Bizim Zamana Değil Birbirimize İhtiyacımız Vardı ~

Biraz uzak kalmak , bir süre görüşmemek..
Dokunmamak birbirmize..
Hissetmemek..
Neyi değiştirebilirdiki..
İkimizde böyle düşünmemeişmiydik?
Halbuki ne çok şeyi değiştirdi bak..
Biz'i bitirdik..
Yavaş yavaş..
O sözde bir şeyleri toparlıyacağımz zamanda daha çok dağıttık..
Uzaklığın aramıza girmesinde her an daha çok bitirdik birşeyleri..
Biraz daha zaman derken bütün zamanımızı gözden çıkardık ikimizde farkında olmadan üstelik..
Başka başka teselliler aradık kendimize..
Sende bende..
Yalnız kalmış olmamak için bizden vazgeçtik sessizce..
Aklımızda birbirmiz varken başkalarını istedik..
Biz bu zamanı beceremedik..
Biz'im zamana ihtiyacımız yoktuki..
Bir kere sarılmamız yeticekti belkide..
Bir bakışmamız çözücekti herşeyi..
Ama biz bunu yapmadan daha çok kaçtık birbirimizde..
Ve çok sonra farkettikki bitireli çok olmuş birşeyleri..
Korkutuğumz başımıza geldi ve bittik öyle yada böyle..
İstemeye istemeye ve sadece zamanda bıraktık diye..
Zaman..
Hiç birşeyi çözemedi aksine dahada çok sona getirdi bizi işte..
Bizim zamana değil birbrimize vardı ihtiyacımız sadece ~​