Sebepsiz nice sevdanın içinden sıyrılıp sana gelmiştim. Nedensizdi bütün ayrılıklarım.
Olmadığım kadar dürüsttüm. Belki de ilk defa bu kadar açıktım açıklarında. Her ne kadar yalın gelmese de tümcelerim ben yalının ana karakteriydim en azından bu gece ve son defa.
Köprülerim yıkılıyor. Üstüne bastığın taşlarım yerinden oynuyor. Gelme üstüme bu kadar. Hepsi bir gece ve sadece bir gecelik günah.
Çarşaflar ve yorganlar halden anlayan mı?.. Yoksa anlamayan mı?.. Ya da gizli yaraları saklayan mı?.. Günah altında kalan çarşaflar ayıp örten yorganlar sizde nasibinizi aldınız gecenin içinde saklı kalan bütün yalanlardan.
Tanığı sadece gözleri olan sanık konuştu parmaklarıyla ve saatlerce sürdü savunması. Karar: Gereği düşünüldü onca faili meçhul aşkın ve sapkın hareketlerin sorumlusu yalan ifadenin kıvrak dilidir. Cezası ömür boyu susmaktır. Uzatması halinde dili kesilecektir.
Sonsuza kadar konuşmama ve önemli bir uzvunun kesilmesi cezasına çarptırılan bir dilin sahibi konuşuyor yine ama sadece kalemiyle diliyle değil. Dilime pranga vurulmuş olabilir. Sözcüklerim parmaklarımın ucundan fışkırıyor. Kim durdurabilirse durdursun?.. Ve kimin gücü yeterse kırsın bakalım bundan böyle kalemimi. Birinci dereceden aşkın azmettiricisi hep bendim. Duymak istedikleri sözlerin tamamını da söyleyen ben. Bütün yokuşları dilimle düz ettim. Bütün kıvrak yalanları ben söyledim. En lirik şiiri ben seslettim. Boğazımdan nasıl geldiyse öyle söyledim. Dilim hiç zorlanmadı. Onlar istedi ben söyledim. Onlar bekledi ben atlattım. Onlar onlar ki yalana aşık olan bütün riyakarlar ve onlar ki ben ne zaman dilimi boğazıma soksam iki elleriyle çıkarttılar orada kalmaya ve sonsuza kadar susmaya razı olan en masum tarafımı. Oysa ki dilime hep acı düşerdi vefa sevgi hasret sıla gurbet düşerdi. Ben hüzün derdim kendimce dilimin ucuna varınca şehvet yalan duygular olurdu. Duymak istedikleri buydu. Onlar istediler ben söyledim. Kalbim sevgiyi ararken doğruyu bulmaya çalışırken dilimle gözlerim arasında ki medcezirlerde oynaştı durdu. Tek suçlu dilim olamazdı doğrusu. Belki de onların da dili suçluydu. Hangi dilde konuşursak konuşalım "yalan" yalandı. Ben söyledim onlar söyledi ve an geldi hep birlikte birbirimize yalan söyledik. İşin aslı bu. Ama bundan böyle itiraflarım olacak kalbimde ve kalplerinize kör bir bıçak gibi saplayacak. Bilir misiniz kör bir bıçak nasıl saplar ya da derinizi nasıl keser. Tahmin bile edemezsiniz. Bekleyin.Ve görün.
Tanığı sadece gözleri olan sanık konuştu parmaklarıyla ve saatlerce sürdü savunması.
Efendim kendisine de söylemiştim "Sebepsiz nice sevdanın içinden sıyrılıp ona gelmiştim. Nedensizdi bütün ayrılıklarım." Savunmuyordum kendimi yalan söylemiyordum. Sadece bir gecenin içinde yaşanılası ne varsa o olacaktı olmadı. Suçum sabit sizlerin kalbinde ama benim kalbimde köhne bir limanın ilk defa çay salonlarının açıldığı ışıl ışıl bir sahil kasabası . Ve ilk defa kayıklarım yüzüyor dalgaların üstünde. Dediğim şudur ki; "Sen!.. REİS... Gönül adamım. Son bir kez olsun bilelim. Yarın bizim olsun diyelim. Hiç yağmalanmamış güverte sancak dağıtılmamış hatta kalleşçe hatta *****ce hayata küstürülmemiş gibi. Hadi!.. Bize iki çay söyleyelim yarın tekrar görüşecekmiş gibi..."
Köprülerim yıkıldı. Yaşama çıkan köprülerim. Bütün taşlarım on şiddetinde deprem gibi bir kararla toz toprak oldu.
Yağmur yağıyor bütün kuraklığıma. Köklerim ıslanıyor. Yaşam içine düşmeye çabalayan balık gibiyim korkak ağlarından kurtulamıyorum. Gelme üstüme bu kadar ne söylediğimi bilemiyorum. Hepsi bir gece ve sadece bir gecelik günah.
Olmadığım kadar dürüsttüm. Belki de ilk defa bu kadar açıktım açıklarında. Her ne kadar yalın gelmese de tümcelerim ben yalının ana karakteriydim en azından bu gece ve son defa.
Köprülerim yıkılıyor. Üstüne bastığın taşlarım yerinden oynuyor. Gelme üstüme bu kadar. Hepsi bir gece ve sadece bir gecelik günah.
Çarşaflar ve yorganlar halden anlayan mı?.. Yoksa anlamayan mı?.. Ya da gizli yaraları saklayan mı?.. Günah altında kalan çarşaflar ayıp örten yorganlar sizde nasibinizi aldınız gecenin içinde saklı kalan bütün yalanlardan.
Tanığı sadece gözleri olan sanık konuştu parmaklarıyla ve saatlerce sürdü savunması. Karar: Gereği düşünüldü onca faili meçhul aşkın ve sapkın hareketlerin sorumlusu yalan ifadenin kıvrak dilidir. Cezası ömür boyu susmaktır. Uzatması halinde dili kesilecektir.
Sonsuza kadar konuşmama ve önemli bir uzvunun kesilmesi cezasına çarptırılan bir dilin sahibi konuşuyor yine ama sadece kalemiyle diliyle değil. Dilime pranga vurulmuş olabilir. Sözcüklerim parmaklarımın ucundan fışkırıyor. Kim durdurabilirse durdursun?.. Ve kimin gücü yeterse kırsın bakalım bundan böyle kalemimi. Birinci dereceden aşkın azmettiricisi hep bendim. Duymak istedikleri sözlerin tamamını da söyleyen ben. Bütün yokuşları dilimle düz ettim. Bütün kıvrak yalanları ben söyledim. En lirik şiiri ben seslettim. Boğazımdan nasıl geldiyse öyle söyledim. Dilim hiç zorlanmadı. Onlar istedi ben söyledim. Onlar bekledi ben atlattım. Onlar onlar ki yalana aşık olan bütün riyakarlar ve onlar ki ben ne zaman dilimi boğazıma soksam iki elleriyle çıkarttılar orada kalmaya ve sonsuza kadar susmaya razı olan en masum tarafımı. Oysa ki dilime hep acı düşerdi vefa sevgi hasret sıla gurbet düşerdi. Ben hüzün derdim kendimce dilimin ucuna varınca şehvet yalan duygular olurdu. Duymak istedikleri buydu. Onlar istediler ben söyledim. Kalbim sevgiyi ararken doğruyu bulmaya çalışırken dilimle gözlerim arasında ki medcezirlerde oynaştı durdu. Tek suçlu dilim olamazdı doğrusu. Belki de onların da dili suçluydu. Hangi dilde konuşursak konuşalım "yalan" yalandı. Ben söyledim onlar söyledi ve an geldi hep birlikte birbirimize yalan söyledik. İşin aslı bu. Ama bundan böyle itiraflarım olacak kalbimde ve kalplerinize kör bir bıçak gibi saplayacak. Bilir misiniz kör bir bıçak nasıl saplar ya da derinizi nasıl keser. Tahmin bile edemezsiniz. Bekleyin.Ve görün.
Tanığı sadece gözleri olan sanık konuştu parmaklarıyla ve saatlerce sürdü savunması.
Efendim kendisine de söylemiştim "Sebepsiz nice sevdanın içinden sıyrılıp ona gelmiştim. Nedensizdi bütün ayrılıklarım." Savunmuyordum kendimi yalan söylemiyordum. Sadece bir gecenin içinde yaşanılası ne varsa o olacaktı olmadı. Suçum sabit sizlerin kalbinde ama benim kalbimde köhne bir limanın ilk defa çay salonlarının açıldığı ışıl ışıl bir sahil kasabası . Ve ilk defa kayıklarım yüzüyor dalgaların üstünde. Dediğim şudur ki; "Sen!.. REİS... Gönül adamım. Son bir kez olsun bilelim. Yarın bizim olsun diyelim. Hiç yağmalanmamış güverte sancak dağıtılmamış hatta kalleşçe hatta *****ce hayata küstürülmemiş gibi. Hadi!.. Bize iki çay söyleyelim yarın tekrar görüşecekmiş gibi..."
Köprülerim yıkıldı. Yaşama çıkan köprülerim. Bütün taşlarım on şiddetinde deprem gibi bir kararla toz toprak oldu.
Yağmur yağıyor bütün kuraklığıma. Köklerim ıslanıyor. Yaşam içine düşmeye çabalayan balık gibiyim korkak ağlarından kurtulamıyorum. Gelme üstüme bu kadar ne söylediğimi bilemiyorum. Hepsi bir gece ve sadece bir gecelik günah.