AySe^^
Bayan Üye
Hayatımdan küçük dakikalar ayırdım bu gün bencilliğime ..
Ve korkunç avazlarımın hazını saklan/a/mayacak vakite iliştirdim . . .
Kaçmaya çalıştığım bütün kelimeleri sundum tek tek ...
Ben benliğimi öldürebildirdim ama sadece öldürmek yetmiyordu giyindiğim acılara . . .
Ve bütün hazlarla konuşuyorum benliğimden senliğine . . .
Gidiş getirdim bu defa sana bana verdiğin gidişlerin borcunu ödemeye geldim son bir vedayla ...
Örselendim bütün sen/lerde acık yaralar kalıntılar bıraktın yüreğime ..
Bin getirdiğin veda borçlarını bir şekilde sunuyorum sana ...
Açık yaralarımla son veda faslını gerçekleştirebilme cesaretim var bügün ...
Korkmadan sunuyorum en büyük cesaretlerimle ...
" Körebe oynuyorsun " de ...
Yine aynı oyun yakınındayım bulursun beni de ...
Ama sen hiç bilmeyeceksin
Bu oyundan kurtulalı çok olalı ve sen asla bilmeyeceksin ...
İlk defa bu kadar büyüdüğümü ilk defa bu şehrin korkularından eksik kaldığımı aşikar cümlelerle sinsi yağmurlar yağdırdığımı bilme /yeceksin ...
Ve sen son veda ile öğreneceksin belki bilmediklerini belki de hiç . . .
Kendimce bize bir tanım aramaktayım . . .
İlk anlara ve son vedalara geriye sarıyorum bizi an geliyor ...
Bıraktığın geçmiş sancılıyor beni . . .
Payıma mecbur ettiğin veda gidişleri ...
Geçmişte kalan sancıların bıraktığı cesaretlilik ile ...
Sessiz bir veda sanma sakın ola ! bütün sessizliklerim bulduğum bizli tanımlarda kaldı ...
Gürültülü bir şekilde gidiyorum
Son fasıl ...
Veda sahnesinin son faslı geldide geçiyor bile ...
Acı seyirler var yüreğimde ...
İki Dirhem bir çekirdek misali kaldı aşk ...
Ve ben sana geldiğim gibi bir dünya dolusu gidiyorum senden ...
Bütün ben/lerimle . .
Alıntıdr.
Ve korkunç avazlarımın hazını saklan/a/mayacak vakite iliştirdim . . .
Kaçmaya çalıştığım bütün kelimeleri sundum tek tek ...
Ben benliğimi öldürebildirdim ama sadece öldürmek yetmiyordu giyindiğim acılara . . .
Ve bütün hazlarla konuşuyorum benliğimden senliğine . . .
Gidiş getirdim bu defa sana bana verdiğin gidişlerin borcunu ödemeye geldim son bir vedayla ...
Örselendim bütün sen/lerde acık yaralar kalıntılar bıraktın yüreğime ..
Bin getirdiğin veda borçlarını bir şekilde sunuyorum sana ...
Açık yaralarımla son veda faslını gerçekleştirebilme cesaretim var bügün ...
Korkmadan sunuyorum en büyük cesaretlerimle ...
" Körebe oynuyorsun " de ...
Yine aynı oyun yakınındayım bulursun beni de ...
Ama sen hiç bilmeyeceksin
Bu oyundan kurtulalı çok olalı ve sen asla bilmeyeceksin ...
İlk defa bu kadar büyüdüğümü ilk defa bu şehrin korkularından eksik kaldığımı aşikar cümlelerle sinsi yağmurlar yağdırdığımı bilme /yeceksin ...
Ve sen son veda ile öğreneceksin belki bilmediklerini belki de hiç . . .
Kendimce bize bir tanım aramaktayım . . .
İlk anlara ve son vedalara geriye sarıyorum bizi an geliyor ...
Bıraktığın geçmiş sancılıyor beni . . .
Payıma mecbur ettiğin veda gidişleri ...
Geçmişte kalan sancıların bıraktığı cesaretlilik ile ...
Sessiz bir veda sanma sakın ola ! bütün sessizliklerim bulduğum bizli tanımlarda kaldı ...
Gürültülü bir şekilde gidiyorum
Son fasıl ...
Veda sahnesinin son faslı geldide geçiyor bile ...
Acı seyirler var yüreğimde ...
İki Dirhem bir çekirdek misali kaldı aşk ...
Ve ben sana geldiğim gibi bir dünya dolusu gidiyorum senden ...
Bütün ben/lerimle . .
Alıntıdr.