Ara sıra uçsuz bucaksız hayallerim olur…
Gözlerimi kapatırım…
Çizdiğim pembe bulutun içerisine gelecekle ilgili düşlerimi koyarım…
Bazı sabahlar kan ter içinde uyanırım…
Tekrar gözlerimi kapatır
Çağırırım pembe bulutumu odaklanırım ona
Tekrar açarım gözlerimi…
Kesinlikle kolay değil
Umutlarımızı her zaman canlı tutmak…
Bazı günler haykırırsınız kimse duymaz…
Bazı günler duyan olsada dinlemez…dinlesede anlamaz…anlar ama işine gelmez…
Bazı günler olur korkarsınız güçten kuvvetten kesilip sesiniz boğulup gider…
Ama birden silkinirsiniz tekrar doğrulup inatla direnirsiniz…
Tekrar yeniden bir daha bir kez daha bugün olmasa bile başka bir zaman ama bir gün “mutlaka”…
Bazen kapının önüne konar gerçeklere sırtınızı dönüp kapıyı ardınızdan çekip çıkar gidersiniz…
Size açılacak başka bir kapıdan düşlerinize şans vermeye çalışırsınız…
Bazı hayallerimize içimizden asılmak gelmez akıntıya bırakırız…
Ama kimi hayallerimizde gözümüzü karartır donanma olsa arkanızda yakarsınız…
Önemli olan içimizdeki “bir gün mutlaka “ nın kaybolmaması bazı hayallerimizi bir yerlerde bırakacak olsak da…
Yaralarımızı sarıp o hayallerimize başka ucundan yakalayıp yeni bir başlangıç yaparız…
Bugün olmasa bile yarın…
Herhangi bir yerde..
Umutlar yeni filizler verir…
Beklemediğiniz inanamıyacağınız hayalleriniz gerçek olur…
“BİR GÜN MUTLAKA”
Yeterki umudunuza ortak olun inatla…
Yoksa yaşamın tadı tuzu kalmaz…
İyiki umutlarımız var…
Gözlerimi kapatırım…
Çizdiğim pembe bulutun içerisine gelecekle ilgili düşlerimi koyarım…
Bazı sabahlar kan ter içinde uyanırım…
Tekrar gözlerimi kapatır
Çağırırım pembe bulutumu odaklanırım ona
Tekrar açarım gözlerimi…
Kesinlikle kolay değil
Umutlarımızı her zaman canlı tutmak…
Bazı günler haykırırsınız kimse duymaz…
Bazı günler duyan olsada dinlemez…dinlesede anlamaz…anlar ama işine gelmez…
Bazı günler olur korkarsınız güçten kuvvetten kesilip sesiniz boğulup gider…
Ama birden silkinirsiniz tekrar doğrulup inatla direnirsiniz…
Tekrar yeniden bir daha bir kez daha bugün olmasa bile başka bir zaman ama bir gün “mutlaka”…
Bazen kapının önüne konar gerçeklere sırtınızı dönüp kapıyı ardınızdan çekip çıkar gidersiniz…
Size açılacak başka bir kapıdan düşlerinize şans vermeye çalışırsınız…
Bazı hayallerimize içimizden asılmak gelmez akıntıya bırakırız…
Ama kimi hayallerimizde gözümüzü karartır donanma olsa arkanızda yakarsınız…
Önemli olan içimizdeki “bir gün mutlaka “ nın kaybolmaması bazı hayallerimizi bir yerlerde bırakacak olsak da…
Yaralarımızı sarıp o hayallerimize başka ucundan yakalayıp yeni bir başlangıç yaparız…
Bugün olmasa bile yarın…
Herhangi bir yerde..
Umutlar yeni filizler verir…
Beklemediğiniz inanamıyacağınız hayalleriniz gerçek olur…
“BİR GÜN MUTLAKA”
Yeterki umudunuza ortak olun inatla…
Yoksa yaşamın tadı tuzu kalmaz…
İyiki umutlarımız var…