Buse

Buse

hızlı giden beyaz trenin son seferi
şimdi son duraktadır
sigarasıyla tutuşur küpeştede bahriye neferi
kurduğu hayalleri çok uzaktadır
hırçın dalgaların körfezini dövdüğü şehir
efsunlu bir rüyada uyumaktadır
ince belli bir kız gibi kıvrımlarla akan nehir
usulca egenin koynuna sokulmaktadır
zamanın haşmetli kulesine içini dökerken deniz
köpük köpük ağlamaktadır
güneşin doğup battığı her günüm geçerken sensiz
hasret içime damlamaktadır
ve aklıma düşünce özlem, bildiğim o sözler sevdaya dair
hep muğlaktadır
sabahları aynada karşılaştığım yorgun şair
bir busede kalan kızıl dudaktadır.