'Gelecekten Masallar' adlı bir projeyle Taksim Metrosu'na yerleştirilen robotlar İstanbul Boğazı'ndan gelen seslere vurmalı çalgılarla eşlik ediyor
Şu sıralar yolu İstanbul kent merkezinde metrodan geçenler ilginç bir müzik projesine tanıklık ediyor. Metronun kalabalık telaşına karışan perküsyon seslerinin nereden geldiğini merak edenler Taksim Metrosu Sergi Salonu'nda insan boyu büyüklüğündeki robotların müzik performansına kulak kabartıyor. 'Metroyu robotlar bastı' dedirten bilim kurgu filmlerini çağrıştıran görüntü başta tuhaf gelen müzikle ilginç bir hal alıyor. Performansı takip edenler bir süre sonra robotların aslında İstanbul Boğazı'nın kendine has farklı ritmini ses döktüklerini anlıyor. Çünkü aslında robotlar Boğaz'da 24 saat boyunca çıkan gemi martı çan ezan yağmur ve rüzgar seslerinin İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı'nın desteğiyle 'Gelecekten Masallar / Tales Of Future' adlı projeyle müziğe dönüştüren 'assolistler'.
ROBOT İŞİ DOĞAÇLAMA
Projenin fikir babası Sinan Bökesoy genç bir besteci ve multimedya sanatçısı. Sanatçı budan birkaç ay önce Kız Kulesi'nin tepesine ve Sepetçiler Kasrı'nın çatısına yerleştirdiği mikrofonlarla önce Boğaz'ın sesini 24 saat canlı olarak dinleyebileceği bir sistem kurmuş. Boğaz'dan gelen sesler daha sonra kendisinin ürünü bir yazılımla ayrıştırılıyor ve robotlar da analizi yapılmış bu seslere göre bendirden zillere ve Nepal'den gelen Tibet çanaklarına kadar farklı perküsyon aletlerini çalıyor. "Bu projeyi kent merkezindeki seslerle de yapardım ama dünyanın neresine giderseniz gidin bu tür merkezlerdeki sesler hemen hemen benzerdir. Boğaz'ın ritmi ise ban oldum olası hep farklı gelmiştir" diyen Bökesoy sanat ve teknolojiyi birleştirmedeki asıl amacın metafor yaratmak olduğunu söylüyor. Boğaz'ın seslerini alıp başka bir yere aktarmak ve bunu da enstalasyon dinamiği içinde ziyaretçinin istediği zaman gelip dinleyebileceği bir şey haline getirmenin ilginçliğinden bahseden genç sanatçı denenmemiş bir şey yaptığını da şu sözlerle aktarıyor: "Proje kağıt üstünde bir sürü bilinmeyenli bir denklem gibiydi başta. Boğaz'ın seslerini işleyip hoparlörlere verebilirdim ve bu çok kolay bir şey olurdu. Robotları kullanmaktaki amacım perküsyon enstrümanlarıyla Boğaz sesi arasında metafor kurarken bir performans yaratmaktı. Amacım insan kopyası robot kullanmak da değildi. Burada kullanılanlar bildiğiniz otantik robot yapısı. Ortaya seslere göre bir sonuç bir bütünleşme çıkıyor. Derdim Boğaz'ı farklı bir yorumla sunabilmek. Boğaz her zaman bir ses veriyor ve hiçbir zaman bu sesler tekrarlanmıyor. Kaynak kendini tekrar etmediği için metroda bir ay boyunca kalacak." Özel çelik konstrüksiyondan zemine sağlam bir şekilde sabitlenmiş iki robot endüstride üretim yapan örneklerini görebileceğimiz türden. Robotları üreten Alman firmasına projesini açtığını belirten Bökesoy projenin onlara da ilginç gelmesiyle kolları sıvadığını söylüyor. İlk önce robotların el olarak kullandıkları uzatılarının dinamiği araştıran Bökesoy perküsyonların hassas enstrümanlar olduklarına dikkat çekiyor: "Vurmalı çalgılarda milimetrik farklarla sesler değişebiliyor. Ciddi bir program yaptık. Aslında müzisyenin araç gereçleriyle endüstriyel robotun araç gereçleriyle iletişim sağladık." Robot teknolojisi müzikte daha önce de kullanıldı ama metrodaki robotların farkı dinamik bir yapıya sahip olmaları. Robotlar sürekli geliştirebilir yapılarıyla sanatçı Bökesoy'la iletişim kurabiliyor telefon mesajıyla ya da vücuda takılan sensorlar yardımıyla hareket ettirilebiliyorlar.
Evrensel bir proje
SinanBökesoy Türkiye'de mühendislik ve müzik eğitimi aldıktan sonra Paris'te de bilgisayar müziği üzerine doktora yapmış. Sanatçı Boğaz'ın seslerinin internet üzerinden 24 saat canlı alınabilmesi nedneiyle projenin evrensel olduğunu vurguluyor: "İnternet sayesinde yurtdışında konserlerde ve festivallerde bile uygulanabilecek bir proje. Ya da başka bir liman şehrine görede adapte edebilirsiniz."
Şu sıralar yolu İstanbul kent merkezinde metrodan geçenler ilginç bir müzik projesine tanıklık ediyor. Metronun kalabalık telaşına karışan perküsyon seslerinin nereden geldiğini merak edenler Taksim Metrosu Sergi Salonu'nda insan boyu büyüklüğündeki robotların müzik performansına kulak kabartıyor. 'Metroyu robotlar bastı' dedirten bilim kurgu filmlerini çağrıştıran görüntü başta tuhaf gelen müzikle ilginç bir hal alıyor. Performansı takip edenler bir süre sonra robotların aslında İstanbul Boğazı'nın kendine has farklı ritmini ses döktüklerini anlıyor. Çünkü aslında robotlar Boğaz'da 24 saat boyunca çıkan gemi martı çan ezan yağmur ve rüzgar seslerinin İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı'nın desteğiyle 'Gelecekten Masallar / Tales Of Future' adlı projeyle müziğe dönüştüren 'assolistler'.
ROBOT İŞİ DOĞAÇLAMA
Projenin fikir babası Sinan Bökesoy genç bir besteci ve multimedya sanatçısı. Sanatçı budan birkaç ay önce Kız Kulesi'nin tepesine ve Sepetçiler Kasrı'nın çatısına yerleştirdiği mikrofonlarla önce Boğaz'ın sesini 24 saat canlı olarak dinleyebileceği bir sistem kurmuş. Boğaz'dan gelen sesler daha sonra kendisinin ürünü bir yazılımla ayrıştırılıyor ve robotlar da analizi yapılmış bu seslere göre bendirden zillere ve Nepal'den gelen Tibet çanaklarına kadar farklı perküsyon aletlerini çalıyor. "Bu projeyi kent merkezindeki seslerle de yapardım ama dünyanın neresine giderseniz gidin bu tür merkezlerdeki sesler hemen hemen benzerdir. Boğaz'ın ritmi ise ban oldum olası hep farklı gelmiştir" diyen Bökesoy sanat ve teknolojiyi birleştirmedeki asıl amacın metafor yaratmak olduğunu söylüyor. Boğaz'ın seslerini alıp başka bir yere aktarmak ve bunu da enstalasyon dinamiği içinde ziyaretçinin istediği zaman gelip dinleyebileceği bir şey haline getirmenin ilginçliğinden bahseden genç sanatçı denenmemiş bir şey yaptığını da şu sözlerle aktarıyor: "Proje kağıt üstünde bir sürü bilinmeyenli bir denklem gibiydi başta. Boğaz'ın seslerini işleyip hoparlörlere verebilirdim ve bu çok kolay bir şey olurdu. Robotları kullanmaktaki amacım perküsyon enstrümanlarıyla Boğaz sesi arasında metafor kurarken bir performans yaratmaktı. Amacım insan kopyası robot kullanmak da değildi. Burada kullanılanlar bildiğiniz otantik robot yapısı. Ortaya seslere göre bir sonuç bir bütünleşme çıkıyor. Derdim Boğaz'ı farklı bir yorumla sunabilmek. Boğaz her zaman bir ses veriyor ve hiçbir zaman bu sesler tekrarlanmıyor. Kaynak kendini tekrar etmediği için metroda bir ay boyunca kalacak." Özel çelik konstrüksiyondan zemine sağlam bir şekilde sabitlenmiş iki robot endüstride üretim yapan örneklerini görebileceğimiz türden. Robotları üreten Alman firmasına projesini açtığını belirten Bökesoy projenin onlara da ilginç gelmesiyle kolları sıvadığını söylüyor. İlk önce robotların el olarak kullandıkları uzatılarının dinamiği araştıran Bökesoy perküsyonların hassas enstrümanlar olduklarına dikkat çekiyor: "Vurmalı çalgılarda milimetrik farklarla sesler değişebiliyor. Ciddi bir program yaptık. Aslında müzisyenin araç gereçleriyle endüstriyel robotun araç gereçleriyle iletişim sağladık." Robot teknolojisi müzikte daha önce de kullanıldı ama metrodaki robotların farkı dinamik bir yapıya sahip olmaları. Robotlar sürekli geliştirebilir yapılarıyla sanatçı Bökesoy'la iletişim kurabiliyor telefon mesajıyla ya da vücuda takılan sensorlar yardımıyla hareket ettirilebiliyorlar.
Evrensel bir proje
SinanBökesoy Türkiye'de mühendislik ve müzik eğitimi aldıktan sonra Paris'te de bilgisayar müziği üzerine doktora yapmış. Sanatçı Boğaz'ın seslerinin internet üzerinden 24 saat canlı alınabilmesi nedneiyle projenin evrensel olduğunu vurguluyor: "İnternet sayesinde yurtdışında konserlerde ve festivallerde bile uygulanabilecek bir proje. Ya da başka bir liman şehrine görede adapte edebilirsiniz."