan kara teslim olacaktı.
Alex arkadaşlarına buradayım dedi. Emre, Santos yalnız değilsin dediler.
Aykut Kocaman’ın ses vermesini beklerken Cristian kenarda göründü. Dia-Cristian değişikliği için kader anıydı diyebiliriz.
O an dan itibaren maç kırıldı sanki. Mehmet Topuz sağa geçti.
Fenerbahçe’den bol paslı Barçavari kombine ataklar izlemeye başladık. Alex’in akıl dolu pasıyla golü bulan Niang içimizi ısıttı.
İkinci yarı da sahanın en iyisi Santos’un pas trafiği sonunda attığı şık gol jeneriklikti. Daha önce nerelerdeydin be adam. Hep böyle oyna başımızın üzerinde yerin var.
Fenerbahçe, taş gibi Gençlerbirliği karşısında zaman zaman zorlansa da takım olgusunu yakaladığını gösterdi. Kondisyonu yok diyenlere ise nanik yaptı.
Son dakikalar da oyuna giren Güiza’nın gol atmasını çok istedim. Hoş geldin okçu.
Sonuç olarak Fenerbahçe kabustan erken uyandı. İkinci yarıda ki oyunuyla buzda dans yaptı.
Bence yavaş yavaş sandıktan bayrakları çıkarın…
Hakan DEDE