BeyAz_İnci
Banned
İbadetler niyetsiz kabul edilmeyeceği gibi, kalp huzuruyla yapılmayınca da kâmil olmayacağı malum. Kalp huzuru ise ancak tefekkürle Rabbine ram olmuş gönülle mümkün. Hele dinin direği namaz için kalbin uyanıklığı ve teslimiyeti şart. Bu yüzden dedelerimizin, ninelerimizin Mızraklı İlmihal’den bir tekerleme gibi öğrenip ve kalplerine yerleştirdikleri şu satırlar ne hoş:
“Ezan-ı Muhammedî okundukta, İsrafil Aleyhisselam Sûr’a üfürüyor deyu,
Ve abdeste kalkarken kabrimden kalkıyorum deyu,
Camiye giderken mahşer yerine gidiyorum deyu;
Müezzin ikamet edüp cemaat saf tutarken, bu mahşer meydanında yüzyirmi saf olup,
Seksen safı Bizim Peygamberimiz’in
Ve kırk safı sair peygamberlerin ümmetleri olsa gerektir deyu;
İmam Fatiha’yı okurken, sağında cennet, solumda cehennem, ensemde Azrail,
Karşımda Beytullah, önümde kabir, ayağımın altında sırat vardır deyu,
Acaba benim sualim âsan, ettiğim ibadet başıma tac ve yanıma yoldaş
Ve kabrime çerağ olur mu deyu, tefekkür etmeli…”
“Ezan-ı Muhammedî okundukta, İsrafil Aleyhisselam Sûr’a üfürüyor deyu,
Ve abdeste kalkarken kabrimden kalkıyorum deyu,
Camiye giderken mahşer yerine gidiyorum deyu;
Müezzin ikamet edüp cemaat saf tutarken, bu mahşer meydanında yüzyirmi saf olup,
Seksen safı Bizim Peygamberimiz’in
Ve kırk safı sair peygamberlerin ümmetleri olsa gerektir deyu;
İmam Fatiha’yı okurken, sağında cennet, solumda cehennem, ensemde Azrail,
Karşımda Beytullah, önümde kabir, ayağımın altında sırat vardır deyu,
Acaba benim sualim âsan, ettiğim ibadet başıma tac ve yanıma yoldaş
Ve kabrime çerağ olur mu deyu, tefekkür etmeli…”