Belki bir gün beni dinlersin diyeydi tüm susuşlarım belki bir gün olur da şu ana kadar içimde patlayan herşeyi gelirde dinlersin diye bekleyişlerim vardı.Gün geçtikçe sana ve kendime dair umutlarımı kaybettim.(Gel)ecek (Gel)ecek diye beynimde kalıplarım varken artık yavaş yavaş bunlar siliniyor ve değişiyor.
(Gel)ecek-(Gel)ebilir-(Gel)micek!!!
Biliyormusun hayatta insanlar hep nefes almaya çalışırken ben nefes almaktan korkuyorum.Her nefesimde kalbimde patlama etkisi yapan düşüncelerle bir kez daha ölüyorum.Nefes almaktan korkuyorum artık.Adını duydukça bir köşedesaklanmaktan seni silmeyi düşünmekten yoruldum.Çok bekledim seni.Kimseye söylemeden gecelerce seni düşünsemde bende kalan resimlerine bakıp keşkeler yakıp yollara düşsemde bu beden artık bu yükü kaldıramıyor.Hasta adamı yatağına yatırın artık orada öylece kalsın diyorum.Bir daha kalkmak istemiyorum.Etrafta senden kalan kırık dökük hayat parçaları artık her yerimi kesti.Kanayan yaralarımı saracak bir sen yoksun.Bilmiyorum artık bu hayata ne kadar dayanırım.
Hayatta yaralarım var evet.Çoğu senden yana belki bunların.Hep tutunacak başka dallar ararken gittiğim kapılarda çalacak zil bulamadım.Hep o kapıların altında ki deliklerden sızan sevgilerle yetindim.Sana karşı özlemim var belki kırgınım ama seninle geçirdiğim anlara düşmanlığım yok.O anıları her hatırlamam da sırtıma bir yük daha binse de; keşke yaşamasaydım demedim.
Bu dünyada ki yaşanmışlıklara elveda diyip gitmek istedim hep.Kendim içim birşeyler yapmayı bırakalı çok oldu biliyormusun .Sen gittikten sonra çok şey değişti.Artık hayatta yapacaklarım değil yapmam gerekenler kaldı.Bu hayatın herkese vuracak kadar kolu varmış meğer.Dünya kerhanesinde bakire kalan bir tek hayat göremiyorum.Ne yapsanda hayat sana da bir yerden vuruyor.Şimdi sana dön demek isterdim ama biliyorum ki dönmüyeceksin.Bu beden bu kadar yorgun düşmüşken hala deli çırpınışlarla sonuma koşuyorum.Kendimi ayakta tutmak için kendime baston ettiğim kadınlarda benim yükümü kaldıramadı ve kırıldı.İstediğim tek şey senken.Artık bunuda istemiyorum.Gidişin bitişim oldu.Sana son kez elveda diyorum.Bir daha anmamak üzere.Senden kalan anılarımı yakıyorum.Artık git bu adam yatağa düştü eskiden sevginle dolaşan bu yürek şimdi özleminle ölecek.
Sana söylecek o kadar çok şey biriktirmişken şimdi hepsi aldığım nefesle içimde patlıyor.Bu kalp bir gün dayanmıyacak ve yine ben belki bir seni sevdiğimi anlarsın diyerek umutlara sarılacağım.İşte sana bu son vedam.
Dönmeni beklemiyorum artık beni benle beni içimdeki senle bırak git……