Bir sabah uyandığımda

Bir sabah uyandığımda;
Sen çatı arasından siyah-beyaz anılarımın resmini alıp
Sessiz sedasız arkana bakmadan gitmiştin…

ardından
“bir kova şiir döktüm”*

oysa! ..
dün gece resmin koynumdayken
bu kahrolası şehre yağmurlar yağdırdım
yüreğime sığmayan sevincimle…

şimdi kapat gözlerini sevdiğim

bu gece! ...
çatı arasında ki renkli düşlerine bir buse konduracağım

biliyorum! ...
sen hiç gitmedin… her zaman ve her yerde benimleydin…

ve ben yokluğuna inat yollarına şiir serdim

hadi gülümse! ...
sen hiç gitmedin ve ben hiç ağlamadım
sen her sabah yeniden yüreğime geldin, ben gülümsedim…​