Müziğin evrenselliğini sorguladığım bir yazımda, diğer sanat dallarında olduğu gibi müziğin de bir kültür taşıyıcısı olma fonksiyonundan hareketle bir yaşam biçimi sunduğunu belirtmiştim. Buna örnek olarak Amerikanın kenar mahallerinin isyan, çatışma ve karamsarlığını anlatan rap müziği örnek vererek Harlemin çete üyesi gençliğinin yaşadıklarını, söz düellolarını içeren bu müziğin Türk gençliğinde nasıl bir karşılığı olabilir demiştim. Ve bu noktada rap müzik yapanları özgün bir duruş içermeyen, basit taklitlerden biri olarak değerlendirmiştim. Gerçekten de kimliğinden koparılmış, kişilik özürleri olan kişilerde müzik bu yönüyle göze çarpıyor.Bu noktada müzik de diğer sanat dalları gibi müthiş bir dejenerasyon aracı olarak kullanılıyor.Özellikle dünyada egemen kültürün hegemonyası altında olan bizim gibi toplumlar da bu dejenerasyona açık bir gençlik var.Ancak böyle toplumlarda bu gençlik kendi içinden, kişiliği, duruşu, derinliği, kültürel yapısından gelen birikimi ile kaynağı dışardan�da olsa rap müzik tarzında özgün ve kaliteli bir üslup oluşturan müzisyenler de çıkarıyor.
17 yaşında oğlum var. Geçen gün yanımda bir şarkı mırıldanmaya başladı. Bunu kim söylüyor dedim.sago dedi. Gerçek adı Yunus Özyavuz olan Sagopa Kajmer gençler arasında böyle anılıyordu. Oğluma cok güzelmiş sözleri dedim. hepsi güzel ama son albümü çok daha olmuş güzel dedi. Merakla açtım ve dinlemeğe başladım. Bir yandan da oğlumun Sagopa Kajmerin fun sitesinden indirdiği sözleri okuyordum. Dinlerken hiçbir konuda toptancı ve önyargılı değerlendirme yapmamak gerektiğini düşündüm. Ancak benim rap konusunda önceki değerlendirmemi haklı gösterecek mazeretlerim de yok değil. Medyanın tepsi de süsleyerek sunduğu rap söyleyen sanatçılarımızın(!) hiçbirinde söyledikleri şarkılara kendilerinden bir şey kattıklarını görmemiştim. Tam tersine olabildiğince sığ, bol küfürlü ve insanı rahatsız edecek kadar bu kültürün dokusuna ait olmayan yavan taklitlerden ibaretti. Oğlumdan öğrendiğim kadarıyla Sagopa Kajmer bu tepsi de sunulmayı ısrarla reddediyordu. O, medyaya rağmen gençlere ulaşabilmişti. Bunda kalitesinin ve popüler kültüre rağmen ilkeli duruşunun etkisi büyüktü. Gençlerde saygı uyandırmıştı.
Her durumda genelleme yapmak yerine özel, özgün ve kaliteli olanları ayırt etmek gerekiyor. Bu noktada özrüm Sagopa Kajmer. O'nun eserlerini diğerleriyle aynı kategoride değerlendirmemem gerekiyordu. Çünkü O kişiliğini, hayata karşı duruşunu, kültürel birikimini, düşünce ve duygu yoğunluğunu özgün bir şekilde yaptığı müziğe yansıtıyor.Bu hem müziğinde hem de şarkı sözlerinde göze çarpıyor. Dinleyenler bu farkı rahatlıkla anlayacaklardır.
Son albümü diğerlerine göre Onun pişmişliğini gösteriyor. İşte bu albümden bazı şarkı sözleri. Bu arada hatırlatalım şarkılarının sözlerini de kendi yazıyor.
Etkisindeyim görmüş olduğum şaşkınlıkların,kurtulmalıyım!..dışında kalmalıyım alışkanlıklarımın.
Bana benden haber veren rüyalarımın bir anlamına varmalıyım,bir yoldan çıkışa varmalıyım!..
Yaşadıklarım ve anımsadıklarımdan ibaretim ben.Umursadıklarım sadık olanlar,dışladıklarım özüne bağlı kalmıyanlar.
Sözüne yalan katan terazi şaşkınlar,farazi malumatları,süpheciliğimin sebebi insanlar yada insan olup insanlık dışı roller kapanlar.
Rabbime hamd-ü senalar olsun,yazdırıyor ilham kalemi Elhamdülillah,yolundayım ne eyleyim alemi?
İnsanlar komik,onları anlamam için yeter mimik.Tek sahipliğimiz bilmem kaç gram et ve içine sığınan kemik.
Onuda toprak alır elde var ölüm,hüzünlü son bölüm.....
17 yaşında oğlum var. Geçen gün yanımda bir şarkı mırıldanmaya başladı. Bunu kim söylüyor dedim.sago dedi. Gerçek adı Yunus Özyavuz olan Sagopa Kajmer gençler arasında böyle anılıyordu. Oğluma cok güzelmiş sözleri dedim. hepsi güzel ama son albümü çok daha olmuş güzel dedi. Merakla açtım ve dinlemeğe başladım. Bir yandan da oğlumun Sagopa Kajmerin fun sitesinden indirdiği sözleri okuyordum. Dinlerken hiçbir konuda toptancı ve önyargılı değerlendirme yapmamak gerektiğini düşündüm. Ancak benim rap konusunda önceki değerlendirmemi haklı gösterecek mazeretlerim de yok değil. Medyanın tepsi de süsleyerek sunduğu rap söyleyen sanatçılarımızın(!) hiçbirinde söyledikleri şarkılara kendilerinden bir şey kattıklarını görmemiştim. Tam tersine olabildiğince sığ, bol küfürlü ve insanı rahatsız edecek kadar bu kültürün dokusuna ait olmayan yavan taklitlerden ibaretti. Oğlumdan öğrendiğim kadarıyla Sagopa Kajmer bu tepsi de sunulmayı ısrarla reddediyordu. O, medyaya rağmen gençlere ulaşabilmişti. Bunda kalitesinin ve popüler kültüre rağmen ilkeli duruşunun etkisi büyüktü. Gençlerde saygı uyandırmıştı.
Her durumda genelleme yapmak yerine özel, özgün ve kaliteli olanları ayırt etmek gerekiyor. Bu noktada özrüm Sagopa Kajmer. O'nun eserlerini diğerleriyle aynı kategoride değerlendirmemem gerekiyordu. Çünkü O kişiliğini, hayata karşı duruşunu, kültürel birikimini, düşünce ve duygu yoğunluğunu özgün bir şekilde yaptığı müziğe yansıtıyor.Bu hem müziğinde hem de şarkı sözlerinde göze çarpıyor. Dinleyenler bu farkı rahatlıkla anlayacaklardır.
Son albümü diğerlerine göre Onun pişmişliğini gösteriyor. İşte bu albümden bazı şarkı sözleri. Bu arada hatırlatalım şarkılarının sözlerini de kendi yazıyor.
Etkisindeyim görmüş olduğum şaşkınlıkların,kurtulmalıyım!..dışında kalmalıyım alışkanlıklarımın.
Bana benden haber veren rüyalarımın bir anlamına varmalıyım,bir yoldan çıkışa varmalıyım!..
Yaşadıklarım ve anımsadıklarımdan ibaretim ben.Umursadıklarım sadık olanlar,dışladıklarım özüne bağlı kalmıyanlar.
Sözüne yalan katan terazi şaşkınlar,farazi malumatları,süpheciliğimin sebebi insanlar yada insan olup insanlık dışı roller kapanlar.
Rabbime hamd-ü senalar olsun,yazdırıyor ilham kalemi Elhamdülillah,yolundayım ne eyleyim alemi?
İnsanlar komik,onları anlamam için yeter mimik.Tek sahipliğimiz bilmem kaç gram et ve içine sığınan kemik.
Onuda toprak alır elde var ölüm,hüzünlü son bölüm.....