Bir Masal

Orhanca

Kayıtlı Üye
Bir MASAL!

Ben....
Güneşli havalarda,
Kartopu oynamayı öğrendiğimde
Çocuktum!
Ve...
Dizlerim kanıyordu
Bulutlar değince ayaklarıma....

Gün tazeydi;
Ölüm fani,
Gözlerim; beyazdan daha renkli
Bir kış boyunca büyümedim oysa
Gülüşüm değdikçe ayazlara...

Sen!
Dinlediğin masallarda uyurken
Ben masallarla kaf dağını taşıyordum
Küçük ömrümle!

Yüreğim mağrur
Ellerim nasır
Kirpiğim hep ıslaktı
Hatta hiç ağlamadım ben
Yine de gülerken
Görülmedim karşımda...
Bak!
Nasılda kandırıyor
Yalandan; masalı korkutan ayna

Büyümek bu!
Ellerim hain
Gözlerim kanlı
Kirpiğim; ahmak ıslatan bir yağmur umudu..
Keşke çamurlarımı süpürsen!

Bir mihenk taşım olsun isterdim
Bir otobüs durağım
İndiğim ve hiç gitmeyeceğim
O duraklara gelmeden
Ya erken indim
Ya kalabalıktan bir durak geciktim
Beni bekleme...
Yürü sen...!

Sen?
Hiç dünyayı benim gözümden gördün mü?
...görmelisin
ve bilmelisin...
Her bir suret; aslından korkmadan
Gülemezdi...!
Sırf bu yüzden
Hüzünlerim neşeli
Bakışların EyLüL
Dudaklarım endişeydi...
Baharlar EyLüL
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol puff
Geri
Üst