Bir köşede ağlıyor bir kız çocuğu.
sanki yüreğinde patlıyor zülmün oyuncakları. her defasında bir yaralı yüreği alıyor ne kadar acıki bunada ses çıkarmıyorlar develer hatta koyunlar ağlıyor kız cocuğu yüreğinde oynanmamış oyuncaklar oyunlar.
Bebeği yatıyor yerde annenin elinden kayıp gitmiş hunharca atılmı bir zülüm oyuncağı düşmüş sıcacık evlerine hem anneyi hemde dünyayı anlamamış yavruya gelmiş.
bağrışlar çığlıklar yerlerde masumlar kimisi ölü kimisi diri. Zülmün oyuncakları düşerken tepelerine...
Bir cizme altında eziliyor minik kız cocuğunun yerdeki bebeği bir annenin çığlığı geliyor bir baba yalvarıyor patlayan cınlayan zülmün oyuncakları altında.
Savaş bu derler acımasızca bilinçsizce hunharca bir oyuncakdan diğer bir ölüüm oyuncağına.
Daha çok öldürmek daha çok zülüm için daha fazlası daha çoğu için ölüyor minicik bedenler ölüyor dünya.
Ne kaldı elimizde acılardan yaşlardan başka katlayıp koydukmu vizdanımızı bir tarafa ne şehitler ne masumlar oldu bu oyunda yinede doymadı içimizdeki ac kuyu
Ne medeni olduk nede gelişmiş daha cok oyuncaklarımız büyüdü daha cok öldürdü biz yerine onlar konuşur oldu yarına bitmiş umutları
Ölüm kokuyor topraklar kan akıyor söyleyin nasıl yaşayacaksınız oyuncaklarınız ile kirlettiğiniz çocuk bahçelerinde
sanki yüreğinde patlıyor zülmün oyuncakları. her defasında bir yaralı yüreği alıyor ne kadar acıki bunada ses çıkarmıyorlar develer hatta koyunlar ağlıyor kız cocuğu yüreğinde oynanmamış oyuncaklar oyunlar.
Bebeği yatıyor yerde annenin elinden kayıp gitmiş hunharca atılmı bir zülüm oyuncağı düşmüş sıcacık evlerine hem anneyi hemde dünyayı anlamamış yavruya gelmiş.
bağrışlar çığlıklar yerlerde masumlar kimisi ölü kimisi diri. Zülmün oyuncakları düşerken tepelerine...
Bir cizme altında eziliyor minik kız cocuğunun yerdeki bebeği bir annenin çığlığı geliyor bir baba yalvarıyor patlayan cınlayan zülmün oyuncakları altında.
Savaş bu derler acımasızca bilinçsizce hunharca bir oyuncakdan diğer bir ölüüm oyuncağına.
Daha çok öldürmek daha çok zülüm için daha fazlası daha çoğu için ölüyor minicik bedenler ölüyor dünya.
Ne kaldı elimizde acılardan yaşlardan başka katlayıp koydukmu vizdanımızı bir tarafa ne şehitler ne masumlar oldu bu oyunda yinede doymadı içimizdeki ac kuyu
Ne medeni olduk nede gelişmiş daha cok oyuncaklarımız büyüdü daha cok öldürdü biz yerine onlar konuşur oldu yarına bitmiş umutları
Ölüm kokuyor topraklar kan akıyor söyleyin nasıl yaşayacaksınız oyuncaklarınız ile kirlettiğiniz çocuk bahçelerinde